Το άνοιγμα της τουριστικής σεζόν και στη Μαγνησία βρίσκει επιχειρηματίες του κλάδου να αναζητούν εναγωνίως εργαζόμενους για να καλύψουν τις ανάγκες τους και την ίδια ώρα, εργαζόμενους στην ανεργία. Παρά τα υψηλά ποσοστά ανεργίας, θέσεις σε τουριστικές περιοχές μένουν κενές, καθώς οι εργασιακές συνθήκες είναι τέτοιες που αναγκάζουν ανέργους να μην παίρνουν το ρίσκο να «ξενιτευτούν» μακριά από το σπίτι τους για καλοκαιρινή σεζόν.
«Εχουμε ανάγκη για εργασία, αλλά όχι κι έτσι…», λέει ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Βόλου Θανάσης Παπαδημόπουλος για τις συνθήκες εργασίες που προσφέρονται σε τουριστικές επιχειρήσεις και της Μαγνησίας. Ο ίδιος έλαβε μέρος σε έρευνα που έγινε σε όλη την Ελλάδα, τηλεφωνώντας ως εργαζόμενος δήθεν για να ζητήσει εργασία, προκειμένου να διαπιστώσει τι επικρατεί στην αγορά.
«Οι συνθήκες είναι άθλιες. Προσφέρονται μισθοί από 600 έως 800 ευρώ, 900 ευρώ στην καλύτερη αλλά με 10ωρα και 12ωρα εργασίας και μόλις με ένα ρεπό τον μήνα. Ακόμη κι αν κάποιος θελήσει να πάει για δουλειά δεν είναι σίγουρο ότι θα αντέχει να εργάζεται πρωί – βράδυ και χωρίς ρεπό», σημειώνει ο κ. Παπαδημόπουλος.
Σύμφωνα με τον ίδιο ακόμη και η ασφάλιση που προσφέρεται είναι μερικής απασχόλησης με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τον εργαζόμενο, ενώ οι παροχές σε στέγη πολλές φορές αφορούν σε χώρους 25 τ.μ. τους οποίους μοιράζονται εργαζόμενοι των επιχειρήσεων ίσα – ίσα για έναν ύπνο.
«Οι συνθήκες εργασίας είναι σκληρές, δεν είναι καλά αμειβόμενες και δύσκολα κάποιος θα πάρει το ρίσκο να φύγει από τον τόπο κατοικίας του για σεζόν. Προτιμούν πολύ μικρότερα μεροκάματα, ακόμη μοιράζοντας φυλλάδια, παρά να πάνε για σεζόν σε τουριστικό μέρος», παρατηρεί ο κ. Παπαδημόπουλος.
Ελλείψεις σύμφωνα με τον ίδιο υπάρχουν σε όλους τους κλάδους, τόσο σε ξενοδοχειακά καταλύματα όσο και στην εστίαση, σε σερβιτόρους, μάγειρες, καμαριέρες. «Τις τελευταίες ημέρες λαμβάνουμε μηνύματα από την Κρήτη ότι άρχισαν να ανεβαίνουν τα μεροκάματα και οι μισθοί επειδή δεν βρίσκουν προσωπικό», σημειώνει ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Βόλου.
ΕΛΕΝΗ ΧΑΝΟΥ
