Εσωσε την κύρια κατοικία της από πλειστηριασμό και διατήρησε το κατάστημα, που εκμισθώνει σε τρίτους, για να αντεπεξέρχεται στα προς το ζην και τις οικονομικές της υποχρεώσεις. Το Ειρηνοδικείο Βόλου απάλλαξε 61χρονη μητέρα δύο παιδιών, που παλαιότερα διατηρούσε κατάστημα, από τον εφιάλτη της εκποίησης της περιουσίας της. Αναγνώρισε ότι οι οφειλές της δεν προήλθαν από την εμπορική της δραστηριότητα και της όρισε να καταβάλλει συνολικό ποσό μόλις 73.151 ευρώ από σύνολο χρεών 418.631 ευρώ, κουρεύοντάς της οφειλές συνολικού ύψους 345.480 ευρώ!
Ρεπορτάζ: ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΑΡΟΥΓΚΑ
Ο νόμος Κατσέλη συνεχίζει να σκορπά χαμόγελα ακόμη και σήμερα σχεδόν δύο χρόνια μετά την κατάργησή του. Η συζήτηση εκκρεμών αιτήσεων υπερχρεωμένων για ένταξη στον σχετικό νόμο 3869/10, συνεχίζεται μέχρι και τις 15 Ιουνίου. Από την προθεσμία αυτή και μετά οι αιτήσεις επαναπροσδιορισμού θα υποβάλλονται στην πλατφόρμα της Ειδικής Γραμματείας Διαχείρισης του Δημόσιου Χρέους για τις διαδικασίες ρύθμισης οφειλών και παροχή δεύτερης ευκαιρίας, η ισχύς των οποίων έχουν λάβει τρίμηνη παράταση έως τον Μάρτιο του 2021.
Αυτή τη στιγμή υπάρχουν μόνο 3 εκκρεμείς αιτήσεις στο Ειρηνοδικείο Βόλου που είναι πέραν της 15 Ιουνίου.
Μέχρι την προαναφερόμενη ημερομηνία έχουν προσδιοριστεί για να συζητηθούν 433 αιτήσεις, ενώ μένει να προσδιοριστούν προς συζήτηση και άλλες 65 που είχαν αναβληθεί εν μέσω της πανδημίας.
Συνολικά οι υποθέσεις που αναβλήθηκαν στο δεύτερο κύμα της πανδημίας ήταν 229. Ετσι υπάρχει προβληματισμός για τις αναβολές που θα δοθούν στο εξής λόγω της πανδημίας, αφού τα χρονικά πλαίσια είναι ασφυκτικά σε σχέση με τον όγκο των αιτήσεων.
Παράλληλα, αναμένεται η έκδοση αποφάσεων για 233 αιτήσεις υπερχρεωμένων.
Η σωτήρια απόφαση
Η αιτούσα πέτυχε να υπαχθεί στον νόμο Κατσέλη και η αίτησή της που κατατέθηκε τον Ιούλιο του 2014 να γίνει αποδεκτή.
Η με αριθμό 518/2020 απόφαση του δικαστηρίου που δημοσιεύτηκε πρόσφατα αναφέρει ότι «προϋπόθεση για την πτώχευση εμπόρου, που έπαυσε την εμπορία του, είναι η παύση της εμπορίας να έγινε μέσα στο χρόνο της παύσης των πληρωμών του και ο τελευταίος να ανάγεται στον χρόνο κατά τον οποίο αυτός είχε την εμπορική ιδιότητα. Η μη πληρωμή χρεών που ήταν προγενέστερα της παύσης της εμπορίας δεν αρκεί για να κηρυχθεί σε πτώχευση, εάν δεν υπάρχει και παύση των πληρωμών κατά το χρόνο παύσης της εμπορίας.
Στην προκειμένη περίπτωση, προκύπτει, ότι η παύση εξυπηρέτησης των δανειακών συμβάσεων της αιτούσας με τη δεύτερη πιστώτρια τράπεζα έλαβε χώρα μετά τη διακοπή των εργασιών της τελευταίας, δηλ. σε χρόνο που δεν εξακολουθούσε να διατηρεί την εμπορική ιδιότητα.
Επομένως, μπορεί να υπαχθεί στις διατάξεις του ν. 3969/2010 και όχι σ’ εκείνες του Πτωχευτικού Κώδικα».
Η οικονομική κρίση βρήκε την 61χρονη, που διατηρούσε κατάστημα, με χρέη και άνεργη για ένα μεγάλο διάστημα και συγκεκριμένα από τον Σεπτέμβριο του 2011 και έως τον Φεβρουάριο του 2016, χωρίς να λαμβάνει επίδομα ανεργίας. Σήμερα εργάζεται περιστασιακά, χωρίς σταθερό εισόδημα. Διαμένει μόνη της σε μισθωμένο διαμέρισμα στον Βόλο, αντί μηνιαίου μισθώματος 200 ευρώ.
