Υπέρ του Συνδικάτου Μετάλλου το Εφετείο Λάρισας
Δεκτή έγινε από το Εφετείο της Λάρισας η έφεση που είχε καταθέσει το Συνδικάτο ΜΗΤΣΟΣ ΠΑΠΑΡΗΓΑΣ κατά της ΜΕΚ. Το Εφετείο της Λάρισας έκρινε πως η απεργία δεν είναι καταχρηστική, αφού όπως τονίζεται βλάπτει μόνο την εταιρία και όχι το κοινωνικό σύνολο και την εθνική οικονομία. Έκρινε επίσης πως μόνο εξαιρετικά μπορεί να χαρακτηριστεί ως καταχρηστική μια απεργία, προσλαμβάνοντας το σαφή χαρακτήρα αντικοινωνικής πράξης, αν και όπως επισημαίνεται στην απόφαση «απεργοί και τρίτοι διέπραξαν το αδίκημα της παράνομης βίας».
Το Συνδικάτο Μετάλλου «Μήτσος Παπαρήγας» σε ανακοίνωσή του τονίζει: «Η απόφαση του Εφετείου εξαιτίας και της αποφασιστικής στάσης των εργατών, φανερώνει ότι μπορούμε με την ανυποχώρητη πάλη μας, χωρίς να έχουμε αυταπάτες για το ρόλο της δικαιοσύνης να κερδίζουμε και θετικές αποφάσεις. Ο αγώνας των εργατών στις επιχειρήσεις ΒΕΚ και ΜΕΚ -συνεχίζει το Συνδικάτο- έχει κερδίσει τη στήριξη και την ταξική αλληλεγγύη εκατοντάδων εργαζομένων του Βόλου. Η υλική βοήθεια με τρόφιμα, χρήματα, ρουχισμό βρήκε μεγάλη ανταπόκριση. Η στήριξη πρέπει να δυναμώσει, οι απεργοί εργάτες πρέπει να κερδίσουν. Αποδεικνύεται στην πράξη ότι το σύνθημα «Κάθε χώρος δουλειάς μια Χαλυβουργία» πρέπει να γίνει πράξη παντού! Στον πόλεμο που μας έχουν κηρύξει κεφάλαιο, συγκυβέρνηση, ΕΕ, με συμπαραστάτες τα κόμματα και τις παρατάξεις τους, απαντάμε με πόλεμο» καταλήγει το Συνδικάτο.
Από την πλευρά της εταιρείας ο εκπρόσωπός της υπογράμμισε πως «αν και η απόφαση έσφαλε ανεξήγητα στην εκτίμηση απλών θεμάτων (εντελώς ενδεικτικά, η επιχείρηση έχει υπαχθεί από πολλούς μήνες στο άρθρο 99 και η απόφαση θεώρησε πως ακόμη η αίτηση δεν έχει δικαστεί), εν τούτοις εκείνη δέχθηκε πως αποδείχθηκαν ποινικά αδικήματα και άλλες παράνομες ενέργειες σε βάρος της εταιρίας και μη απεργών εργαζομένων από απεργούς, γεγονός που δικαιώνει ηθικά την εταιρία εν μέσω της καταστροφικής πολιτικής που δέχεται από το εν λόγω συνδικάτο. Σημειώνει επίσης ότι η διοίκηση του «Μήτσος Παπαρήγας» δεν επιτρέπουν σε συνδικαλιστές άλλων οργανώσεων καν να προσεγγίζουν τους χώρους του εργοστασίου, καθώς το θεωρούν αποκλειστικά δικό τους πεδίο δράσης και προτεκτοράτο και εκτιμά ότι «το μόνο που έχει καταφέρει το συνδικάτο είναι να στερεί την ελπίδα από τους εργαζόμενους κρατώντας κλειστά τα εργοστάσια και επιβεβαιώνοντας ότι «άλλες είναι οι επιδιώξεις του συνδικάτου και όχι η προάσπιση των εργατικών δικαίων».
ΒΑΣΩ ΚΥΡΙΑΖΗ
