ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΤΙΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ
Στο βωμό της δημοσιονομικής εξισορρόπησης θυσιάσαμε την ανάπτυξη, τονίζει με κατηγορηματικό τρόπο σήμερα σε συνέντευξή του στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ ο πρόεδρος του Ελληνοαμερικανικού Επιμελητηρίου Γιάννος Γραμματίδης που επισκέπτεται το Βόλο.Ο κ. Γραμματίδης δηλώνει απαισιόδοξος όσον αφορά στην αποτελεσματικότητα των μέτρων για την άρση του αδιεξόδου στην οικονομία, εκτιμά ότι το κεφάλαιο αναξιοπιστία δεν έχει κλείσει για τη χώρα μας στην διεθνή οικονομική αγορά και επιρρίπτει ευθύνες για όλα που έπρεπε να γίνουν και ποτέ δεν δρομολογήθηκαν από το πολιτικό προσωπικό της χώρας ώστε η Ελλάδα να είναι θωρακισμένη απέναντι στα νέα δεδομένα που έχουν δημιουργηθεί.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ στη ΒΑΣΩ ΚΥΡΙΑΖΗ
Κύριε Πρόεδρε, υπάρχει η αίσθηση ότι παρά τη νέα δανειακή σύμβαση και το «κούρεμα» του χρέους, η ελληνική οικονομία παραμένει… σε βαθιά νερά…
Η οικονομική πραγματικότητα είναι πράγματι δραματική για την χώρα και τον λαό της. Με μια εξαετή βαθιά ύφεση, με ένα έλλειμμα γύρω στο 10% και με 1,5 εκατομμύριο ανέργους κατά πρόβλεψη στο 2012.
Σε σχέση με το έλλειμμα φοβάμαι ότι η κατάσταση θα είναι σε λίγο ακόμα χειρότερη, αφενός μεν λόγω της αυξανόμενης αναποτελεσματικότητας του φοροεισπρακτικού μας μηχανισμού σε συνδυασμό με την αποτυχία της προσπάθειας περιστολής των δαπανών του δημόσιου τομέα και αφετέρου της εξάντλησης των φοροδοτικών δυνατοτήτων πολιτών κι επιχειρήσεων.
Παράλληλα, ο κλάδος του εμπορίου υφίσταται το αποτέλεσμα της δραματικής συρρίκνωσης της κατανάλωσης σαν συνέπεια των συνεχών περικοπών μισθών και συντάξεων αλλά και της ανεργίας, οδηγούμενος σε ολοένα αυξανόμενες πτωχεύσεις, η βαριά βιομηχανία αναζητεί διέξοδο, ενώ τόσο οι εξαγωγικές όσο και οι εισαγωγικές μας επιχειρήσεις στις διεθνείς τους συναλλαγές είναι αντιμέτωπες με τα αποτελέσματα από την κατάρρευση της αξιοπιστίας της χώρας.
Τα προβλήματα αυτά καθίστανται ασφαλώς οξύτερα από την έλλειψη ρευστότητας στην αγορά λόγω των εγγενών με την κρίση προβλημάτων δανεισμού του ελληνικού χρηματοπιστωτικού συστήματος. Όλα τα παραπάνω, σε συνδυασμό με την εικόνα αναξιόπιστης όσο κι άναρχης χώρας πού γυρίζει τον κόσμο, αλλά και με την παντελή έλλειψη επικοινωνιακής μας στρατηγικής και υποστήριξης, έχει πλήξει καίρια και τον τουρισμό της.
Τα δύο τελευταία χρόνια η ύφεση στη χώρα έχει ξεπεράσει όλες τις προβλέψεις των ειδικών, προκαλώντας ένα εφιαλτικό τοπίο στην απασχόληση. Μήπως εκτός από τη δημοσιονομική πειθαρχία θα πρέπει να δοθεί βάρος πλέον στην περιβόητη ανάπτυξη και πώς;
Αυτό είναι αλήθεια. Δεν σημειώνεται καμιά απολύτως πρόοδος στον σχεδιασμό και την υλοποίηση των διαρθρωτικών εκείνων προσαρμογών πού, τελικά και θα διευκόλυναν την δημοσιονομική προσαρμογή και θα στήριζαν την ανάπτυξη και μαζί μ’ αυτήν θα βελτίωναν την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας.
Με θλίβει αφάνταστα ότι τα τελευταία τέσσερα τουλάχιστον χρόνια, ζητάμε επίμονα από τους διατελέσαντες πρωθυπουργούς να προχωρήσουν σε αυτές τις διαρθρωτικές αλλαγές στα πλαίσια ενός συνεκτικού προγράμματος ανάταξης της οικονομίας με την αντικατάσταση τού απαρχαιωμένου οικονομικού προτύπου μας, διαβρωμένου από την κομματική συναλλαγή, από ένα σύγχρονο πρότυπο βασισμένο στις καλύτερες διεθνείς πρακτικές, ικανό και να βγάλει τη χώρα από την παρούσα βαθειά κρίση και να την οδηγήσει με ασφάλεια στο μέλλον.
