Είναι σίγουρα από τους νεαρότερους βουλευτές της χώρας και ο νεότερος βουλευτής που εξέλεξε ποτέ η Μαγνησία . Ο λόγος για το βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ στην Μαγνησία Αλέξη Μεϊκόπουλο.
Ένα σεμνό και ευγενικό παιδί που γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Νέα Ιωνία και σε ένα οικογενειακό περιβάλλον όπου ήταν έντονες οι αριστερές καταβολές. Γιος του νοσοκομειακού γιατρού – παθολόγου Μιχάλη Μεϊκόπουλου.
Ο νέος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες και Ιστορία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, από το οποίο πήρε το πτυχίο του το 2006. Σήμερα, είναι μεταπτυχιακός φοιτητής στο τμήμα Ιστορίας, Αρχαιολογίας και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας (ΙΑΚΑ) του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και αφού έψαξε να βρει μία θέση εργασίας στον ιδιωτικό τομέα συναφή με τις σπουδές του, βρήκε απασχόληση σε κυλικείο ιδιωτικής κλινικής.
Η δουλειά είναι ντροπή, λέει ο σεμνός Αλέξης που φαίνεται να μην έχει καβαλήσει το καλάμι… Ο Αλέξης δραστηριοποιήθηκε από τα νεανικά του χρόνια στο μαθητικό και μετέπειτα στο φοιτητικό κίνημα. Είχε ενεργή συμμετοχή στο κίνημα των «Αγανακτισμένων», συμμετέχοντας στη συντονιστική επιτροπή της Λαϊκής Συνέλευσης της παραλίας του Βόλου.
Όπως λέει ο ίδιος, αγωνίζεται για τη συγκρότηση ενός πλατιού πολιτικού και κοινωνικού μετώπου, με πυρήνα την ενωμένη αριστερά, που θα δώσει διέξοδο στο λαό και τη χώρα. Ο Αλέξης Μεϊκόπουλος είναι μέλος της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ Μαγνησίας και της Κομμουνιστικής Οργάνωσης Ελλάδας (ΚΟΕ).
Συνέντευξη στον ΑΝΤΩΝΗ ΤΣΕΛΕΝΤΗ
– Αν κάποιος έλεγε το 2010 ότι ο ΣΥΡΙΖΑ από το 4% θα σκαρφαλώσει στο 27% μάλλον θα τον περνούσαν για τον τρελό του χωριού. Δημοσιογραφική υπερβολή ή αποτύπωση ότι στην πολιτική ποτέ δεν λες ποτέ;
Ειδικά όταν αναφέρεται κάποιος στο 2010 δεν μπορεί να βγάλει ασφαλή συμπεράσματα. Προφανώς και το 2010 κανείς δε θα φανταζόταν ένα τέτοιο εκλογικό άλμα. Ούτε όμως θα φανταζόταν να έχει έρθει η χώρα σε μία κατάσταση που ξεπουλιούνται τα πάντα, η κοινωνία και ο λαός χρεοκοπούν και το μέλλον προβλέπεται τουλάχιστον δυσοίωνο και ταυτόχρονα ένα λαό ο οποίος είναι κυριολεκτικά στις επάλξεις.
Ζήσαμε ένα δίχρονο έξαρσης κινηματικών διαδικασιών, πλατείες, παρελάσεις, δεν πληρώνω, επιτροπές ενάντια στα χαράτσια. Αυτός λοιπόν, ο λαϊκός παράγοντας καθόρισε όλες τις πολιτικές εξελίξεις. Συνεπώς, μπορούμε να πούμε ότι όλα μπορούν να συμβούν στην πολιτική, αφού ο λαός και η κινηματική του διάθεση είναι η ανεξάρτητη μεταβλητή.
– Οταν έμπαινες στην προεκλογική μάχη μπορούσες να φανταστείς την άνετη, όπως αποδείχθηκε, είσοδό σου στη Βουλή;
Καταρχήν για μας στο ΣΥΡΙΖΑ και συνεπώς και για μένα δεν ήταν μια εκλογική μάχη όπως οι προηγούμενες που έχει συνηθίσει ο κόσμος. Εμείς αντιμετωπίσαμε αυτές τις εκλογές, και πιστεύω ότι δικαιωθήκαμε για αυτή μας την εκτίμηση, ως μία συνέχεια όλων των κινηματικών διαδικασιών του περασμένου δίχρονου.
