Συζήτηση με έξι γυναίκες της περιοχής που μιλούν για όλους και για όλα
Οταν νωρίς το απόγευμα της Τετάρτης ετοιμαζόμασταν μαζί με το φωτογράφο της εφημερίδας να πάρουμε το δρόμο της επιστροφής για Βόλο, ένας Αγχιαλίτης με ρώτησε χαριτολογώντας: «Πώς πήγε η συζήτηση με τις γυναίκες»; Η απάντηση ήλθε χωρίς πολλές – πολλές περιστροφές: «Όπως τη φανταζόμουνα…». Είχε προηγηθεί για δύο και πλέον ώρες σε μία παραλιακή καφετέρια της περιοχής μία γόνιμη και εποικοδομητική συζήτηση για όλους και για όλα. με… έξι γυναίκες. Από όλα τα κόμματα, από όλες τις ηλικίες. Μία συζήτηση – συνέντευξη, χωρίς σκοπιμότητες και περιστροφές. Με ειλικρίνεια και αγωνία για το Σήμερα και το Αύριο το δικό μας, των παιδιών μας και της πατρίδας μας, που ως άλλος παρίας του πλανήτη πληγώνεται καθημερινά από τη διαχρονική ανικανότητα του πολιτικού μας συστήματος, που οικοδόμησε σε σαθρά θεμέλια ένα κράτος για γέλια και για κλάματα. Πρέπει να αλλάξουν τα πάντα, είπε κάποια στιγμή μία από τις κυρίες που είχαν την ευγενή καλοσύνη να μας αφιερώσουν αρκετό από τον πολύτιμο χρόνο τους.
Γράφει ο ΑΝΤΩΝΗΣ ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ
Ποιος όμως ήταν ο λόγος που βρεθήκαμε στη Νέα Αγχίαλο και μάλιστα μόλις τρεις μέρες μετά τις εκλογές; Γι΄ αυτό ακριβώς, για τις εκλογές. Είναι η περιοχή της Μαγνησίας που έπεσε… διάνα στο εθνικό αποτέλεσμα των εκλογών.
Το καλύτερο exit poll θα ήταν αν οι εταιρίες δημοσκοπήσεων έστηναν κάλπη σε ένα από τα έντεκα εκλογικά τμήματα του πρώην Δήμου Νέας Αγχιάλου.
Η αγωνία θα κρατούσε ελάχιστα δευτερόλεπτα, αντί για τις δύο περίπου ώρες που χρειάστηκε το Υπουργείο Εσωτερικών την περασμένη Κυριακή για να αποκρυσταλλώσει μία σαφή εικόνα για τα ποσοστά και τη σειρά των κομμάτων που μπαίνουν στο Κοινοβούλιο.
Οι αποκλίσεις των κομμάτων στη Νέα Αγχίαλο ήταν πολύ πιο ευδιάκριτες από αυτές του exit poll που έδιναν μάχη στήθος με στήθος σε Νέα Δημοκρατία και ΣΥΡΙΖΑ.
Τα τελικά αποτελέσματα αποδεικνύουν του λόγου το αληθές. Στη Νέα Αγχίαλο η Νέα Δημοκρατία πήρε ποσοστό 30,70%, όταν το ποσοστό που συγκέντρωσε το κόμμα του Αντώνη Σαμαρά σε εθνική κλίμακα ήταν 29,68 (μία μόλις μονάδα διαφορά), ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε 27,96% όταν το κόμμα του Αλέξη Τσίπρα πανελλαδικά πήρε 26,89% (διαφορά 1,08 μονάδες), το ΠΑΣΟΚ στη Νέα Αγχίαλο πήρε 10,84 % όταν το εθνικό ποσοστό του κόμματος ήταν 12,32% (διαφορά 1,46%), η Χρυσή Αυγή στη Νέα Αγχίαλο πήρε 6,6% όταν το πανελλαδικό ποσοστό του κόμματος του Ν. Μιχαλολιάκου ήταν 6,92% (διαφορά 0, 03 %) κ.ο.κ.
Τα αποτελέσματα των εκλογών της Κυριακής λοιπόν ήταν αυτά που μας οδήγησαν στη Νέα Αγχίαλο, σε μία προσπάθεια να κωδικοποιήσουμε την καθημερινότητα, τις αγωνίες και τους προβληματισμούς της μέσης ελληνικής οικογένειας.
Πολλώ μάλλον που η Νέα Αγχίαλος έχει τα χαρακτηριστικά μίας ημιαστικής περιοχής, με δραστηριότητες που ακουμπούν όλους τους παραγωγικούς τομείς της οικονομίας.
