Στο μεταξύ, η διενέργεια σωστικών ανασκαφών για τις ανάγκες του έργου ξεκίνησε τον προηγούμενο Δεκέμβριο, ενώ πρόσφατα, στις αρχές του καλοκαιριού άνοιξε και πάλι ο κύκλος των ανασκαφικών ερευνών, που αναμένεται να διαρκέσει έως το τέλος του έτους. Οι έρευνες της ΙΓ΄ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων εξελίσσονται παράλληλα με το έργο του Περιφερειακού και διεξάγονται από ομάδα αρχαιολόγων της Εφορείας, αποτελούμενη από την αναπληρώτρια Προϊσταμένη της ΙΓ΄ ΕΠΚΑ Ζώζη Μαλακασιώτη, την αρχαιολόγο της ίδιας Εφορείας Φωτεινή Τσιούκα, καθώς και μια εκπαιδευόμενη αρχαιολόγο. Η αρχαιολογική έρευνα χρηματοδοτείται από το ΥΠΕΧΩΔΕ κι όπως επισημαίνει η επικεφαλής της ομάδας “είναι καθοριστικής σημασίας ως προς την συνέχιση των ερευνών που διεξάγονται, η πολύ καλή συνεργασία που έχει αναπτυχθεί μεταξύ της Εφορείας και των αρμοδίων από πλευράς ΥΠΕΧΩΔΕ και των επιβλεπόντων το έργο από πλευράς ΕΥΔΕ-ΠΑΘΕ Λάρισας”.
Σκαλισμένοι σε βράχο
Μέχρι στιγμής “έχουν ανασκαφεί δεκαπέντε περίπου τάφοι, οι οποίοι αναπτύσσονται στο βραχώδες και επικλινές έδαφος στα δυτικά του λόφου, με ιδιαίτερα μεγάλη πυκνότητα”, εξηγεί η κ. Μαλακασιώτη. “Είναι λαξευμένοι μέσα σε βράχο, συνεχίζει, και κτερισμένοι με μικρά πήλινα αγγεία χοής και πόσης, ενώ εντοπίστηκαν επίσης λυχνάρια, κάνθαροι, σκύφοι κλπ. Στους παιδικούς τάφους, συνεχίζει η αρχαιολόγος της ΙΓ΄ ΕΠΚΑ, βρίσκουμε κοχυλάκια και αγγεία, επίσης, κατάλληλα για τροφή και πόση. Δεν εντοπίστηκαν, επισημαίνει, πολύτιμα υλικά, όπως χρυσός ή ασήμι, ενώ βρέθηκαν ελάχιστα κοσμήματα, όπως ένας διαβρωμένος σιδερένιος δακτύλιος με σφενδόνη. Σημαντική είναι η παρουσία χάλκινων νομισμάτων εποχής Αντιγόνου Γονατά, σιδερένιας στλεγγίδας, αστραγάλων καθώς και ενός κατόπτρου” αναφέρει η ίδια. Στο νεκροταφείο παρατηρείται η πραγματοποίηση ταφικών και μεταταφικών τελετών, δηλαδή, κατά την διάρκεια αλλά και μετά την ταφή των νεκρών, που φέρνουν στο φως ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του παρελθόντος, σε ότι αφορά στα ταφικά έθιμα. Οι πρώτες πληροφορίες που απορρέουν από την πληθώρα των τάφων που ήρθαν στο φως, αναμένεται να εμπλουτισθούν με νέα στοιχεία στο μέλλον, καθώς η ανασκαφική έρευνα βρίσκεται σε εξέλιξη. Τα ευρήματα που ήρθαν στο φως “είναι σημαντικά γιατί βλέπουμε ότι αυτή η πόλη παρότι έχει μικρή διάρκεια ζωής, δημιουργήθηκε δηλαδή στα τέλη του 4ου αιώνα και παύει να υφίσταται στις αρχές του 3ου αιώνα π.Χ, ήταν ο ζωτικός χώρος 3500 ανθρώπων, οι οποίοι είχαν τις παραγωγικές και ιδεολογικές τους δραστηριότητες, όπως οι ιδιαίτερες συνήθειες της λατρείας των νεκρών τους, τους οποίους έθαβαν με τον συνήθη τελετουργικό τρόπο” υπογραμμίζει η κ. Μαλακασιώτη.
Η πόλη-μυστήριο, δημιουργήθηκε πάνω στον στρατηγικής σημασίας λόφο, που έδινε την δυνατότητα επόπτευσης της περιοχής, κατά τον 4ο αιώνα π Χ, την περίοδο που ο Φίλιππος ο Β΄ οχύρωνε στρατηγικές θέσεις στην Μαγνησία. Ενισχύθηκε οχυρωματικά από τον Κάσσανδρο λίγο αργότερα, στην περίοδο μεταξύ 316-298 π Χ, ενώ η κατοίκηση συνεχίστηκε μέχρι τα μέσα του 3ου αιώνα π Χ., καθώς ο πληθυσμός συνοίκησε σταδιακά με την πόλη της Δημητριάδας, από την ίδρυσή της το 294 πΧ μέχρι την οριστική της εγκατάλειψη. Την πόλη προστάτευε ισχυρό οχυρωματικό τείχος ενισχυμένο από πύργους, ελέγχοντας παράλληλα την διέλευση στην πόλη μέσα από τρεις πύλες. Είναι λοιπόν σαφές ότι “η ολοκλήρωση της έρευνας θα προσθέσει σημαντικές πληροφορίες που θα συμπληρώσουν τις γνώσεις μας, εκτιμά η κ. Μαλακασιώτη, για την διαμόρφωση του τοπίου στον λόφο της Γορίτσας κατά την αρχαιότητα, τη χρήση και αξιοποίηση του χώρου, αλλά και για τον τρόπο που διαχειρίζονταν τους νεκρούς τους οι κάτοικοι αυτής της πόλης με τους κοινόχρηστους χώρους, τις πλατείες, τα υδραγωγεία, τους δρόμους, τα μικρά ευρύχωρα σπίτια, τα νεκροταφεία και τα ιερά, τα οποία συνθέτουν το προφίλ μιας πολύ αξιόλογης αρχαιολογικής θέσης”.