Ο διάχυτος λαϊκός ριζοσπαστισμός που αναπτύχθηκε τα δύο τελευταία χρόνια έδωσε άλλα χαρακτηριστικά ποιοτικά και ποσοτικά σε αυτές τις εκλογές. Τις ένταξε σε αυτό το αγωνιστικό πλαίσιο που στοχοποίησε το πολιτικό σύστημα, μίλησε για μια σύγχρονη χούντα και μια νέα κατοχή. Με αυτή τη λογική συμμετείχαμε όλοι μας στην εκλογική διαδικασία. Να υπηρετήσουμε και να ενισχύσουμε αυτόν τον λαϊκό αγώνα.
Δεν αφιερώναμε χρόνο σε τέτοιες σκέψεις που αφορούν ζητήματα μιας επόμενης φάσης. Σε προσωπικό επίπεδο δεν το εκτιμούσα ως πιθανό αλλά δεν ήταν και αυτός ο σκοπός της συμμετοχής μου.
– Ποια είναι τα στοιχεία που πιστεύεις ότι οδήγησαν στον προσωπικό εκλογικό σου θρίαμβο; Γιατί πέρα από την άνοδο των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ δεν παύει να είναι μία μεγάλη προσωπική επιτυχία, αφού είχες ως αντιπάλους μέσα στο ίδιο το ψηφοδέλτιο συνυποψήφιους που κατά κοινή ομολογία είχαν μεγαλύτερη αναγνωρισιμότητα στην τοπική κοινωνία; Πιστεύεις ότι έπαιξαν ρόλο και άλλες «καραμπόλες» και αποκλεισμοί προσώπων στον τοπικό ΣΥΡΙΖΑ;
Δε συμφωνώ με την εκτίμηση ότι είχα κάποιον προσωπικό θρίαμβο. Δεν συμμερίζομαι πλήρως ούτε καν την άποψη ότι είναι επιτυχία του ΣΥΡΙΖΑ το εκλογικό αποτέλεσμα. Είναι νίκη των αγωνιζόμενων κομματιών της κοινωνίας αλλά και όλου του Ελληνικού λαού. Αυτή η νίκη εκφράστηκε μέσω του ΣΥΡΙΖΑ αλλά δεν του ανήκει.
Έχει σίγουρα ένα σημαντικό ποσοστό ευθύνης αλλά δεν είναι δική του. Με αυτή την αντίληψη κυρίαρχη μέσα σε όλο το ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορούμε να μιλάμε για αντίπαλους συνυποψήφιους. Παρά μόνο για συντρόφους και συνοδοιπόρους σε αυτό το διαρκή αγώνα. Με τους ίδιους ανθρώπους ήμασταν μαζί σε όλες τις κινηματικές διαδικασίες αλλά και με κάθε μέλος ή και φίλο του ΣΥΡΙΖΑ.
Το να συμμετέχεις σε ένα τέτοιο ψηφοδέλτιο δεν είναι παράσημο, αλλά επιπλέον ευθύνες και καθήκοντα. Ειδικά όταν είσαι πρώτος σε σταυρούς, είτε εκλέγεσαι είτε όχι. Τώρα μία διαφορετική σύνθεση του ψηφοδελτίου μπορεί να είχε διαφορετικά αποτελέσματα, ή και όχι. Δεν μπορούμε να ξέρουμε τίποτα με απόλυτη σιγουριά. Το σίγουρο είναι ότι όποιος και να εκλεγόταν θα ήταν ένας άνθρωπος των κινημάτων, της αριστεράς. Ένας βουλευτής στην υπηρεσία του λαού και κυρίως των πληττόμενων κομματιών του.
– Αν δεν κάνω λάθος είσαι ο νεότερος, μετά το μεγάλο Γιώργο Καρτάλη, βουλευτής στην ιστορία της Μαγνησίας. Βαρύ το φορτίο…
Είναι νομίζω υπερβολικές τέτοιου τύπου αναγωγές και δεν έχουν να προσφέρουν κάτι. Το φορτίο είναι σίγουρα βαρύ. Και θα ήταν για οποιονδήποτε καλούταν να βοηθήσει τη χώρα και το λαό σε μια τέτοια κρίσιμη περίοδο από τη θέση του βουλευτή. Επιπρόσθετο βάρος είναι το νεαρό της ηλικίας μου, αλλά σαν ΣΥΡΙΖΑ λειτουργούμε σε όλα τα επίπεδα συλλογικά. Είτε έχει να κάνει με κοινοβουλευτικές διαδικασίες είτε με εσωτερικές λειτουργίες είτε με κινηματικές δράσεις. Το κανένας μόνος του δεν είναι για μας μόνο ένα σύνθημα προς το λαό και την κοινωνία αλλά και αρχή στον τρόπο που λειτουργούμε.