Κτήματα, εργάτες στα εργοστάσια του Αλμυρού και του Βόλου, δημόσιοι υπάλληλοι και πολιτικοί και στρατιωτικοί στη μονάδα της 111 Π.Μ και υπηρεσίες με έμφαση στον τομέα του τουρισμού, οπότε και γεμίζουν από ντόπιους τουρίστες τα ξενοδοχεία της περιοχής, είναι αυτοί που συνθέτουν το επαγγελματικό και κοινωνικοοικονομικό status της περιοχής.
Άλλωστε όπως λένε οι κάτοικοι της περιοχής ο πληθυσμός της Νέας Αγχιάλου τα καλοκαίρια ξεπερνά τις 10.000. Ο μόνιμος πληθυσμός τους υπόλοιπους μήνες του χρόνου είναι περίπου 5.000.
Απάντηση στα παραπάνω ερωτήματα αναζητήσαμε από έξι κυρίες. Από την κ. Κατερίνα Μπουλαμάτση, πρόεδρο της Τοπικής Οργάνωσης της Νέας Δημοκρατίας και του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του Γυμνασίου της περιοχής – άνεργη, Μαρία Πολάτου μέλος της Νομαρχιακής Επιτροπής του Συνασπισμού, επιχειρηματίας που λόγω της οικονομικής κρίσης εξαναγκάστηκε να κλείσει να την κλείσει, Σμαρούλα Ερρινάκη ταμίας του Φιλοπρόοδου Συλλόγου της Νέας Αγχιάλου και μέλος της Θεατρικής και Χορευτικής Ομάδας – μητέρα δύο παιδιών και η οποία ασχολείται με τα οικιακά, Νίκη Παρδάλη, κοινωνική λειτουργός, εργάζεται ως αναπληρώτρια σε δύο Ειδικά Σχολεία.
Με το τέλος της σχολικής περιόδου μπήκε στο ταμείο ανεργίας. Ένας Θεός ξέρει, όπως λέει, αν το Σεπτέμβριο θα της φτάσουν τα μόρια για να προσληφθεί ξανά σε κάποια σχολεία της Μαγνησίας. Αφροδίτη Καραγεωργίου, εκπαιδευτικός σε σχολεία της Πρωτοβάθμιας και της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, και Μαρία Τσιάμη, δημοτική σύμβουλος Βόλου από τη Δημοτική Ενότητα Νέας Αγχιάλου με το ψηφοδέλτιο του Π. Σκοτινιώτη, οδοντοτεχνίτρια στο ΙΚΑ Βόλου, φίλα προσκείμενη στο ΠΑΣΟΚ, ήλθε το 1985 από την Πολωνία.
Στην παρέα ήταν και ένας άντρας. Αν και ήθελε να αποχωρήσει έμεινε μαζί μας, ακούγοντας ψύχραιμα και καρτερικά την σκληρή κριτική που άσκησαν οι γυναίκες στα πεπραγμένα των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και στις ολιγωρίες του Δήμου Βόλου για την περιοχή τους. Ο λόγος για το δημοτικό σύμβουλο Βόλου Παντελή Πελεκάνο που είναι μέλος της Περιφερειακής Οργάνωσης του ΠΑΣΟΚ Θεσσαλίας και Θεματικός Αντιδήμαρχος Βόλου για τις Δημοτικές Ενότητες Βόλου και Νέας Αγχιάλου.
Οι πρώτοι κάτοικοι
Ο Π. Πελεκάνος είναι αυτός που ανέλαβε τα τυπικά για να… σπάσει ο πάγος και στη συνέχεια έκανε μία μικρή ιστορική αναδρομή για τους κατοίκους της περιοχής, πριν η συζήτηση… ανάψει για τα καλά με τα καυτά θέματα της τρέχουσας πολιτικής επικαιρότητας και της ζώσας καθημερινής και σκληρής πραγματικότητας.
Οι Αγχιαλίτες λοιπόν κατοίκησαν την περιοχή της Νέας Αγχιάλου το 1906, όταν διώχθηκαν από την Ανατολική Ρωμυλία της Βουλγαρίας, σημερινό Πομόριε. Η περιοχή ήταν γνωστή ως τα Κτήματα Τοπάλη, από τον οποίο τα αγόρασαν οι κάτοικοι και τα οποία αργότερα τα έκαναν οικόπεδα και έκτισαν τα σπίτια τους οι νέοι οικιστές.
Στη συνέχεια στην περιοχή μετά τη Γενοκτονία των Αρμενίων στην περιοχή πήγαν και εγκαταστάθηκαν και αρκετές οικογένειες Αρμένηδων.
