Ερμητικά κλειστές παραμένουν οι πόρτες του Γηροκομείου Βόλου στις επισκέψεις. Τα αυστηρά μέτρα της πανδημίας δεν σταματούν για μονάδες φροντίδας ηλικιωμένων. Οι φιλοξενούμενοι έχουν να δουν από κοντά τα αγαπημένα τους πρόσωπα εδώ και 14 μήνες. Στη μονάδα υλοποιούνται δράσεις, προκειμένου να μη χάνεται η επικοινωνία, με τους ηλικιωμένους να μην το βάζουν κάτω.
Αντεξαν τη δοκιμασία του κορονοϊού με σκληρά μέτρα και δεν είχαν κανένα κρούσμα. Εμβολιάστηκαν στο σύνολό τους για να είναι θωρακισμένοι και στέλνουν μήνυμα στα αγαπημένα τους πρόσωπα να κάνουν και εκείνα το ίδιο. Απαντούν στο πρόβλημα με δημιουργικές δραστηριότητες με τους εργαζόμενους να είναι δίπλα τους και με κάθε τρόπο να φροντίζουν να μη χάνουν να είναι σε επαφή με τις οικογένειές τους με κάθε μέσο κοινωνικής δικτύωσης και μέσω κινητών τηλεφώνων.
«Κατορθώσαμε να μην έχουμε κανένα κρούσμα κορονοϊού σε ηλικιωμένους. Αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με τους ηλικιωμένους, αλλά και το προσωπικό και τα μέτρα που ακολούθησε, το οικείο περιβάλλον των ηλικιωμένων που έμεινε μακριά, τους προμηθευτές, που έμειναν σε απόσταση, το προσωπικό μας για τη φύλαξη των κτιρίων», σημειώνει ο πρόεδρος του Ιδρύματος Παύλος Πάνος.
Τα ίδια σκληρά μέτρα εξακολουθούν να τηρούνται, σύμφωνα με τις οδηγίες του ΕΟΔΥ. Ομως, υπάρχει ήδη η εμπειρία του προηγούμενου διαστήματος αλλά και η ελπίδα ότι το καλοκαίρι θα αλλάξουν τα πράγματα και πάλι. Στο Γηροκομείο Βόλου επικρατεί θετικό κλίμα. «Εχουμε συνδεθεί με το skype και το viber για να μη χαθεί η επικοινωνία μεταξύ των οικογενειών και αναπτύξαμε πολλές δράσεις», προσθέτει.
«Πέραν αυτού, υπάρχει ανά δεύτερη μέρα ένα 15λεπτο της ώρας αφιερωμένο στην ψυχοκοινωνική στήριξη των ηλικιωμένων», λέει από την πλευρά της η κοινωνική λειτουργός, Βασιλική Πανοπούλου.
Το προσωπικό αφιέρωσε αμέτρητες ώρες για να εξηγήσει την κατάσταση στους φιλοξενούμενους, τους παρότρυνε να διαβάζουν βιβλία, να ασχολούνται με τη ζωγραφική, να κάνουν δημιουργική απασχόληση, ενώ έφτιαξε ομάδες νοητικής ενδυνάμωσης και ομάδες για τραγούδι τηρώντας πάντοτε τα μέτρα προστασίας.
Κάπως έτσι πέρασαν οι μήνες στο Γηροκομείο Βόλου, που συνεχίζει τη λειτουργία του αλώβητο από την πανδημία. Παράλληλα το προσωπικό του έδωσε ιδιαίτερη έμφαση στην ενημέρωση των συγγενών για το καθημερινό πρόγραμμα των φιλοξενούμενων και τις δράσεις τους.
Την περασμένη Παρασκευή που τελείωσε το lockdown και ήταν η πρώτη μέρα επιστροφής στην κανονικότητα μετά την πολύμηνη καραντίνα, οι τρόφιμοι ζωγράφισαν το παγωτό τους, ήπιαν τον χυμό τους στον κήπο και απόλαυσαν τον ήλιο.
Η 70χρονη Αικατερίνη διαμένει στο Γηροκομείο από το 2011. Λέει ότι βρίσκει την αγκαλιά που της λείπει από την κοινωνική λειτουργό, που αγαπάει σαν παιδί της. Πλέον έχει να δει από κοντά τον αδερφό της που μένει σε άλλη πόλη, εδώ και δύο χρόνια. Δεν είναι παραπονούμενη όμως. Λέει ότι «μιλάμε στο τηλέφωνο και πάλι».