– Ο παππούς βαμμένος κομμουνιστής, ο πατέρας αριστερός, το ίδιο και ο θείος σου. Το μήλο πέφτει κάτω από τη μηλιά και άμα είσαι και από τη Νέα Ιωνία τότε το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον;
Μεγάλωσα σε μια οικογένεια με έντονες αριστερές καταβολές. Ο παππούς, το “Αλεκάκι”, αποτελεί για τα παιδιά του αλλά και για μένα ένα συγκεκριμένο πρότυπο ζωής, που τηρεί πιστά ένα σύνολο αξιών και ιδανικών που έχουν ως μοναδικό αποδέκτη τις λαϊκές ανάγκες. Τα ακούσματα και οι εμπειρίες μου από μικρό παιδί, ήταν η αλληλεγγύη και ο αγώνας για το δίκιο των φτωχών, των απλών καθημερινών ανθρώπων. Έτσι μεγάλωσα και αυτήν ακριβώς τη στάση ζωής υπηρετώ απαρέγκλιτα, αυτά ακριβώς τα ιδανικά και τα αξιακά προτάγματα υπερασπίζομαι και θα συνεχίσω να αγωνίζομαι για αυτά και από μια πιο ενισχυμένη θέση.
– Αλήθεια, πώς εισέπραξες την άρνηση του ΚΚΕ να συμμετάσχει μετά τις εκλογές της 6ης Μαΐου σε μία κυβέρνηση της Αριστεράς;
Είναι κρίμα και μεγάλο λάθος του ΚΚΕ, σαν ένα τόσο ιστορικό κόμμα της αριστεράς, να μη θέλει να συμμετέχει σε μία κυβέρνηση της Αριστεράς. Πέραν του γεγονότος ότι ήταν μια ιστορικής σημασίας ευκαιρία για την αριστερά να αναλάβει τη διακυβέρνηση, θα μας έδινε τη δυνατότητα να ανακόψουμε όλη αυτή την επίθεση που δέχεται ο ελληνικός λαός και οι δυνάμεις της εργασίας. Μια τέτοια κυβέρνηση δε ήταν απλά μια κυβέρνηση αριστερών κομμάτων και παρατάξεων. Θα ήταν μια κυβέρνηση του λαού. Θα είχε πολλά αν προσφέρει το ΚΚΕ σε μια τέτοια διαδικασία. Ελπίζουμε ότι στο μέλλον θα υπάρξουν καλύτερες συνθήκες συνεννόησης και συντονισμού μεταξύ μας, αν και το κυριότερο είναι να ενωθεί συνολικά η όλη αριστερά με κάθε αγωνιζόμενο κομμάτι της κοινωνίας.
– Μήπως για ένα άτομο που προέρχεται από το χώρο των κινημάτων δεν είναι αυτοσκοπός η εξουσία σε μία παγκοσμιοποιημένη κοινωνία όπου οι συσχετισμοί διαμορφώνονται από υπερεθνικούς κολοσσούς του διεθνούς κεφαλαίου πέρα και πάνω από τις ανάγκες των λαών;
Για αυτούς που είναι με τα κινήματα, το λαό και την αριστερά δεν υπάρχουν στόχοι και σκοποί που αφορούν το προσωπικό και το ατομικό. Ο τρόπος που βλέπουμε και αντιμετωπίζουμε τις καταστάσεις περνά από το πρίσμα του συλλογικού. Επίσης, οι συσχετισμοί δεν καθορίζονται και διαμορφώνονται μόνο σε διεθνές επίπεδο, αλλά και σε τοπικό η εθνικό. Ακόμη και σε μία παγκόσμια κοινωνία που ο συσχετισμός είναι υπέρ του διεθνούς κεφαλαίου μπορεί ένας λαός και έχει συμβεί πολλές φορές στο παρελθόν να ορθώσει το ανάστημά του, να διεκδικήσει και πετύχει μία χώρα ελεύθερη, ανεξάρτητη, παραγωγικά ανασυγκροτημένη, με συνεχές βάθεμα της δημοκρατίας, μια κοινωνία χειραφετημένη. Οι λαοί έχουν βάλει πολλές φορές φαρδιά την υπογραφή τους στο ρου της ιστορίας και είμαστε σίγουροι ότι θα το ξανακάνουν. Μέσα σε αυτούς θα είναι και ο ελληνικός λαός.
