Αχ! Ελλάδα σ΄ αγαπώ και πολύ σ΄ ευχαριστώ,
γιατί με έμαθες να αντέχω,
να δουλεύω απ΄ το πρωί, νάναι άδειο το πουγκί
και σαν το τρελό να τρέχω.
Αχ! Ελλάδα θα στο πω κάποτε θα εκραγώ
και όλα λίμπα θα τα κάνω,
δεν αντέχω πια αυτούς, τους ψευτοπολιτικούς,
που «πασχίζουν» να πεθάνω.
Αχ! Ελλάδα μου γλυκιά είσαι πεθερά κακιά,
όλο κόντρα μου πηγαίνεις,
με αφήσανε στεγνό και υποφέρω και πονώ,
και έχω γίνει Διογένης.
Αχ! Ελλάδα μου καλή, με ποτίζουνε χολή,
όλοι αυτοί που κυβερνούνε,
αυτοί πάνε διακοπές, με έφαγε ο καναπές,
μα αυτοί καλοπερνούνε.
Αχ! Ελλάδα πουν΄ το χθες, οι ωραίες εποχές,
που καλά περνούσαμ΄ όλοι,
τώρα όμως λαμογιές, αλλά και οι κουμπαριές,
δεν έχουν αφήσει φόλι.
Αχ! Ελλάδα δε μπορώ, όμως πρέπει να το πω,
Καραγκιόζ μπερντέ είν΄ η χώρα,
μας τα πήρανε χοντρά, κάνουν τον Αλή Πασά
και μας ξανατάζουν τώρα.
Αχ! Ελλάδα μου ευτυχώς, λάλησε ο πετεινός
και χαράζει ήδη η μέρα,
την κυβέρνηση αυτή, με το Δράκουλα φτυστή,
πρέπει να τη κάνεις πέρα.
Αχ! Ελλάδα μου μικρή, πλησιάζει η στιγμή,
που και εγώ θ΄ αποφασίσω,
όσους τώρα κυβερνούν, που κορόιδα μας περνούν,
μες τα μούτρα θα τους φτύσω…