Πέρασε ο καιρός της πανδημίας και δεν έπαιρνα είδηση τους μήνες. Τα κορίτσια (σημ. εργαζόμενες) μας έκαναν test, μας φυλάγουν, μας κάνουν δραστηριότητες. Αισθανόμαστε ασφαλείς. Είμαι πολύ ευχαριστημένη στα τόσα χρόνια που είμαι», αναφέρει.
Ο κ. Λευτέρης, ο οποίος είναι 83 ετών και διαμένει στο Ιδρυμα εδώ και δύο χρόνια, λέει: «Εισπράττουμε άπειρη αγάπη από το προσωπικό και αυτό με ευχαριστεί».
Βλέπει την κόρη του όποτε τον επισκέπτεται από μακριά, καθώς απαγορεύεται να μπει στο Γηροκομείο. Επικοινωνούν από απόσταση και τακτικά με το τηλέφωνο και το διαδίκτυο.
«Ο κορονοϊός δεν ήρθε σε εμάς σε όλη τη διάρκειά του που δεν ξέραμε που θα καταλήξει και δεν πρόκειται να έρθει τώρα, καθώς έχουμε λάβει μέτρα», δηλώνει κατηγορηματικά.
«Το Γηροκομείο Βόλου είναι το καταφύγιό μου. Εδώ θα διανύσω τα τελευταία χρόνια της ζωής μου. Ολοι οι άνθρωποι είναι αξιαγάπητοι. Γνωρίζω ότι ο κόσμος έξω περνάει δύσκολα», προσθέτει.
Η κ. Αλεξάνδρα, ηλικίας 86 ετών και διαμένει στο Ιδρυμα 11 μήνες. Γνώρισε για την κατάσταση, όταν εγκαταστάθηκε το Γηροκομείο. Της λείπε η οικογένειά της, αλλά, γνωρίζει ότι δεν μπορεί να γίνει κάτι όχι μόνο για την ίδια αλλά και όλο τον κόσμο. Παραμένει δυνατή και στέλνει μήνυμα στον κόσμο που δοκιμάζεται.
«Χρειάζεται λίγο ακόμη υπομονή. Εμείς έχουμε κάνει όλοι τα εμβόλια. Αν το επιτρέψουν οι συνθήκες, θα επικοινωνήσουμε από κοντά και πάλι. Θα το ξεπεράσουμε το πρόβλημα. Ηδη τα πράγματα είναι πιο ελεύθερα και ο κόσμος μπορεί να κινείται. Σε κάποια στιγμή θα ξεκινήσουν εκ νέου οι επισκέψεις», σημειώνει.
Οι ηλικιωμένοι δεν κατάλαβαν έντονα το πρόβλημα, καθώς το προσωπικό μπήκε μπροστά και έγινε ασπίδα τους. Η κ. Πανοπούλου λέει ότι δεν θα αφήσουμε ποτέ να εισχωρήσει ο ιός.
«Οι συγγενείς ξέρουν ότι οι άνθρωποί τους είναι σε καλά χέρια αισθάνονται ασφάλεια. Επικοινωνούμε καθημερινά για να έχουν πλήρη εικόνα. Υπάρχει η αγωνία πότε θα ανοίξει το επισκεπτήριο», σημειώνει.
Βλέπει κανείς ζωγραφισμένη την αγωνία τους στο πρόσωπο όταν επικοινωνούν με τους ηλικιωμένους στο Γηροκομείο. «Είναι λες και θέλουν να μπουν μέσα από την κάμερα. Να εισβάλλουν από την εικόνα και να τους αγκαλιάσουν. Καθημερινά ρωτούν αν υπάρχει άρση της απαγόρευσης του επισκεπτηρίου.
Οι Ελληνες είμαστε πολύ κονωνικοποιημένοι. Εχουμε ανάγκη την αγκαλιά και την αγάπη», προσθέτει.
Για τους στόχους του προσωπικού λέει: «Εμείς θέλουμε να έρχονται εδώ οι άνθρωποι και να ανθίζουν. Να υπάρχει στο πρόσωπό τους το χαμόγελο και η αίσθηση της ασφάλειας. Να εισπράττουν την αγάπη που χρειάζονται για τα χρόνια της ζωής τους».
Στο Γηροκομείο Βόλου φιλοξενούνται 94 ηλικιωμένοι. Οι τρόφιμοι έχουν 24ωρη νοσηλευτική φροντίδα. Το Ιδρυμα έχει δικό του γενικό ιατρό, καρδιολόγο και νευρολόγο. Επίσης, λειτουργεί ξεχωριστό Τμήμα Φυσικοθεραπευτών και Κοινωνική Υπηρεσί