– Ποια κατά την άποψή σου ήταν τα στοιχεία που εκτίναξαν εκλογικά το ΣΥΡΙΖΑ;
Ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν μοναδική δύναμη η οποία μπόρεσε να ακούσει αυτά που βροντοφώναξε ο ελληνικός λαός το τελευταίο δίχρονο. Μέσα από τη συμμετοχή του και στη στήριξή του στα κινήματα ήρθε σε επαφή με τον λαϊκό ριζοσπαστισμό που αναδείχτηκε από την 5η Μάη του 2010. Επίσης, δέχτηκε να αναλάβει την ευθύνη. Αυτό αντικατοπτρίζει το πρόταγμα για κυβέρνηση της αριστεράς ή με πυρήνα την αριστερά. Και μια τέτοια κυβέρνηση ανταποκρίνεται και στον τρόπο με τον οποίο μπορεί να υλοποιηθεί η εντολή κατεδάφισης του σάπιου πολιτικού συστήματος που έδωσε ο ελληνικός λαός στην εκλογική αναμέτρηση της 6ης Μάη. Έτσι κατάφερε ο ΣΥΡΙΖΑ να γίνει ο πολιτικός εκφραστής αυτό του λαϊκού πολιτικού ρεύματος αμφισβήτησης που έχει διαμορφωθεί.
– Στον αντίποδα ποια ήταν τα στοιχεία εκείνα που δεν βοήθησαν τον ΣΥΡΙΖΑ να κάνει το βήμα παραπάνω για να βγει πρώτο κόμμα και να πάρει την πρώτη διερευνητική εντολή για το σχηματισμό κυβέρνησης;
Ο ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκε στη επίκεντρο μιας πολύ συγκροτημένης και ενορχηστρωμένης επίθεσης. Σε αυτή συμμετείχαν σχεδόν όλα τα πολιτικά κόμματα, τα μεγάλα δημοσιογραφικά συγκροτήματα και όλοι οι πυλώνες του πολιτικού συστήματος. Αλλά δεν σταματούσε εκεί. Πρωτοφανής ήταν η παρέμβαση παραγόντων του εξωτερικού. Πρωθυπουργοί, επίτροποι, τραπεζίτες όλος ο πολιτικός και οικονομικός κόσμος που έχει συμφέροντα συμμετείχε σε αυτή την προσπάθεια κατασυκοφάντησης και τρομοκράτησης της κοινωνίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κατάφερε να πείσει την πλειοψηφία του λαού ότι μπορούμε άμεσα να έχουμε μια διαφορετική γραμμή πλεύσης για τη χώρα. Από την άλλη όμως είναι πολύ σημαντική παρακαταθήκη για τους αγώνες που θα ακολουθήσουν.
– Κατηγορούν το ΣΥΡΙΖΑ ότι τηρουμένων των αναλογιών μοιάζει με το ΠΑΣΟΚ πριν τις εκλογές του ΄81 και ότι στους κόλπους του, πέρα από τους απλούς ψηφοφόρους έχουν προσχωρήσει πολλά βαρίδια από το σκληρό κομματικό κατεστημένο του ΠΑΣΟΚ. Αυτό εκτιμάς ότι θα αλλοιώσει την αριστερή του πρακτική, ακόμη και από τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης και θα αναλωθεί σε πλειοδοσία όλων των άκριτων αιτημάτων κοινωνικών ομάδων, ποντάροντας στην πρακτική του ώριμου φρούτου;
Η κατηγορία αυτή θεωρώ ότι εντάσσεται στα πλαίσια της επίθεσης που δέχτηκε ο ΣΥΡΙΖΑ και αναφέρθηκα και προηγουμένως. Τη θεωρώ πέρα για πέρα αβάσιμη. Πρώτον, είναι λάθος έως λαθροχειρία να αντιστοιχίζει κανείς το ΠΑΣΟΚ του 81 με το σημερινό ΣΥΡΙΖΑ κυρίως γιατί δεν υπάρχει αντιστοιχία στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των δύο περιόδων. Περισσότερα κοινά υπάρχουν με το ΄65 πάρα με το ΄81. Εξάλλου το ΠΑΣΟΚ είχε πολύ πιο σταδιακή ανάπτυξη.
Ας μην ξεχνάμε ότι ξεκίνησε να κατοχυρώνεται από το 74 και δε δέχτηκε στην περίοδο 74-81 τέτοια επίθεση συντονισμένη όπως ο ΣΥΡΙΖΑ. Σε ότι αφορά το δεύτερο προκαλούμε να μας δείξουν πιο κομμάτι του σκληρού όπως λέτε ΠΑΣΟΚ παίζει καθοριστικό ρόλο στη λειτουργία και τις αποφάσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι τελείως διαφορετικό να υπάρχουν παλιά του στελέχη που δίνουν κάποια υποστήριξη με τη στάση τους. Η αριστερή, ριζοσπαστική, κινηματική στάση του ΣΥΡΙΖΑ, κατά την άποψη μου εξαρτάται από το λαϊκό πολιτικό ρεύμα που προανέφερα.
