Εικόνες πολύχρωμων κοραλλιών στην περιοχή της Αγίας Κυριακής Τρικερίου με τον φακό του Κώστα Μενεμενόγλου
Εικόνες που κόβουν την ανάσα και συγκλονιστικά χρώματα συνθέτουν τον ενάλιο πλούτο του βυθού, που κρύβει έντονες συγκινήσεις για τους λάτρεις των καταδύσεων. Με το αρχαίο ναυάγιο της Περιστέρας να κάνει τον γύρο του κόσμου, η περιοχή της Μαγνησίας μονοπωλεί το ενδιαφέρον των φίλων της κατάδυσης, διεκδικώντας σημαντική θέση ανάμεσα στις περιοχές, που διαθέτουν φυσικές ομορφιές.
Ρεπορτάζ: ΓΛΥΚΕΡΙΑ ΥΔΡΑΙΟΥ
Τον ενάλιο πλούτο του Παγασητικού αποκαλύπτει με λόγο και εικόνα ο ερασιτέχνης δύτης Κώστας Μενεμενόγλου, περιγράφοντας στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ τα ανθισμένα «λιβάδια» που κρύβει ο βυθός μιας περιοχής που δεν είναι πολυσύχναστη, και αποτέλεσε πεδίο έρευνας, λόγω του μοναδικού οικοσυστήματος που διαθέτει.
Πολύχρωμα κοράλλια, σε διάφορες αποχρώσεις, κίτρινο, μωβ, κόκκινο, συνθέτουν το μοναδικό θαλάσσιο οικοσύστημα που εντοπίζεται στην περιοχή Αγιος Βάτος, Αγία Βάσω σύμφωνα με τους ντόπιους, που βρίσκεται κοντά στην Αγία Κυριακή Τρικερίου.
Ο πλούτος του βυθού της Μαγνησίας ξεδιπλώνεται μέσα από την δυνατή περιγραφή του Βολιώτη ερασιτέχνη δύτη, ο οποίος υπογραμμίζει ότι «είναι ένα πολύ ιδιαίτερο οικοσύστημα, πολύ ευαίσθητο. Τα κοράλλια κάνουν πάρα πολύ καιρό να αναπτυχθούν, οπότε χρειάζονται ιδιαίτερη προσοχή».
Η συγκεκριμένη περιοχή συνδέεται με ένα από τα θαλασσινά διηγήματα του Ανδρέα Καρκαβίτσα που περιλαμβάνεται στα λόγια της πλώρης. Στο «Γιούσουρι», ο ήρωας της ιστορίας προσπαθεί να βγάλει από τον βυθό το φημισμένο κοράλλι του Βόλου, ένα θρυλικό θαλασσόξυλο που δεν τολμούσαν να παλέψουν μαζί του οι ψαράδες, καθώς όπως τον είχε προειδοποιήσει ο πατέρας του: «το γιούσουρι του Βόλου δεν είναι το ίδιο. Πήγα μια φορά κι εγώ. Μα λίγο έλειψε να αφήσω δίχως άντρα τη μάνα σου».
«Εχοντας μία αρκετή καλή υποβρύχια εικόνα της περιοχής, θεωρώ ότι το πιθανότερο μέρος που μπορεί να διαδραματίζεται αυτή η ιστορία, είναι οι ακτές της «Αγίας Βάσως» όπως τις αποκαλούν οι ντόπιοι ή «Αγιος Βάτος» όπως τις συναντάμε στους χάρτες» υπογραμμίζει ο Κώστας Μενεμενόγλου.
Πανέμορφα κοράλλια
Η Αγία Βάσω βρίσκεται σε απόσταση μερικών χιλιομέτρων από την Αγία Κυριακή, αλλά η πρόσβαση σε αυτές τις όμορφες ακτές, γίνεται μόνο μέσω χωματόδρομου.