Ακολούθησαν οι Οξυώτες από την Οξυά Καρδίτσας . Στη Νέα Αγχίαλο σήμερα ζουν ακόμη αρκετοί σαρακατσαναίοι, ελάχιστοι βλάχοι και οι υπάλληλοι που υπηρετούν ή υπηρετούσαν κατά καιρούς, σαν πολιτικό και στρατιωτικό προσωπικό στη Νέα Αγχίαλο και που οι ντόπιοι τους αποκαλούν… « σώγαμπρους».
Η γιαγιά μου ήλθε από το Πομόριε, μας λέει η Σμαράγδα Ερρινάκη που είναι από τα δραστήρια μέλη του Φιλοπρόοδου Συλλόγου και που πλέον έχει δύο παιδιά. Η κόρη της γύρω στα 25 δουλεύει στη Θεσσαλονίκη για 500 ευρώ και ο γιος της, λίγο μικρότερος, κάνει σκόρπια μεροκάματα ως μπάρμαν σε κάποιο καφέ της περιοχής. Για ασφάλιση ούτε λόγος. Φυσικά.
Εμένα η προγιαγιά μου ήταν από το Πομόριε, λέει με τη σειρά της η Νίκη Παρδάλη, η μικρότερη της παρέας, κοινωνική λειτουργός, που σκέπτεται ότι τώρα που μπήκε στο ταμείο ανεργίας δύσκολα θα τα φέρνει βόλτα στο σπίτι μαζί με την πενιχρή σύνταξη από τον ΟΓΑ που παίρνει η μητέρα της. Όλο και κάποιο κτήμα θα έχετε, την… τσιγκλήσαμε. Εκατό δέντρα ελιές όλες και όλες. Μη φανταστείς τίποτα σπουδαίο. Πόσο πουλήσατε το λάδι; Το πιάσατε το πεντάευρω το κιλό; Μα δεν το πουλήσαμε, μας λέει η Νίκη με ένα λυπημένο ύφος, που ήταν ανάκατο με συγκαλυμμένα τα αισθήματα οργής και τρόμου που διακρίνει τα παιδιά της νέας γενιάς, που αντιλαμβάνονται πολύ καλά ότι πληρώνουν τα… σπασμένα για όλα όσα έγιναν στη χώρα τα σαράντα τελευταία χρόνια σε αυτή τη χώρα…
Πελατειακό κράτος…
Από το 1974 και εντεύθεν. Και ακόμη παλιότερα, από τον Εμφύλιο μέχρι σήμερα, θα ’λεγα… προβοκάρισα τη συζήτηση για να μπούμε για τα καλά στα βαθιά, αναζητώντας την «ακτινογραφία» για τις σκέψεις και τις ανησυχίες με τις οποίες ένα μίνι εκλογικό σώμα πήγε την περασμένη Κυριακή να ψηφίσει το κόμμα της επιλογής του.
Όχι, από το 1981 και μετά ξεκίνησε ο μεγάλος δανεισμός της χώρας. Δάνεια που πήγαν για καταναλωτικές δαπάνες. Φυσικά δεν είμαστε και εμείς αμέτοχοι, μπαίνει στη συζήτηση η εκπαιδευτικός Αφροδίτη Καραγεωργίου. Μετά το 1985 χάθηκε η μπάλα, σπεύδει να σημειώσει η Μαρία Πολάτου από το χώρο του ΣΥΡΙΖΑ. Το 1981 με το ΠΑΣΟΚ έγινε μία μικρή κοινωνική επανάσταση, σπεύδει να διασώσει την χαμένη αξιοπιστία του άλλοτε κραταιού κόμματος του Ανδρ. Παπανδρέου ο Παντ. Πελεκάνος.
Δεν διαφωνώ, ανταπαντά η κ. Πολάτου. Τότε τι έφταιξε και φτάσαμε στο σημερινό χάλι; ρωτάμε τον Αντιδήμαρχο Βόλου και επί χρόνια κομματικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ στη Μαγνησία. Από κάποια στιγμή και μετά άρχισαν οι πιέσεις από τις διάφορες κοινωνικές ομάδες.
Το περιώνυμο πολιτικό κόστος δεν επέτρεψε να γίνουν οι αναγκαίες ρήξεις και μεταρρυθμίσεις. στον αναγκαίο χρόνο. Και η Ν.Δ. την ίδια τακτική ακολούθησε; ρωτάμε την πρόεδρο της Τοπικής Οργάνωσης της Νέας Δημοκρατίας στη Νέα Αγχίαλο Κατερίνα Μπουλαμάτση.