Ζητάμε για παράδειγμα το άνοιγμα όλων των κλειστών επαγγελμάτων και αγορών, την υιοθέτηση ενός σύγχρονου, δίκαιου, απλού, ανταγωνιστικού και, κυρίως, σταθερού φορολογικού συστήματος, την απλοποίηση έως και κατάργηση κάθε αδειοδοτικής διαδικασίας επιχειρήσεων και επενδύσεων με μεταφορά της ευθύνης συμμόρφωσης με το νόμο στον ίδιο τον αδειοδοτούμενο, την πάταξη της διαφθοράς ιδιαίτερα μέσα από την ολοκλήρωση της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης και την ταχύτερη απονομή της δικαιοσύνης με την εισαγωγή νέων καινοτόμων μεθόδων περιλαμβανομένης και της ηλεκτρονικής δικαιοσύνης.
Ζητάμε ακόμα έναν ορθολογικότερο τρόπο οργάνωσης του κράτους ώστε να είναι αποτελεσματικότερο και πιο ευέλικτο προς όφελος του πολίτη. Ένα κράτος πού δεν θα ανταγωνίζεται την ιδιωτική πρωτοβουλία και δεν θα αυτοεξαιρείται των κανόνων πού επιβάλλει στους πολίτες. Ένα κράτος με απλοποιημένες δομές πού θα πάψει να είναι εμπόδιο στην οικονομική ελευθερία των πολιτών.
Σας έχω ακούσει να λέτε ότι το μισθολογικό κόστος δεν είναι το μόνο που επηρεάζει την ανταγωνιστικότητα της χώρας. Γιατί τότε τα περισσότερα μέτρα που λαμβάνονται ή αυτά που δρομολογούνται έχουν στο επίκεντρο «περικοπές μισθών και συντάξεων»;
Είναι η απολύτως λάθος συνταγή. Υπάρχει, όμως, μια απλή εξήγηση γιατί δίδεται η λάθος συνταγή. Το πρώτο Μνημόνιο η τότε πολιτική μας ηγεσία δεν το διαπραγματεύθηκε ούτε στο ελάχιστο με αποτέλεσμα οι προβλέψεις του να εξυπηρετούν αυστηρά δημοσιονομικούς στόχους που επιπλέον εξυπηρετήθηκαν με την λάθος συνταγή, δηλαδή με μία δέσμη φορολογικών μέτρων σε βάρος των συνήθων υποζυγίων, δηλαδή με την προσφυγή στην εύκολη λύση κι όχι στην δύσκολη πού ήταν η μείωση του γιγαντιαίου δημόσιου τομέα και η μείωση των δαπανών.
Η πολιτική ηγεσία αρνήθηκε να συγκρουσθεί με τα πνευματικά της παιδιά, με τα κατεστημένα πελατειακά συμφέροντα. Αρνήθηκε να συγκρουσθεί με τον εαυτό της. Η επιλογή αυτή δεν ήταν επιλογή της τρόικα, ήταν επιλογή της πολιτικής ηγεσίας. Αυτή είναι η αλήθεια πού κανείς δεν την εκστομίζει μέχρι και σήμερα. Αντίθετα, εντέχνως μετακυλίεται η ευθύνη της επιλογής στην τρόικα για να διασωθεί το πολιτικό σύστημα της χώρας. Το ίδιο επαναλήφθηκε σχεδόν με τον ίδιο τρόπο και στην περίπτωση του δεύτερου Μνημονίου. Υπήρξε μεν αυτή την φορά μια στοιχειώδης διαπραγμάτευση, εκ των προτέρων όμως καταδικασμένη σε αποτυχία αφού είχαμε αποτύχει στην εφαρμογή τόσο του πρώτου Μνημονίου όσο και του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος και, συνεπώς, δώσαμε εμείς μόνοι μας το δικαίωμα στους πιστωτές μας να μη μας αφήσουν πολλές εναλλακτικές. Η ταπεινωτική εικόνα της πολιτικής ηγεσίας της χώρας να εκλιπαρεί για ορισμένες παραχωρήσεις τής τελευταίας στιγμής, υπήρξε το αποτέλεσμα της δικής μας αυτοπαγίδευσης στην λογική της περαιτέρω επιβάρυνσης των πολιτών, των μισθωτών και των συνταξιούχων, στην περαιτέρω συρρίκνωση της επιχειρηματικότητας. Στον βωμό της μονομερούς δημοσιονομικής εξισορρόπησης, θυσιάσαμε την ανάπτυξη.
