Με όσα βλέπω καθημερινά, κοντεύω πια να φρίξω
και σκέφτηκα στα ανέκδοτα, φίλοι μου να το ρίξω.
Βλέπουμε πως ελάχιστοι, πολιτικοί έχουν μείνει,
που ανέκδοτο σε όλους μας, να μην έχουνε γίνει.
Δίνουνε συνεχώς τροφή, εις τους γελοιογράφους
και σε ρεπόρτερ καναλιών και δημοσιογράφους.
Γιατί τάζουνε πράγματα, που δε μπορεί να γίνουν
κι ανέκδοτα τα πιο πολλά, βλέπω θα παραμείνουν.
Όλοι τους σατιρίζουνε, με ρεπορτάζ που καίνε,
γιατί είναι ανέκδοτα, του Μπόμπου αυτά που λένε.
Αυτά που όλoι τάζουνε, παλιούς καιρούς θυμίζουν
εις τη «μαυρογιαλούρειο» , εποχή πισωγυρίζουν.
Και μου ήρθε μέσα στο μυαλό, παλιά περιοδεία,
που στα Χανιά έκανε ο Ψηλός, μαζί με κουστωδία.
Κάποιο από τα αυτοκίνητα, κτύπησε μια γριούλα
και κάτω από το γάιδαρο, έπεσε η καημενούλα.
Τρέξανε όλοι για να δουν, τι η γιαγιά είχε πάθει
και εναγωνίως ο Ψηλός, ρωτούσε για να μάθει.
«Γιαγιά, ο Κώστας είμαι εγώ, πρέπει να με γνωρίζεις,
όμως δεν ξέρω σε εκλογές, ποιο κόμμα εσύ ψηφίζεις,
πηγαίνω για πρωθυπουργός, θέλω να μ απαντήσεις,
στις εκλογές που θα έλθουνε, εσύ θα με ψηφίσεις;»
«Γιατί ρωτάς παιδάκι μου, αν σε ψηφίσω πάλι,
στον πισινό μου εκτύπησα και όχι στο κεφάλι…»