Δεν περιήλθε σε αδυναμία πληρωμής με δική της υπαιτιότητα
Από την εξέταση των στοιχείων, προέκυψε ότι η υπερχρεωμένη διαθέτει κατά πλήρη κυριότητα μεζονέτα, συνολικού εμβαδού 134,17 τ.μ., που χρησιμεύει ως κύρια κατοικία της, αλλά την οποία εκμισθώνει από το 2015 σε τρίτους, αντί μηνιαίου μισθώματος ποσού 300 ευρώ.
Επίσης, διαθέτει κατάστημα εμβαδού 33,17 τ.μ., στον Βόλο, αντικειμενικής αξίας 69.657 ευρώ, το οποίο εκμισθώνει σε τρίτους, αντί μηνιαίου μισθώματος, ποσού 300,00 ευρώ, και αγρόκτημα εμβαδού 5.055,12 τ.μ., μηδενικής αντικειμενικής αξίας.
Επομένως, τα σταθερά μηνιαία εισοδήματα της αιτούσας ανέρχονται στο ποσό των 600 ευρώ.
Τα εισοδήματά της το 2014 ήταν 3.895,00 ευρώ, το 2015, 8.006,76 ευρώ, το 2016, ποσού 7.133,82 ευρώ και το 2017, ποσού 9.203,72 ευρώ, που αντιστοιχούν σε μηνιαίο εισόδημα, ποσού 766,98 ευρώ.
Τα χρέη της προέρχονται από στεγαστικό δάνειο, καταναλωτικά δάνεια και πιστωτικές κάρτες, που έλαβε προκειμένου να αποκτήσει την κύρια κατοικία της, να προβεί στον απαραίτητο οικιακό εξοπλισμό καθώς και για να αντιμετωπίσει τις ανάγκες διαβίωσης και εκπαίδευσης της ιδίας και του νεώτερου τέκνου της και λόγω της γενικότερης οικονομικής κατάστασης της χώρας και της οικονομικής κρίσης, με την οποία και αυτή πλήττεται, το ατομικό της εισόδημα είναι ανεπαρκές, όπως και η ικανότητά της να εκπληρώσει τις οφειλές της.
Με βάση τα παραπάνω εισοδήματά της και τις οφειλές της το δικαστήριο αναγνώρισε ότι η 61χρονη από το έτος 2014 έχει περιέλθει σε μόνιμη και διαρκή αδυναμία να πληρώνει τις ληξιπρόθεσμες χρηματικές οφειλές της, η αδυναμία της, δε, αυτή δεν οφείλεται σε δόλο.
Εχει περιέλθει σε μόνιμη αδυναμία πληρωμής των ληξιπρόθεσμων οφειλών της, λόγω υπερχρέωσης, δεδομένου ότι μόνον οι μηνιαίες δόσεις των δανείων είναι 1.867,90 ευρώ τουλάχιστον και υπερβαίνουν το μηνιαίο ατομικό της εισόδημα.
Στην απόφαση του δικαστηρίου μέτρησε και το γεγονός ότι το προτεινόμενο από την αιτούσα σχέδιο ρύθμισης των οφειλών της δεν έγινε αποδεκτό από τις τράπεζες.
Η ρύθμιση των χρεών
Περαιτέρω, το Ειρηνοδικείο Βόλου αποφάσισε ότι δεν κρίνεται απαραίτητη η εκποίηση του καταστήματος, καθώς η οικονομική του εκμετάλλευση αποφέρει στην οφειλέτρια ικανοποιητικό εισόδημα, μέσω του οποίου ικανοποιούνται οι πιστώτριες στο πλαίσιο των καταβολών.
Τέλος όσον αφορά στο αγροτεμάχιο, το δικαστήριο αποφάσισε επίσης μη εκποίησή του, με το σκεπτικό ότι δεν θα προκαλέσει αγοραστικό ενδιαφέρον.
Με την απόφαση του δικαστηρίου υποχρεώνεται η 61χρονη με μηνιαίες καταβολές, συνολικού ποσού 100,00 ευρώ, για 5 ετών και μηνιαία δόση
304,80 λεπτών και για 240 μήνες.
Το νομικό πλαίσιο
Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει κανένα νομικό πλαίσιο προστασίας της κύριας κατοικίας. Εντούτοις, οι πλειστηριασμοί έχουν ανασταλεί σε εφαρμογή των μέτρων της πανδημίας. Προστασία παρέχεται μόνο με το πρόγραμμα «Γέφυρα» που έχει λάβει παράταση μέχρι το Μάρτιο του 2021 για επιδότηση δόσεων δανείων για 9 μήνες και τις διαδικασίες ρύθμισης οφειλών και παροχή δεύτερης ευκαιρίας η ισχύς των οποίων έχουν μετατεθεί.
