Ο ανιψιός του Μίμη Τραϊφόρου εκφράζει την πικρία του, διότι παραμένει κενό το βάθρο στο προαύλιο του δημαρχείου Βόλου – Πρόθεση της δημοτικής αρχής να αντικαταστήσει την προτομή, που κλάπηκε το 2015
Με απέραντη αγάπη και θαυμασμό αναφέρεται στους θείους του ο Βασίλης Τραϊφόρος, ανιψιός του Μίμη Τραϊφόρου και της Σοφίας Βέμπο, εκφράζοντας την πικρία του, διότι παραμένει κενό το βάθρο, όπου ήταν τοποθετημένη η προτομή της, στο προαύλιο του δημαρχείου Βόλου. Σε παλαιότερη επίσκεψή του στον Βόλο στάθηκε με πόνο ψυχής μπροστά στο άδειο βάθρο, καταθέτοντας λουλούδι στη μνήμη της, ενώ αναρωτήθηκε ποια βέβηλα χέρια δεν σεβάστηκαν την προσωπικότητα, που σφράγισε την ιστορία της Ελλάδας.
Ρεπορτάζ: ΓΛΥΚΕΡΙΑ ΥΔΡΑΙΟΥ
Πρόθεση του Δήμου Βόλου είναι, σύμφωνα με πληροφορίες του ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΥ, να αντικαταστήσει την προτομή, που άγνωστοι έκλεψαν το 2015, με τον πρόεδρο του δημοτικού συμβουλίου, Γιώργο Μουλά, να έχει αναλάβει προσωπικά τη διαδικασία. Ερωτηθείς σχετικά ο κ. Μουλάς επιβεβαίωσε το γεγονός, υπογραμμίζοντας ότι έχει απασχολήσει το συγκεκριμένο θέμα την καλλιτεχνική επιτροπή του Δήμου Βόλου και αναζητούνται τρόποι για την επίτευξη του στόχου.
«Ιερό καθήκον απέναντι στην πόλη, την ιστορία και τις νεότερες γενιές», χαρακτηρίζει ο Βασίλης Τραϊφόρος την αντικατάσταση της προτομής που άγνωστοι έκλεψαν τον Οκτώβριο του 2015, με τους συγγενείς της Σοφίας Βέμπο, που κατοικούν στον Βόλο, να συμπαρατάσσονται με την ίδια άποψη.
Η προτομή φιλοτεχνήθηκε από τον βραβευμένο γλύπτη Αναστάση Κρατίδη, με δαπάνη του μεγάλου ευεργέτη του Βόλου, του αείμνηστου Νίκου Μπρισίμη και τα αποκαλυπτήρια πραγματοποιήθηκαν με κάθε επισημότητα, στις 27 Οκτωβρίου του 2005. Η προτομή κοσμούσε τον προαύλιο χώρο του δημαρχείου Βόλου μέχρι τον Οκτώβριο του 2015, όταν άγνωστοι την αφαίρεσαν, με την είδηση να κάνει τον γύρο της Ελλάδος.
Εκτοτε, το βάθρο παραμένει κενό, προκαλώντας συναισθήματα θλίψης αλλά και αγανάκτησης, όχι μόνο στους συγγενείς της Σοφίας Βέμπο, αλλά και σε ολόκληρη την Ελλάδα, με το αίτημα της αντικατάστασης να είναι αυτονόητο.
Επιστολή στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ
Ο Σεραφείμ Αθανασίου, ο οποίος έχει συγγενικούς δεσμούς με τη μεγάλη ερμηνεύτρια, καθώς η σύζυγός του Φωτεινή είναι ανιψιά της, με επιστολή στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ στις 4 Νοεμβρίου του 2018 ζητεί από τον Δήμο Βόλου να πράξει τα δέοντα, επισημαίνοντας, μεταξύ άλλων: «Γνωστό είναι πως εδώ και τρία ολόκληρα χρόνια (9-10-2015) από το καλαίσθητο μαρμάρινο βάθρο στον κήπο του Δήμου μας απουσιάζει η προτομή της Βέμπο και κανένας δεν έχει ενδιαφερθεί να καλύψει εκείνο το κενό του μαρμάρου. Τότε βέβηλα χέρια έκλεψαν την προτομή, προφανώς για να τη λιώσουν σε κανένα χαλυβουργικό καζάνι.
Τοπικές, αλλά και αθηναϊκές εφημερίδες έγραψαν για την κλοπή για την οποία και εγώ με δυο λόγια είχα ασχοληθεί και την 13-10-2015, εκείνα τα λίγα λόγια μου, είχαν δημοσιευθεί στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ της πόλεώς μας. Τότε παρακαλούσα τον δήμαρχο να μεριμνήσει για την τοποθέτηση, στο κενό βάθρο, μιας άλλης προτομής της Σοφίας Βέμπο. Ομως, το αίτημά μου εκείνο που είναι αίτημα πιστεύω χιλιάδων δημοτών μας ξεχάστηκε και η Σοφία μένει στα αζήτητα του χρονοντούλαπου της ιστορίας, ακούμε όμως τα τραγούδια της το δε κενό από προτομή βάθρο, ευτυχώς, είναι πάντα γεμάτο τριαντάφυλλα».
