Πρόσφατα η ΤΡΑΙΝΟΣΕ ανακοίνωσε σειρά από αλλαγές στα δρομολόγια των τρένων σε όλη την επικράτεια, επειδή στις ράγες μπήκαν νέα γρήγορα τρένα, που συντομεύουν κατά πολύ τις αποστάσεις μεταξύ Αθήνας – Θεσσαλονίκης. Μέχρι εδώ όλα καλά και όλα ωραία, διότι οι επιβάτες, που θέλουν να ταξιδέψουν από την πρωτεύουσα στη συμπρωτεύουσα παίρνουν ανάσα. Σε τέσσερις ακριβώς ώρες μπορούν να βρεθούν από την Αθήνα στη συμπρωτεύουσα.
Τι γίνεται όμως με τους επιβάτες των ενδιάμεσων σταθμών; Αλαλούμ είναι λέξη, που μπορεί να περιγράψει ανάγλυφα αυτό που διαπίστωσαν Βολιώτες επιβάτες, οι οποίοι προχθές έμειναν «αμανάτι’ στην αποβάθρα του σιδηροδρομικού σταθμού της Λάρισας, διότι εξαιτίας δεκάλεπτης καθυστέρησης, έφτασαν από Αθήνα στη Λάρισα στις 18.35 και το τρένο για Βόλο είχε φύγει. Το επόμενο δρομολόγιο για τον Βόλο ήταν σε τέσσερις ώρες, δηλαδή στις 22.30!
Παρέμειναν με τις βαλίτσες στον σταθμό επί τέσσερις ώρες, επιβιβάστηκαν στο βραδινό τρένο στις 22.30 και έφτασαν στον Βόλο στις 23.35, δηλαδή, λίγο πριν τα μεσάνυχτα, έχοντας συμπληρώσει 8ωρο στον δρόμο.
Και όμως κανείς δεν είχε φροντίσει από την ΤΡΑΙΝΟΣΕ να ενημερώσει τους επιβάτες, ότι το εισιτήριο που έκλεισαν ηλεκτρονικά… θα τους ήταν άχρηστο, μετά τη Λάρισα, αφού το δρομολόγιο είχε ήδη αναχωρήσει. Ούτε καν σκέφτηκε κάποιος να ενημερώσει τον σταθμό της Λάρισας, ότι το τρένο που έρχεται από Αθήνα θα έχει 10λεπτη καθυστέρηση, ώστε να περιμένει το αντίστοιχο, που έφευγε για Βόλο δέκα λεπτά και οι επιβάτες να μην ταλαιπωρηθούν.
«Αυτό που συνέβη ήταν απαράδεκτο. Δεν υπήρχε κανείς να μας ενημερώσει υπεύθυνα πώς θα φτάσουμε στον προορισμό μας», επισήμανε οργισμένη στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ επιβάτης του τρένου. Η ίδια ταξίδευε από Αθήνα μαζί με την κόρη της. Θα κατέβαινε στη Λάρισα και από εκεί θα επέστρεφε στον Βόλο με την τοπική αμαξοστοιχία, ενώ η κόρη της συνέχισε για Θεσσαλονίκη. Στις 19.30 η αμαξοστοιχία έφτασε στη συμπρωτεύουσα, όπως της είπε η κόρη της, ενώ η ίδια εδέησε να επιστρέψει στο σπίτι της λίγο πριν τα μεσάνυχτα!
Σιδηροδρομικοί, με τους οποίους επικοινώνησε ο ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ, αναγνωρίζουν ότι η ΤΡΑΙΝΟΣΕ θα πρέπει να ξαναδεί τις ώρες των επιμέρους ανταποκρίσεων, προκειμένου να εξυπηρετείται η ενδοχώρα Θεσσαλίας.
Ενα ακόμη τραγελαφικό που μας μεταφέρθηκε είναι ότι τελευταίο τρένο από Λάρισα φεύγει στις 22.30 για Βόλο και το τρένο από Καλαμπάκα έχει άφιξη στον σιδηροδρομικό σταθμό της Λάρισας στις 22.34.
Αυτό πολύ απλά σημαίνει ότι για τέσσερα λεπτά δεν μπορεί να γίνει σύνδεση των τεσσάρων πόλεων της περιφέρειας Θεσσαλίας.