Εκτιμάται ότι η προεκλογική περίοδος θα προκαλέσει προσκόμματα στην πορεία προς άρση του αδιεξόδου στην οικονομία και γιατί;
Αυτός είναι ένας πραγματικός κίνδυνος. Σαν να μην μας έφθαναν όλα τα προβλήματα για τα οποία μιλήσαμε, συρόμαστε σε λίγο σε γενικές βουλευτικές εκλογές, με το ψευδεπίγραφο επιχείρημα της αποσυμπίεσης της λαϊκής οργής, διακινδυνεύοντας να μπούμε σε μια περίοδο πολιτικής αστάθειας και μεγάλων συστημικών κινδύνων εξαιτίας του ενδεχόμενου να μην είμαστε για ικανό χρονικό διάστημα σε θέση να ανταποκριθούμε στις διεθνείς συμβατικές υποχρεώσεις πού μόλις πρότινος αναλάβαμε.
Γνωρίζουμε τι σημαίνει προεκλογική περίοδος. Σημαίνει αδράνεια του κρατικού μηχανισμού. Κι αν προσθέσει κανείς και τον χρόνο των μετεκλογικών πολιτικών διεργασιών, αντιλαμβάνεσθε τι σημαίνει αυτό για την τήρηση των συμβατικών υποχρεώσεών μας απέναντι στους διεθνείς δανειστές κι εταίρους μας.
Θα έπρεπε να είναι πιο ευέλικτο και να περιέχει τεχνοκράτες, για να μπορέσει η συζήτηση να επιστέψει στα πραγματικά προβλήματα του τόπου…
Δεν αποτελεί μόνο πίστη μου, είναι και ανάγκη. Αυτό εννοούμε όταν λέμε ότι τα πολιτικά κόμματα πρέπει να ανανεώσουν το προσωπικό τους. Να εισέλθουν σε αυτά επαγγελματίες managers με εμπειρία στην διαχείριση των δημοσίων υποθέσεων και του δημόσιου προσωπικού. Έχουμε προτείνει ακόμα τον διορισμό μόνιμων υφυπουργών ή γενικών γραμματέων σε κρίσιμους τομείς όπως στον τουρισμό, στα έσοδα, στις δαπάνες, στην παιδεία για να υπάρχει συνέχεια στη διοίκηση ανεξάρτητα από το ποιο κόμμα αναλαμβάνει την εξουσία. Δεν αντιλαμβάνομαι γιατί ο βουλευτής θα πρέπει υποχρεωτικά να υπουργοποιείται. Ο ρόλος του είναι να νομοθετεί και μία κυβέρνηση να ασκεί διοίκηση. Είναι κάποια ταμπού πού πρέπει κάποτε να τα ξεπεράσουμε.
Το Ελληνοαμερικανικό Επιμελητήριο έχει αναλάβει σοβαρές πρωτοβουλίες προκειμένου να εμπεδωθεί η εξωστρέφεια στον ελληνικό επιχειρηματικό κόσμο ως αντίδοτο στην κρίση. Υπάρχει ανταπόκριση και σε ποιους τομείς μπορεί να πάρει σάρκα και οστά;
Χαίρομαι που το ρωτάτε. Γιατί μού δίνετε την ευκαιρία να αναφερθώ σε μια σειρά σεμιναρίων πού οργανώνουμε σε όλη τη χώρα πάνω στο πώς οι εξαγωγείς μας θα αξιοποιήσουν την μεγάλη αγορά των ΗΠΑ. Παράλληλα, θέλοντας να ενισχύσουμε την καινοτομία, οργανώσαμε πρόσφατα έναν διεθνή διαγωνισμό πού τον ονομάσαμε Κάνε την Καινοτομία Πράξη όπου βραβεύσαμε καινοτόμα επιχειρηματικά σχέδια στους τομείς των υποδομών, της εναλλακτικής γεωργίας, του τουρισμού και της πράσινης ενέργειας.
Το πρώτο βραβείο συνοδευόταν από ένα χρηματικό ποσό εκατό χιλιάδων Δολαρίων. Τέλος, τον ερχόμενο Ιούνιο, σε συνεργασία με το Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών, ετοιμάζουμε μια μεγάλη παρουσίαση ελληνικών εταιριών στη Νέα Υόρκη σε 250 αμερικανικά funds και επιχειρήσεις με σκοπό την δημιουργία συνεργιών πού θα βοηθήσουν την ανάπτυξη στην Ελλάδα και θα δώσουν το μήνυμα της αλλαγής στην διεθνή επενδυτική κοινότητα.