Καλλιτεχνικά γονίδια
Γιός του Παύλου Τραϊφόρου, αδελφού του Μίμη Τραϊφόρου, ο Βασίλης Τραϊφόρος κληρονόμησε τα καλλιτεχνικά γονίδια των διάσημων θείων του και παρά τη σθεναρή αντίδρασή τους να ασχοληθεί με την υποκριτική τέχνη, τελικά έκανε το όνειρό του πραγματικότητα, σπουδάζοντας στη σχολή του Πειραϊκού Συνδέσμου.
Οικονομολόγος, με σπουδές στην Ανώτατη Βιομηχανική Σχολή Πειραιά και 37 χρόνια ευδόκιμης θητείας σε τράπεζα, δεν απαρνήθηκε ποτέ τη μεγάλη του αγάπη, το θέατρο. «Ασχολήθηκα ερασιτεχνικά με το θέατρο στον δήμο Ταύρου, που ήμουν υπεύθυνος για τα πολιτιστικά. Μετά την συνταξιοδότησή μου, μπήκα στον χώρο επαγγελματικά πλέον, ασχολήθηκα με τη συγγραφή βιβλίων και τις παραστάσεις που έλαβα μέρος, την τηλεόραση και τον κινηματογράφο. Τελευταία ήμουν στις «Μέλισσες», όπου υποδύθηκα τον υπουργό Σταματέλο, που έσωσε τον Δούκα», αναφέρει στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ.
Λάτρης του πολιτισμού και του θεάτρου, συμμετείχε σε διάφορους συλλόγους, αναπτύσσοντας έντονη δραστηριότητα, ενώ έχει αναλάβει πλέον την διεύθυνση της θεατρικής δομής ενηλίκων της Unesco Πειραιώς και Νήσων, αφιλοκερδώς, όπως διευκρινίζει.
«Δήλωνε Βολιώτισσα»
Εχει θέσει ως στόχο ζωής τη διαφύλαξη και ανάδειξη του έργου και της τεράστιας πολιτιστικής παρακαταθήκης των θείων του, γράφοντας με αγάπη το βιβλίο «Μίμης Τραϊφόρος – Σοφία Βέμπο – Της Ελλάδος παιδιά» που εκδόθηκε το 2013 από τις εκδόσεις «Αλκυών».
Μιλά με έκδηλη αγάπη, σεβασμό και θαυμασμό για τα «ιερά τέρατα» της οικογένειας, ενώ αφηγείται: «Ερχονταν ο θείος και η θεία στο σπίτι. Θυμάμαι τα οικογενειακά τραπέζια. Τη θεία τη σεβόμουνα. Ηταν πολύ καλή νοικοκυρά. Δεν είχε υπηρεσία. Δεν είχαν και χρήματα, άλλωστε. Οσα χρήματα κι αν πέρασαν από τα χέρια τους, δινόντουσαν σε φιλανθρωπίες και βοηθήματα. Δεν είχαν ποτέ δικό τους σπίτι. Το μόνο που κατόρθωσαν να κάνουν ήταν το θέατρο «Βέμπο», το οποίο διαχειριζόταν ο αδελφός της θείας μου, Τζώρτζης».
Η Σοφία Βέμπο δήλωνε με καμάρι «Βολιώτισσα», αγαπούσε τον Βόλο, το ίδιο και ο Μίμης Τραϊφόρος, αλλά «δεν μιλούσε πολύ για τη ζωή της στον Βόλο» αναφέρει ο ανιψιός της, ενώ θυμάται ότι «όταν έβγαινε η θεία και τραγουδούσε, συγκλονίζονταν το θέατρο. Καθόμουν, όταν ήμουν μικρό, σε ένα σκαμνάκι εκεί που ήταν η ορχήστρα του Ζακ Μεναχέμ και συγκλονιζόμουνα όταν την έβλεπα πάνω στην σκηνή του θεάτρου, που ήταν γεμάτο. Ηταν μια θεά στα μάτια μου».
