Ο Κώστας Λύγκος κατασκεύασε τροχόσπιτο, αξιοποιώντας παλιά Μερσεντές
Ολόκληρο νοικοκυριό χώρεσε σε λίγα μόλις τετραγωνικά, χάρη στην έμπνευση και τη δημιουργικότητα Βολιώτη εφευρέτη, ο οποίος δεν σταματά να δημιουργεί και να καταπλήσσει τους πάντες με τις πρωτότυπες κατασκευές του. Ο λόγος για τον Κώστα Λύγκο, ο οποίος κατασκεύασε κυριολεκτικά από το μηδέν αυτοκινούμενο τροχόσπιτο, αξιοποιώντας μια παλιά Μερσεντές του 1970.
Ρεπορτάζ: ΓΛΥΚΕΡΙΑ ΥΔΡΑΙΟΥ
Το εργαστήρι του, στην αυλή του σπιτιού του, στην περιοχή Σαμπάναγα, είναι ο χώρος όπου εμπνέεται και δημιουργεί, δουλεύοντας πολλές ώρες καθημερινά, με μεράκι και ευαισθησία.
Με καταγωγή από την Ελευσίνα, ζει στον Βόλο τα 20 τελευταία χρόνια, μετά τη συνταξιοδότησή του και συνεχίζει καθημερινά, με το ίδιο μεράκι, έμπνευση και αφοσίωση, τις πρωτότυπες κατασκευές, αξιοποιώντας, πολλές φορές, άχρηστα υλικά ή παλιά μηχανήματα και οχήματα.
Το νέο του δημιούργημα, ένα αυτοκινούμενο τροχόσπιτο, προστέθηκε πρόσφατα στην συλλογή του, για να αποδείξει ότι ακόμη κι ένα παλιό αυτοκίνητο, μπορεί να αλλάξει όψη και να λάβει καινούργια χρήση. Εχοντας ως βάση το σασί Μερσεντές του 1970 που είχε στο γκαράζ του σπιτιού του, κατασκεύασε από την αρχή ένα αυτοκινούμενο τροχόσπιτο μήκους 5,5 μέτρων και ύψους 2,5 μέτρων, αντίστοιχα, κυριολεκτικά από το μηδέν, έχοντας ως εφόδια το ταλέντο, την έμπνευση, την υπομονή και το μεράκι του.
Δουλεύοντας συστηματικά επί ενάμιση μήνα, κατόρθωσε να ολοκληρώσει το δημιούργημά του, παρουσιάζοντάς το με δικαιολογημένη υπερηφάνεια στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ, με το αντίστοιχο φωτογραφικό υλικό να αποκαλύπτει όλα τα επιμέρους στοιχεία μιας εξαιρετικής κατασκευής.
Εντυπωσιακή κατασκευή
Εντυπωσιακό είναι το γεγονός ότι σε λίγα, μόλις τετραγωνικά, 6,5 περίπου, κατάφερε να χωρέσει ένα ολόκληρο σπιτικό, καθώς το τροχόσπιτο διαθέτει όλα τα κομφόρ. Μίνι κουζίνα, με νεροχύτη και ξύλινα ντουλάπια, καθιστικό με δύο καναπέδες που γίνονται κρεβάτια, ένα μικρό τραπεζάκι, κουκέτα στον πάνω «όροφο», με δύο κρεβάτια για παιδιά, ακόμη και τουαλέτα, με νιπτήρα, λεκάνη και ντουζιέρα και συρόμενη ξύλινη πόρτα, συνθέτουν τον εξοπλισμό του τροχόσπιτου, που εξυπηρετεί τις κάλλιστα τις ανάγκες τετραμελούς οικογένειας.
Πολυεστερικές οι εξωτερικές κατασκευές, μέταλλο και ξύλο στο εσωτερικό του τροχόσπιτου, που έχει την δυνατότητα να τροφοδοτηθεί με ρεύμα 220 αλλά και 12 Volt, ενώ υπάρχει πρόβλεψη για σύνδεση με το δίκτυο ύδρευσης και αποχέτευσης, αντίστοιχα, προκειμένου να είναι καθ’ όλα λειτουργικό.
«Είχα αγοράσει μια παλιά Μερσεντές και την είχα μετατρέψει σε κάμπριο, το οποίο χρησιμοποίησα σε εκδηλώσεις, παλιότερα στο Καρναβάλι του Βόλου και στην συνέχεια σκέφτηκα τη νέα μου κατασκευή. Ολη η κατασκευή είναι δική μου, όλα τα επιμέρους τμήματα, ακόμη και τα έπιπλα, τα ντουλάπια, οι πόρτες, τα φτερά, έχουν κατασκευαστεί από εμένα. Τα παράθυρα, επίσης, είναι δική μου πατέντα», υπογραμμίζει, τονίζοντας ότι αξιοποίησε δημιουργικά τον χρόνο της καραντίνας.
