Σαν «ξενύχτι στο πλάι του μακαρίτη» μοιάζουν αυτές οι ολονύκτιες διαπραγματεύσεις για τους όρους και τις προϋποθέσεις για το «κούρεμα» του χρέους και την ανταλλαγή των ελληνικών ομολόγων. Το παρακολουθούμε κι εμείς, ως ενδιαφερόμενοι συγγενείς το ψυχορράγημα. Ξεχνώντας ότι το σημαντικότερο είναι πως την ίδια στιγμή κανονίζονται οι όροι για να πάρουμε το νέο δάνειο. Μεγαλύτερο από το προηγούμενο και με σκληρότερους όρους από όσους γνωρίσαμε μέχρι τώρα. Διάρκειας δυο χρόνων λένε, αλλά θα είναι με τριετές μαστίγωμα.
Τα κόμματα, τόσο αυτά της τρισυπόστατης στήριξης, όσο και τα υπόλοιπα, μας λένε είτε για την ανάγκη να κάνουμε τη μεγάλη προσπάθεια, είτε για την απεμπόληση παλαιών κατακτήσεων και δεδομένων, είτε για την εθνικώς αναγκαία προσφυγή στις κάλπες (ή και το αντίθετο). Η κυβέρνηση υπόσχεται ότι παλεύει για να γίνει το βάρος μας λιγότερο επαχθές. Σ’ αυτό συμφωνούν και τα τρία κόμματα της στήριξης.
Στα άλλα που έρχονται, ως παράπλευρες απώλειες της χορήγησης του νέου δανείου, θα συμφωνήσουν; Απολύσεις στο δημόσιο και κλείσιμο οργανισμών, άνοιγμα επαγγελμάτων χωρίς αλχημείες είτε του Ρέππα είτε του Βορίδη, κόψιμο επικουρικών συντάξεων, πλαφόν στις αμοιβές – μισθούς, είναι μερικά από όσα υποχρεωτικώς πρέπει να γίνουν.
Θα τα συμφωνήσουν, αφού ο όρκος πίστης στις συνταγές της τρόικας το καθιστά υποχρεωτικό ή θα υπολογίσουν τους στρατούς των ψηφοφόρων (τους); Η ιστορία λέει ότι θα τα συμφωνήσουν, από τη στιγμή που ξεκίνησαν χωρίς αντιρρήσεις. Το κλίμα που θα δημιουργηθεί στην κοινωνία μπορούμε να το φανταστούμε. Είναι σίγουρο, επομένως, ότι οι εκλογές είναι κοντά, είτε Φεβρουάριο – Μάρτιο που επιμένει η Ν.Δ., είτε Απρίλιο που προαναγγέλλουν Παπανδρέου – Βενιζέλος;
Μ.Μπ.