«Πάγωσα βλέποντας το άδειο βάθρο»
Αγαπημένος προορισμός ο Βόλος, όπου ζουν φίλοι και συγγενείς της οικογένειας. «Εχω συγγένεια με τον Σεραφείμ Αθανασίου, είναι φίλος μου ο συγγραφέας Διονύσης Λεϊμονής και έχω και άλλους γνωστούς στον Βόλο. Όταν ήρθα στον Βόλο, τον περπάτησα δύο φορές όταν είχα έρθει Χριστούγεννα με την θεατρική ομάδα της Γιούλης Ηλιοπούλου και τον «Σκρουτζ». Περπάτησα τον Βόλο τη νύχτα των Χριστουγέννων και ήταν υπέροχα», υπογραμμίζει, για να προσθέσει «πάγωσα, όταν στάθηκα μπροστά στο άδειο βάθρο, στην πλατεία του δημαρχείου. Συγκινήθηκα αμήχανα. Είναι ευχής έργον να αντικατασταθεί η προτομή και ιερό καθήκον του Βόλου».
Με ευαισθησία και σεβασμό στη μνήμη της θείας και του θείου του, έχει θέσει ως στόχο ζωής να αναδείξει «τη μεγάλη καλλιτεχνική, πολιτιστική και υλική τους προσφορά, να την διαδώσω, όσο μπορώ, στις νεότερες γενιές. Αλλωστε, το βιβλίο μου είναι αφιερωμένο στα παιδιά και τα εγγόνια μου και αφετέρου σε όλα τα παιδιά της Ελλάδος, στις γενιές που έρχονται», αναφέρει.
Όνειρό του είναι να διοργανωθεί μεγάλη συναυλία στον Βόλο με ντόπιους μουσικούς, χορωδίες, ένα αφιέρωμα τιμής, που θα διανθιστεί με ανέκδοτες ιστορίες για την ζωή τους. «Αν έχουμε τη δυνατότητα, μπορούμε να το κάνουμε και με την μορφή παράστασης, όπου θα μάθει κανείς πολλά γι αυτούς τους δύο ανθρώπους» τονίζει ο Βασίλης Τραϊφόρος.
Παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές
Σελίδες μιας μακράς διαδρομής ξεφυλλίζει ο Βασίλης Τραϊφόρος μέσα από την αφηγηματική του προσέγγιση, που «αγκαλιάζει» δύο μοναδικές, ακτινοβόλες προσωπικότητες. Περιγράφει με έκδηλο σεβασμό την τεράστια παρακαταθήκη του θείου του και όπως επισημαίνει «έγραψε πάνω από 300 επιθεωρήσεις και πεζά. Ψάχνοντας να βρω κάτι για να παίξω στις ομάδες που ήμουν, ανακάλυψα δύο έργα του, μέσω του Αρχείου Ελληνικών Γραμμάτων. Ο Δήμος Λεβιθόπουλος, μου έδωσε σελίδες από την γραφομηχανή του θείου μου και τις έφτιαξα βιβλιαράκι, για να μείνουν στην θεατρική ιστορία και να μπορούν αργότερα να το ανεβάσουν. Το «Όταν γυρίζουν τα χελιδόνια», που σημείωσε μεγάλη επιτυχία, έγινε βιβλιαράκι, όπως και «Ο 13ος Θεός», μια ηθογραφική κωμωδία, που περιγράφει την Πλάκα της παλιάς Αθήνας. Είμαι πανευτυχής που τα βρήκα και μπόρεσα να τα αξιοποιήσω, για να μείνουν».
Το σπίτι όπου γεννήθηκε ο Μίμης Τραϊφόρος, ανακαινίστηκε προκειμένου να αποτελέσει το Ιστορικό Αρχείο του δήμου Πειραιά, αλλά επί της ουσίας δεν έχει αξιοποιηθεί ακόμη, διότι παραμένει κενό, σύμφωνα με την μαρτυρία του ανιψιού του.
Στόχος ζωής για τον ίδιο, η κινηματογραφική ανάδειξη της προσφοράς του Μίμη Τραϊφόρου και της Σοφίας Βέμπο, ενώ ανταποκρίνεται πρόθυμα στις προσκλήσεις σχολείων της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, προκειμένου να μιλήσει για τον θείο και την θεία του.
Διατηρεί με σεβασμό την οικογενειακή ιστορία και παρακαλεί «αν υπάρχουν φωτογραφίες, να μου δώσουν οι κάτοχοί τους αντίγραφα. Θα ήταν μεγάλη τιμή να διοργανώσουμε μια μεγάλη εκδήλωση με τα τραγούδια της Σοφία Βέμπο, όχι μόνο επετειακή, γιατί έχει ηχογραφήσει πάνω από 1.000 τραγούδια. Θα ήταν ευχής έργον να μάθει ο κόσμος, ειδικά η νεολαία του Βόλου, ποια ήταν η Βέμπο, πως μεγάλωσε στο Βόλο και ποιο ήταν το έργο της».
Χαρακτηρίζει «ιερή παρακαταθήκη» την προσφορά του θείου και της θείας του, ενώ σημειώνει, κλείνοντας, «μακάρι να βρεθούν άνθρωποι να τους μοιάσουν και στην τέχνη και στην ανθρωπιά».