«Ωδινεν όρος και έτεκε μυν»
Για τις αλλαγές στα δρομολόγια και τα νέα τρένα εκδόθηκε ανακοίνωση από τον Σύλλογο Φίλων του Σιδηροδρόμου, που τιτλοφορείται «Ωδινεν όρος και έτεκε μυν».
«Φρούδαι αι ελπίδαι και άνθρακες ο θησαυρός! Πέρα από τη δρομολόγηση επιτέλους των δύο ETR 470 και την επαύξηση των δρομολογίων στον κεντρικό άξονα που έφερε αυτή η δρομολόγηση, ψάχνουμε για τρένα και, σχεδόν παντού, βλέπουμε αντ’ αυτών την δρομολόγηση από την ΤΡΑΙΝΟΣΕ λεωφορείων και τη συνέχιση των ήδη υπαρχόντων ελλιπών σιδηροδρομικών δρομολογίων. Προσπαθούμε να δούμε ποια βελτίωση έφεραν τα νέα δρομολόγια στις χειμαζόμενες σιδηροδρομικά περιοχές της Δυτικής Θεσσαλίας και της Βόρειας Ελλάδας, ιδιαίτερα στον οριζόντιο βασικό άξονα Θεσσαλονίκης – Αλεξανδρούπολης – Ορμενίου, στον οποίο, στο πρόσφατο παρελθόν, δρομολογούνταν τόσα ζεύγη αμαξοστοιχιών, όσα δρομολογούνταν περίπου και στον κεντρικό άξονα, και αντ’ αυτού βλέπουμε και εκεί έναν κακόγουστο ανταγωνισμό προς τα τοπικά ΚΤΕΛ, με τη δρομολόγηση λεωφορείων. Ναι, λεωφορείων», επισημαίνει ο Σύλλογος.
«Η ΤΡΑΙΝΟΣΕ», συνεχίζει, «ένας απλός ιδιώτης πάροχος σιδηροδρομικού έργου είναι και ενεργεί σύμφωνα με τις επιδιώξεις και τα συμφέροντά της. Το μόνο ίσως που δεν έλαβε επαρκώς υπόψη της είναι η δυσφήμηση που προκαλεί, με την ποιότητα του έργου που παρέχει, στον μοναδικό της μέτοχο, που δεν είναι άλλος από την Ιταλική Κρατική Σιδηροδρομική Επιχείρηση, η οποία αγοράζει γραμμές και επεκτείνει τις δραστηριότητές της και σε άλλες ξένες χώρες, αποβλέποντας στην καθιέρωση ενός brand name που θα επιτρέψει να εισέλθει στη «λέσχη» της ελίτ των ευρωπαϊκών κρατικών σιδηροδρομικών επιχειρήσεων, ή ακόμα και για να καταστεί «πολύφερνη» νύφη, σε περίπτωση εισαγωγής της στο χρηματιστήριο.
Το ελληνικό κράτος όμως, το οποίο έχει υποχρέωση να παρέχει στους πολίτες του αξιόπιστες και σύγχρονες επιβατικές μεταφορές, τι κάνει προς αυτή την κατεύθυνση; Η πώληση βέβαια της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, υπό τις συνθήκες που επικρατούσαν και υπό τη δαμόκλειο σπάθη της νομοθεσίας της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ήταν μονόδρομος δυστυχώς. Ομως τι έπραξαν τόσο η προηγούμενη, όσο και η τωρινή κυβέρνηση από το 2019 και μετά, ώστε να ανταποκριθούν σε αυτή τους την υποχρέωση;
Εφόσον δεν υπήρξε ενδιαφέρον για τη δρομολόγηση επιβατικών συρμών στο δίκτυο του ΟΣΕ και από άλλες, ανταγωνιστικές προς την ΤΡΑΙΝΟΣΕ, ιδιωτικές επιχειρήσεις, το μόνο που απέμενε στις, μετά την ιδιωτικοποίηση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, δύο ελληνικές κυβερνήσεις, ήταν η παράλληλη δραστηριοποίηση, στις σιδηροδρομικές επιβατικές μεταφορές και γιατί όχι και στις εμπορευματικές, και μιας κρατικής πιστοποιημένης επιχείρησης σιδηροδρομικών μεταφορών.
Γιατί δεν το τόλμησαν ούτε η προηγούμενη, ούτε η τωρινή κυβέρνηση; Ο ελληνικός λαός θα ήθελε να έχει μία απάντηση επ’ αυτού. Του την οφείλουν», καταλήγει.
