Με μεγάλη συγκέντρωση και πορεία στους δρόμους της πόλης, ταξικά σωματεία και φορείς της περιοχής, τίμησαν σήμερα την Εργατική Πρωτομαγιά στο Βόλο. Η πορεία κατάληξε στη συμβολή των οδών Αγίου Νικολάου και Δημητριάδος όπου έγινε η κατάθεση στεφάνων στο σημείο που δολοφονήθηκε από τις δυνάμεις καταστολής, ο εργάτης Νίκος Μπουμπατζής, στη διάρκεια των απεργιακών κινητοποιήσεων που έγιναν στο Βόλο το 1936.
Ο Θοδωρής Γεωργαδάκης πρόεδρος της Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Μαγνησίας χαιρέτισε τη συγκέντρωση τονίζοντας ότι: «Βαδίζουμε μαζί με τους συμμάχους μας εργαζόμενους στον ίδιο δρόμο του αγώνα, ενώνουμε τις φωνές μας, στέλνουμε μήνυμα διεκδίκησης μιας καλύτερης ζωής. Η κοινή δράση και αλληλεγγύη, η συμμαχία μεταξύ μας, μπορεί να δυναμώσει ακόμη περισσότερο τους αγώνες μας και να δώσει την προοπτική ότι μπορούμε και πρέπει να γίνουμε οι ουσιαστικοί ιδιοκτήτες του πλούτου που παράγουμε».
Ο Δημήτρης Νόκας πρόεδρος του Φοιτητικού Συλλόγου του Τμήματος Φυτικής Παραγωγής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας στο χαιρετισμό του αναφέρθηκε στον αγώνα των φοιτητών μέσα από τους φοιτητικούς συλλόγους, για το άνοιγμα των πανεπιστημίων και ενάντια στο νόμο Κεραμέως – Χρυσοχοίδη. Στηλίτευσε την κυβέρνηση η οποία παράλληλα με τους αντιεκπαιδευτικούς νόμους που προσαρμόζουν τα πανεπιστήμια στα θέλω του κεφαλαίου, ετοιμάζεται με νόμο έκτρωμα για τα εργασιακά, όπως το χαρακτήρισε, να δώσει τη χαριστική βολή στο 8ωρο τονίζοντας με έμφαση ότι: «Δεν θα δεχτούμε να δουλεύουμε όπως το 1919, να γίνουμε σκλάβοι στον 21ο αιώνα!!!»
Συγκινητικό ήταν το δρώμενο της Πρωτοβουλίας Καλλιτεχνών Βόλου όπου με τη συνοδεία μουσικών οργάνων, τραγούδησαν και τραγούδησε μαζί τους όλος ο κόσμος το «Μέρα Μαγιού μου μίσεψες» του ποιητή της Ρωμιοσύνης Γιάννη Ρίτσου με την υπέροχη μουσική του Μίκη Θεοδωράκη.
Ο Κώστας Στεργίου πρόεδρος του Συνδικάτου Μετάλλου Μαγνησίας “Μήτσος Παπαρήγας” στην κεντρική ομιλία της συγκέντρωσης τόνισε: «Σφίγγουμε την αγωνιστική γροθιά, σηκώνουμε ψηλά τις σημαίες του αγώνα. Τιμούμε τους νεκρούς του Σικάγο, τους νεκρούς εργάτες από τις πρώτες απεργίες στη χώρα μας, τιμούμε το Μάη του ’36 στη Θεσσαλονίκη, στο Βόλο, στην Καβάλα, στον Πειραιά, τους 200 εκτελεσμένους κομμουνιστές της Καισαριανής την 1η Μάη του 1944 και χιλιάδες άλλους ανώνυμους και επώνυμους αγωνιστές που αποτελούν φωτεινό φάρο στη σημερινή μας δράση»… «Βρισκόμαστε εδώ, μετά από ένα χρόνο από την ιστορική Πρωτομαγιά του 2020 που έστειλε το μήνυμα σε όλο τον κόσμο, ότι σε οποιεσδήποτε συνθήκες το κίνημα αν είναι οργανωμένο και αποφασισμένο μπορεί να δρα με οργανωμένη απειθαρχία και να προβάλει τα αιτήματά του, να αναδεικνύει την αιτία όλων των προβλημάτων, που είναι ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης. Έτσι και φέτος κάναμε δική μας υπόθεση την οργάνωση της εργατικής Πρωτομαγιάς, με σύνθημα: Οι νεκροί μας είναι τα κέρδη τους! Βαδίζουμε τον δρόμο της ανατροπής!»…«Ένας χρόνος πανδημίας ανέδειξε με τον πιο αποκαλυπτικό τρόπο πως το σύστημα της εκμετάλλευσης δεν εξανθρωπίζεται. Στη χώρα μας οι νεκροί ξεπέρασαν τους 11.000, οι διασωληνωμένοι από Covid είναι καθημερινά εκατοντάδες. Ακόμη περισσότεροι είναι όσοι πάσχουν από άλλες ασθένειες και βρίσκονται καθημερινά εκτός ΜΕΘ, αναμένοντας ένα κρεβάτι με κόστος μερικές φορές τη ζωή τους. Είναι τεράστιες οι ευθύνες όλων των κυβερνήσεων για την κατάρρευση των δημόσιων νοσοκομείων, την ίδια ώρα που οι ιδιωτικοί όμιλοι υγείας κερδοσκοπούν σε βάρος των λαών».
Και πρόσθεσε: «Κάτω τα χέρια από το 8ωρο! Η κυβέρνηση με το νόμο που θα φέρει το επόμενο διάστημα κηρύσσει τον πόλεμο στην εργατική τάξη.
135 χρόνια από την εξέγερση των εργατών του Σικάγου και 101 χρόνια μετά την κατάκτηση του 8ωρου στην Ελλάδα, η κυβέρνηση επέλεξε να το καταργήσει, να επιβάλει ανεξάντλητα ωράρια, απλήρωτη δουλειά, ενώ με το νομοσχέδιο επιχειρεί να βάλει τα συνδικάτα και τη συλλογική δράση στο γύψο.
Οι καπιταλιστές και οι κυβερνήσεις τους βαφτίζουν «πρόοδο» να δουλεύουμε όπως το 1919, 10 ώρες την ημέρα, ενώ σήμερα υπάρχουν όλες οι δυνατότητες για μείωση του χρόνου εργασίας σε 7ωρο και 6ωρο, σε 5μερο. Απαιτούν την αύξηση της απλήρωτης δουλειάς, μέχρι και 150 ώρες».