«Η περιοχή της Αγίας Βάσως έχει μια έκταση με κοράλλια τα οποία είναι πολύ προσιτά σε βάθος, για δύτες αναψυχής, όπως εγώ. Αυτά τα κοράλλια, γενικά, υπάρχουν σε όλη την επικράτεια, αλλά είναι σε βάθη που δεν πλησιάζονται, κάτω από 70 με 80 μέτρα. Εδώ είναι σε βάθη που μπορούμε να φτάσουμε και αυτό τα κάνει ιδιαίτερα», υπογραμμίζει.
Οι Γοργονίες, όπως ονομάζονται τα κοράλλια, «αναπτύσσονται σαν βεντάλιες, φιλτράροντας το νερό που περνάει από μέσα τους και οι πολύποδες που είναι τοποθετημένοι κατά μήκος των πλοκαμιών, συλλαμβάνουν την τροφή και την μεταφέρουν στα εσωτερικά της αποικίας μέσω των καναλιών που συνδέουν εσωτερικά το κοράλλι.
Οταν βρουν ιδανικές συνθήκες, μπορούν να κυριαρχήσουν σε μεγάλες εκτάσεις, δημιουργώντας ιδιαίτερα δάση. Τέτοιου είδους εκτάσεις συναντάμε εκτός από την Αγία Βάσω, στον ύφαλο Λευτέρη και στην Αλόννησο», εξηγεί ο ίδιος.
Κίνδυνοι για τους πληθυσμούς
Καθώς όλα τα κοράλλια είναι οργανισμοί που αναπτύσσονται με αργούς ρυθμούς, κινδυνεύουν κυρίως από την ανθρώπινη δραστηριότητα. «Χαμένα αλιευτικά εργαλεία, ψάρεμα με τράτες, δραστηριότητες στην ακτή που μπορεί να παρασύρουν χώμα, αλλά και η παράκτια μόλυνση, είναι οι κύριες απειλές που αντιμετωπίζουν οι πληθυσμοί στην περιοχή μας», τονίζει ο Κώστας Μενεμενόγλου.
Η συγκεκριμένη περιοχή έχει αποτελέσει, σημειωτέον, πεδίο έρευνας για το Ελληνικό Κέντρο Θαλασσίων Ερευνών και ήταν μέσα στις προτεινόμενες περιοχές για το δίκτυο Natura. Παρ’ ότι η περιοχή τελικά δεν εντάχθηκε, «αξίζει τον σεβασμό μας και την προστασία μας, καθώς πέρα από ένα πολύ όμορφο και ιδιαίτερο οικοσύστημα μπορεί να αποτελέσει και πόλο έλξης σε μία αναπτυσσόμενη τουριστική βιομηχανία όπως είναι αυτή του καταδυτικού τουρισμού» σημειώνει.
Συναρπαστική εμπειρία
Συναρπαστική εμπειρία η κατάδυση στον Παγασητικό αλλά και ευρύτερα στις ενάλιες θέσεις της Μαγνησίας, με τις εικόνες να εναλλάσσονται. «Στα θετικά του Παγασητικού είναι η ύπαρξη πλούσιας ποικιλίας σε σφουγγάρια, ειδικά στις ακτές κοντά στον Βόλο, στις Πλάκες για παράδειγμα. Υπάρχει πολύ όμορφη μορφολογία και μπορεί να δει κανείς πηγές να αναβλύζουν μέσα από το νερό, αλλά δυστυχώς, από άποψη ζωής, υστερεί σε σχέση με τις περιοχές του Αιγαίου που είναι πιο ανοιχτές», τονίζει.
Εξαιρετικό πλεονέκτημα χαρακτηρίζει την ύπαρξη σημείων με καταδυτικό ενδιαφέρον κοντά στον αστικό ιστό της πόλης, για να προσθέσει ότι «ο Παγασητικός ενδείκνυται για καταδύσεις, γιατί είναι σχετικά προφυλαγμένος από καιρό. Το άλλο μεγάλο πλεονέκτημα που έχει καταδυτικά, είναι ότι υπάρχουν σημεία για κατάδυση, πολύ κοντά στο κέντρο της πόλης. Αυτό δεν συμβαίνει σε πολλές άλλες περιοχές της Ελλάδας».