Σύγχρονος εφευρέτης
Το χειροποίητο αυτοκινούμενο τροχόσπιτο του Κώστα Λύγκου, θα τοποθετηθεί στο εξοχικό της οικογένειας, δίπλα από το σπίτι που, σημειωτέον, κατασκεύασε ο ίδιος, με πρώτη ύλη το ξύλο, και την αστείρευτη δημιουργική του διάθεση.
Εχοντας στο ενεργητικό του σειρά πρωτότυπων δημιουργιών, ακόμη και μίνι bus, αγροτικό πολυμηχάνημα και πολλά ακόμη, συνεχίζει να καταπλήσσει τους πάντες με τις εμπνευσμένες του κατασκευές.
Ανθρωπος της δημιουργίας και της προσφοράς, έχει δωρίσει κατασκευές του στην περιοχή όπου κατοικεί, σε σχολεία, στην εκκλησία και αλλού. «Αντί να πηγαίνω στο καφενείο, αφιερώνω τον χρόνο μου στις κατασκευές. Νιώθω μεγάλη χαρά κάθε φορά που τελειώνει μια κατασκευή και βλέπω ολοκληρωμένο το έργο που είχα φανταστεί» επισημαίνει, για να προσθέσει με έμφαση, ότι η συνταξιοδότηση, δεν αφαιρεί την δημιουργική διάθεση, αρκεί να υπάρχει θέληση και μεράκι.
Κατασκεύασε το πρώτο αυτοκινητάκι σε ηλικία 2,5 ετών
Ο κατασκευαστής του αυτοκινούμενου τροχόσπιτου γνωρίζει τα μυστικά του αυτοκινήτου από τη γένεσή του, καθώς διετέλεσε για πολλά χρόνια γενικός προϊστάμενος σε μεγάλο εργοστάσιο κατασκευής αυτοκινήτων της Μερσεντές στην Αθήνα. Το μεγάλο του παράπονο, ωστόσο, είναι ότι «δεν υπάρχουν πλέον εργοστάσια κατασκευής αυτοκινήτων στην Ελλάδα για να απασχοληθούν εργατικά χέρια», ενώ τονίζει παράλληλα ότι παρουσιάζει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον ο συγκεκριμένος χώρος.
Μετά τη συνταξιοδότησή του, η ενασχόληση με το συγκεκριμένο αντικείμενο είναι αγαπημένο χόμπι για τον ίδιο, διότι γεμίζει δημιουργικά τον ελεύθερο χρόνο και την ψυχή του, όπως υπογραμμίζει. Αφιερώνει οχτώ, τουλάχιστον, ώρες την ημέρα στην αγαπημένη του απασχόληση και όπως επισημαίνει χαρακτηριστικά «είναι πολύ δύσκολο να κατασκευάσει κανείς ένα όχημα από την αρχή και χωρίς εργαλεία, αλλά το κάνω με πολλή ευχαρίστηση, γιατί πάνω απ’ όλα είναι μεράκι και αγάπη το αυτοκίνητο».
Είκοσι χρόνια μετά τη συνταξιοδότησή του αλλά και στη διάρκεια της εργασίας του, αρχικά ως τεχνικός προϊστάμενος και στη συνέχεια ως γενικός προϊστάμενος στον τομέα των λεωφορείων στο εργοστάσιο της Μερσεντές, συνεχίζει να κατασκευάζει, να εμπνέεται και να δημιουργεί.
«Σε ηλικία 12 ετών έκανα την πρώτη μου κατασκευή, ένα αυτοκινητάκι 2,5 μέτρα, δουλεύοντας στην ταράτσα του σπιτιού μου. Ολη η κατασκευή ήταν δική μου» θυμάται. Είναι απόφοιτος Τεχνικής Σχολής και οι κατασκευές είναι αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς του.
Μετά τη συνταξιοδότησή του, δεν σταματά η δημιουργική δραστηριότητα, ενώ όπως επισημαίνει, ακόμη και μετά την δουλειά του, πάντα έβρισκε χρόνο για μαστορέματα. Κλείνοντας, προτρέπει τα παιδιά να μάθουν μια τέχνη τελειώνοντας το σχολείο, για να εξασφαλίσουν το μέλλον τους και να μην εγκλωβίζονται στον εφιάλτη της ανεργίας.
