Στη φιλική και επαγγελματική σχέση που διατηρεί με τον Νίκο Χαυτούρα, αναφέρεται σε δημόσια ανάρτησή του στη σελίδα του στο Facebook, ο πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου, Γιώργος Μουλάς. Αφορμή αποτέλεσε φωτογραφία των δυο τους μαζί με την κ. Ελενα Αντωνοπούλου, που προκάλεσε σχόλια.
Στην ανάρτησή του, γράφει ο κ. Μουλάς:
«Συνεχίζεται η κατάσταση με τις συνεχείς και παιδαριώδεις καταγγελίες των σχέσεων μου με τον εκλεκτό συνάδελφο Νίκο Χαυτούρα.
Είναι φυσικό επόμενο, σε μία επαρχιακή πόλη άνθρωποι διαφορετικών πολιτικών προελεύσεων με την πάροδο του χρόνου να έχουν αναπτύξει σχέσεις επαγγελματικές, φιλικές και οικογενειακές. Ακόμη να υπάρχουν και συγγενικές σχέσεις. Αυτό δεν είναι ούτε μεμπτό ούτε ύποπτο.
Μπορεί με κάποιους πολιτικά αντίθετους να «σκοτωνόμαστε» σε διάφορα πολιτικά όργανα που συμμετέχομε, όμως ο πολιτικός πολιτισμός μας μας βοηθάει, παράλληλα να χτίζουμε σχέσεις αλληλοεκτίμησης και φιλίας.
Όμως υπάρχει μία ομαδούλα συμπολιτών μας, η οποία νομίζει, ότι καταγγέλλοντας με κάθε ευκαιρία τον κ. Χαυτούρα θα επιτύχει κάτι. Συγκεκριμένα, την ενδεχόμενη επιτυχία του συναδέλφου μου ιατρού στις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές. Η φιλική και επαγγελματική σχέση του με εμένα, αφού εργαζόμαστε μαζί, εφημερεύομε μαζί, χειρουργούμε μαζί και συνεργαζόμαστε καθημερινά στο Νοσοκομείο Βόλου μόνο σαν έγκλημα με φόντο πάντα την Δημοτική Αρχή του Δήμου Βόλου θα ήταν δυνατόν να χαρακτηριστεί.
Διαπράττουν μέγα λάθος. Πρώτον, διότι τον κύριο λόγο στις εκλογές τον έχει ο λαός, ο οποίος με πλήρη γνώση προσώπων και καταστάσεων αυτός αποφασίζει. Δεύτερον, λησμονούν μερικοί, πολιτικά ανίδεοι, ότι η Δημοτική Αρχή Αχιλλέα Μπέου έχει αναγνωρισιμότητα άνω του 60% στο εκλογικό σώμα της πόλης του Βόλου. Θεωρούν δηλαδή ότι με το 60% μπορεί και 70% των συμπολιτών μας δεν πρέπει να έχουν σχέσεις;
Σε κάθε περίπτωση, ο καθένας μας θα εξακολουθήσει να ανήκει κομματικά και αυτοδιοικητικά εκεί όπου νομίζει, χωρίς οι όποιες διαφορές να δηλητηριάζουν τις ανθρώπινες σχέσεις. Όσο για αυτούς, που εξακολουθούν να δηλητηριάζουν την πολιτική και κοινωνική ζωή των συμπολιτών μας, μπορούν να συνεχίσουν να βράζουν στο ζουμί τους».