Ο λαός και οι κοινωνία είναι αυτός που καθορίζει το πώς θα κινηθεί στο μέλλον ο ΣΥΡΙΖΑ μιας και είναι όπως και προανέφερα ο πολιτικός εκφραστής του. Τέλος, θέλω να σας δηλώσω με τον πιο έντονο και κατηγορηματικό τρόπο ότι είναι πολύ μακριά από μας οι λογικές του ώριμου φρούτου. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα συνεχίζει να αγωνίζεται εντός και εκτός Βουλής για τη σωτηρία του λαού και της κοινωνίας και για τη διέξοδο της χώρας από την κρίση. Η εκλογική πλειοψηφία και κατά συνέπεια η διακυβέρνηση δεν είναι αυτοσκοπός αλλά μέσο για την επίτευξη αυτών των στόχων.
– Τώρα που τελείωσαν οι εκλογές μπορείς να μας πεις τα non paper που παίρνατε από τα κεντρικά για τις αποφάσεις που θα έπαιρνε ο ΣΥΡΙΖΑ τις πρώτες εκατό μέρες ως κυβέρνηση;
Δεν υπάρχουν στον χώρο μας non paper λογικές και κρυφές ατζέντες. Ο ΣΥΡΙΖΑ σε μια κυβέρνηση της Αριστεράς θα έκανε ακριβώς αυτά που είχε διακηρύξει στο πολιτικό και οικονομικό του πρόγραμμα. Και δε θα το έκανε μόνος του αλλά σε συνεργασία και αλληλεπίδραση με όλη την κοινωνία και το λαό.
– Τι πιστεύεις ότι πρέπει να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ για να κεφαλοποιήσει τα πολιτικά οφέλη της 17ης Ιουνίου;
Δεν πάμε να κεφαλοποιήσουμε κανένα πολιτικό όφελος. Η αριστερά συνολικά δεν είχε ποτέ τέτοιες αντιλήψεις, οι οποίες ήταν κυρίαρχες στα κόμματα που υπηρέτησαν και υπηρετούν πιστά αυτό το σάπιο πολιτικό σύστημα και αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι του. Στόχοι δικοί μας, αν θέλετε, είναι να βοηθήσουμε και να συνεισφέρουμε με όποιο τρόπο μπορούμε να δυναμώσει αυτό το λαϊκό πολιτικό ρεύμα που αρχικά θα μπλοκάρει όλες αυτές της νεοφιλελεύθερες πολιτικές που υλοποιούν ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και όποιος ακόμη συνεργάτης του και να ανοίξει για τη χώρα και το λαό ένας άλλος δρόμος. Με πραγματική δημοκρατία, με τη χώρα ανεξάρτητη και όχι υποτελή, παραγωγικά ανασυγκροτημένη και την κοινωνία χειραφετημένη.
– Κλείνοντας με μία φράση, πώς θα χαρακτήριζες την εμπειρία της συμμετοχής σου στην πρόσφατη εκλογική μάχη;
Ήταν αναμφισβήτητα, μια από τις σημαντικότερες και πιο ενδιαφέρουσες περιόδους της ζωής. Πολύ σημαντικές και έντονες εμπειρίες σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα. Θέλει χρόνο και προσπάθεια για να χωνέψει κανείς όλη αυτήν εμπειρία.
Μέσα σε δύο μήνες ήρθαμε σε επαφή, επικοινωνία και τριβή με τόσο μεγάλο κομμάτι της μαγνησιώτικης κοινωνίας. Πολλές διαφορετικές κοινωνικές ομάδες, με διαφορετικές προελεύσεις, διαφορετικό τρόπο να αντιμετωπίζουν τα πράγματα και όμως με τόσο κοινά προβλήματα, ανησυχίες, αλλά και διάθεση για τη ζωή και το μέλλον που δεν μπορεί να είναι όπως πριν. Αυτή τη διάθεση για αλλαγή την εισέπραξε κάθε μέλος και φίλος του ΣΥΡΙΖΑ που συμμετείχε στην εκλογική μάχη και όχι μόνο εγώ και οι υπόλοιποι υποψήφιοι.
Αυτή τη διάθεση για αλλαγή θα την υπηρετήσει το σύνολο του ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή, στους δρόμους, τις γειτονιές, στους εργασιακούς χώρους. Σε όλες τις μικρές και μεγάλες μάχες
