Θλίψη για την απώλεια του Ιωάννη Κόττα
Απέραντη λύπη σκόρπισε στον Βόλο αλλά και σε πολλές πόλεις της Ελλάδας το άγγελμα θανάτου του Ιωάννη Κόττα, ενός από τους πιο παλιούς ξυλέμπορους του Βόλου.
Ο επιτυχημένος επιχειρηματίας που δραστηριοποιούταν στην εισαγωγή και διάθεση ξυλείας, έφυγε από τη ζωή το Σάββατο και κηδεύτηκε την Κυριακή σε ηλικία 93 ετών.
Λόγω του προχωρημένου της ηλικίας αντιμετώπιζε πολλά προβλήματα υγείας, όμως μέχρι και την τελευταία στιγμή ήταν όρθιος στα πόδια του και στο σπίτι του, δίπλα σε αγαπημένα πρόσωπα.
Κατέλιπε τη σύζυγό του Μιράντα Δημητρακοπούλου και δύο κόρες, τη Μπίλλη και τη Ντέμη.
Ο Ιωάννης Κόττας καταγόταν από τον Βόλο, όπου και μεγάλωσε την οικογένειά του. Ξεκίνησε να εργάζεται από νεαρή ηλικία αμέσως μόλις τελείωσε το σχολείο, καθώς έμεινε ορφανός από πατέρα σε ηλικία 16 ετών.
Εργάστηκε σκληρά στην ξυλαποθήκη που διατηρούσε ο πατέρας του με τους θείους του στη Λαρίσης και στη συνέχεια ανέλαβε μόνος του τα ηνία της επιχείρησης.
Εξυπνος και δραστήριος άρχισε να κάνει εισαγωγές ξυλείας από Φιλανδία, Ρωσία και Σουηδία και οι δουλειές στην επιχείρησή του πολλαπλασιάστηκαν.
Δεχόταν παραγγελίες όχι μόνο από τον Βόλο αλλά και από άλλα μέρη της Ελλάδας όπως από Αθήνα, Κρήτη, Κατερίνη.
Η επιχείρησή του έφθασε σε έκταση τα 2.500 τετραγωνικά μέτρα.
Ηταν μέλος του Εμπορικού Επιμελητηρίου και εκπρόσωπος στη Λιμενική Επιτροπή του στον Βόλο.
Συνέχισε την επαγγελματική του δράση μέχρι το ’81 και στη συνέχεια συνταξιοδοτήθηκε παρά το γεγονός ότι η ξυλαποθήκη ανθοφορούσε.
Μεγάλη του αγάπη ήταν τα ταξίδια που δεν έπαψε ποτέ να κάνει στη ζωή του, ενώ ήταν μέλος του Ροταριανού Ομίλου Βόλου και είχε χρηματίσει γραμματέας στην Εξωραϊστική Λέσχη.
Εκτός από την ευστροφία του που τον οδήγησε να έχει μία καθ’ όλα επιτυχημένη επαγγελματική πορεία, ήταν ένας από τους ανθρώπους που χαρακτηρίζεται ως ψυχή της παρέας. Ηταν πολύ κοινωνικός και πολύ αγαπητός.
Κ. Μ.