Σας κατηγορούν ότι επί των ημερών σας, από το 2004 – 2009 μπήκαν στο Δημόσιο 150.000 άτομα και δόθηκαν οι μεγαλύτερες αυξήσεις στους υπαλλήλους σε όλη τη ευρωζώνη. Διαφωνώ.
Οι περισσότεροι ήταν συμβασιούχοι του ΠΑΣΟΚ που μονιμοποιήθηκαν επί Νέας Δημοκρατίας με το Νόμο Παυλόπουλου. Εγώ, είμαι στη Ν.Δ, αλλά δεν έχω διοριστεί, όπως και τα παιδιά μου. Και στο ΣΥΡΙΖΑ κάποια στιγμή στελέχη του προεκλογικά μίλησαν για νέες προσλήψεις στο Δημόσιο; ρωτάμε την κ. Πολάτου. Δεν ξέρω κάτι τέτοιο. Εκείνο που γνωρίζω είναι ότι το Κράτος που έχουμε θα πρέπει να ξανακτιστεί από την αρχή.
Έχουμε ένα κράτος εξαιρετικά άδικο, λέει η Αφροδίτη Καραγεωργίου. Είναι δυνατόν να υπάρχουν δημόσιοι υπάλληλοι που αμείβονται με 2.500 και 3.000 ευρώ και ένας γιατρός που έχει βγάλει τα μάτια του στο διάβασμα όταν ξεκινά να παίρνει 900 ευρώ;
Εκπαίδευση και παραπαιδεία
Η παρέμβαση της Αφροδίτης και η ιδιότητά της ως εκπαιδευτικού μάς δίνει αφορμή για το επόμενο ερώτημά μας. Επένδυση στην παιδεία, ως εργαλείο για να βγούμε κάποια στιγμή από την οικονομική κρίση; Φυσικά, μας λέει. Θεωρώ ότι έχουμε από τα καλύτερα εκπαιδευτικά συστήματα.
Οι Έλληνες φοιτητές διαπρέπουν στο εξωτερικό. Είναι τυχαίο; διερωτάται η κ Καραγεωργίου. Χωλαίνει η εκπαίδευση. Ξεπουλήθηκα για να σπουδάσουν τα παιδιά μου, σημειώνει η κ. Ερρινάκη, η παραπαιδεία οργιάζει συμπληρώνει η κ. Μπουλαμάτση.
Η λύση είναι απλή λέει η κ. Καραγεωργίου. Ένα σχολείο που θα λειτουργεί από τις 8 το πρωί ως τις 4 το απόγευμα, όπου οι μαθητές θα διαβάζουν και θα μαθαίνουν το 70% των μαθημάτων της επόμενης μέρας και όπου στο σπίτι τα παιδιά δεν θα χρειάζονται περισσότερο από μία ώρα διάβασμα.
Δεν θέλουν να σταματήσουν την παραπαιδεία. Δεν θέλουν τη χτυπήσουν γιατί υπάρχουν συμφέροντα, ισχυρίζεται η εκπαιδευτικός της παρέας, που μαζί με τη συνάδελφό της στο χώρο της Ειδικής Αγωγής την κ. Παρδάλη τάσσονται υπέρ της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών.
Ο ΣΥΡΙΖΑ και η Δεύτερη Παρουσία ….
Η ώρα περνούσε και ο Αντώνης Σαμαράς μόλις είχε ορκιστεί νέος Πρωθυπουργός. Η ορκωμοσία του αφορμή για την επόμενη ερώτησή μας. Πώς τα είδατε τα αποτελέσματα της Κυριακής;
Ήμουν σίγουρη ότι θα σχηματίζονταν κυβέρνηση, λέει η κ. Μπουλαμάτση. Η ακυβερνησία είχε αρχίσει να γίνεται βραχνάς προσθέτει η κ. Ερρινάκη. Έγινε κυβέρνηση αφού πρώτα μας είπαν ότι αν γίνει κυβέρνηση θα γίνει η… Δεύτερη Παρουσία, λέει με εμφανή ειρωνική διάθεση η κ. Πολάτου. Έχει ευθύνη λέει η Πρόεδρος της Τοπικής Οργάνωσης της Νέας Δημοκρατίας που δεν μπήκε στην κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ.
Η Δημοκρατία έχει θεσμούς και ένας από αυτούς είναι και ο θεσμός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, της απαντά η κ. Πολάτου.
Δεν έχουν να φάνε …
Ρωτάω τις δύο εκπαιδευτικούς της συντροφιάς, αν τώρα με την οικονομική κρίση και την κατάρρευση της κοινωνικής πολιτικής βίωσαν στο πετσί τους κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς την ανέχεια και τον υποσιτισμό μαθητών τους. Είχα μαθητές, λέει η Αφροδίτη, που το χειμώνα δεν είχαν την κατάλληλη ένδυση.
Που έρχονταν στο σχολείο χωρίς μπουφάν και με τρύπια παπούτσια. Υπάρχουν γυναίκες στην εκκλησία που μαγειρεύουν και πηγαίνουν γυναίκες και το ρίχνουν το φαγητό στην κατσαρόλα, για να μη βλέπουν τα παιδιά τους ότι δεν έχουν να φάνε
Η Ελλάδα είναι από τις λίγες χώρες συμπληρώνει από τη μεριά της η Νίκη που τα παιδιά με Ειδικές, Δυσκολίες δεν πηγαίνουν στα κανονικά σχολεία με τη στήριξη ειδικών δασκάλων. Λόγω της κρίσης, όπως συμπληρώνει, πέρυσι στο Βόλο υπήρχαν 45 συνολικά παιδιά με παράλληλη στήριξη από ειδικούς. Φέτος ο αριθμός αυτός ήταν 17…
Επιστροφή στα πάτρια …
Η κρίση έχει οδηγήσει ανθρώπους από τα αστικά κέντρα πίσω στη Νέα Αγχίαλο, υπάρχουν νέοι άνθρωποι που ασχολούνται με τα κτήματα και με νέες δυναμικές και εναλλακτικές καλλιέργειες; είναι μερικά από τα ερωτήματα που έχουν μπει στην καθημερινή κοινωνικοοικονομική ατζέντα των ΜΜΕ στην εποχή της κρίσης και επομένως δεν θα μπορούσαν να απουσιάζουν και από το δικό μας ερωτηματολόγιο στις κυρίες της συντροφιάς.
Είναι μερικοί που έχουν επιστρέψει από την Αθήνα κυρίως, αλλά όχι πολλοί, λένε η κ. Ερρινάκη και η κ. Πολάτου. Σ΄ ό,τι αφορά την ενασχόληση με τη γη ο κ. Πελεκάνος σπεύδει να σημειώσει ότι οι κάτοικοι της Νέας Αγχιάλου είναι νοικοκύρηδες και όπως λέει χαρακτηριστικά στα καφενεία οι συζητήσεις των ηλικιωμένων περιστρέφονται κυρίως γύρω από τις καλλιεργητικές φροντίδες στα κτήματά τους.
Με τη διαπίστωση του κ. Πελεκάνου συμφωνεί και η κ. Τσάμη, που είναι η πιο ολιγομίλητη. Προτιμώ να ακούω τα παράπονα των συνδημοτών μου και να επιλύω όλα όσα από αυτά μπορώ, μας είπε κάποια στιγμή.
Εναλλακτικές καλλιέργειες
Στην Αγχίαλο οι περισσότερες καλλιέργειες είναι αμπέλια και ελιές. Υπάρχει μία ισχυρή ομάδα παραγωγών με κηπευτικά, λέει ο κ. Πελεκάνος, ενώ ακόμη υπάρχουν ακόμη κτηματίες που συνεχίζουν να έχουν αμυγδαλιές και φιστικιές.
Προσπαθούν διάφοροι νέοι αγρότες να δοκιμάσουν κάποιες νέες καλλιέργειες, όπως η τρούφα, το ρόδι και τα σαλιγκάρια, χωρίς ωστόσο κάτι συγκεκριμένο, όπως λένε.. Οι νέοι πρέπει να ξαναπιάσουν την τσάπα και να αφήσουν τους καφέδες. Αν δεν γίνει αυτό δεν πρόκειται να γίνει τίποτα μας λέει ο Γ. Γκινίδης, που κάποια στιγμή παρεισέφρυσε στην παρέα μας. Ο Συνεταιρισμός το καμάρι της περιοχής σας;
Με ενοχλεί, λέει η κ. Ερρινάκη, που πηγαίνω σε περιοχές της Μαγνησίας και δεν βρίσκω τα προϊόντα του Συνεταιρισμού μας, ενώ οι υπόλοιπες κυρίες σπεύδουν να μας θυμίσουν και τα υπόλοιπα γνωστά οινοποιεία και αποστακτήρια που λειτουργούν στην ευρύτερη περιοχή. Αποστολάκης, Χολέβας, Τοκαλής, Τιμπλαλέξης κ.λ.π.)
