Οι νέοι της Δράκειας κατέγραψαν τις πολυάριθμες παραδοσιακές βρύσες του χωριού
Ζωντανή ιστορία της περιοχής οι παραδοσιακές κρήνες της Δράκειας, που αποτυπώθηκαν φωτογραφικά με μεράκι από τον τοπικό Σύλλογο, με στόχο τη μελλοντική ανάδειξή τους. Η πρόταση που διατυπώνουν με τη συγκεκριμένη πρωτοβουλία είναι οι δεκάδες κρήνες να αποτελέσουν μελλοντικά οδηγό και σημείο αναφοράς για τη δημιουργία περιπατητικών διαδρομών στα παραδοσιακά σοκάκια του χωριού, με τη συνδρομή φορέων της αυτοδιοίκησης.
Ρεπορτάζ: ΓΛΥΚΕΡΙΑ ΥΔΡΑΙΟΥ
Η δραστηριότητα ξεκίνησε στη διάρκεια της καραντίνας κι όπως αναφέρει στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ η πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου «Η Δράκεια» Αθανασία Λύτρα: «Κάνοντας βόλτες όλο το διάστημα της καραντίνας στο χωριό και φωτογραφίζοντάς το απ’ άκρη σ’ άκρη, προσπαθήσαμε να καταγράψουμε όλες τις δημόσιες βρύσες που υπάρχουν στη Δράκεια. Είκοσι πέντε βρύσες, άλλες χαίρουν περιποίησης και άλλες όχι. Παρατηρώντας τις επιγραφές, βλέπουμε πως αρχές του 1900 υπήρξε μια τάση για δωρεές των κατοίκων για την κατασκευή τους και φυσικά την χρησιμοποίηση διαφορετικών υλικών, με τις πιο παλιές να έχουν επιβλητικές τετράγωνες πέτρες και τις νεότερες μάρμαρο αλλά και πλίνθους».
Πολύτιμα στοιχεία της τοπικής ιστορίας οι κρήνες του χωριού, με την πρόεδρο να υπογραμμίζει: «Ολες οι βρύσες σίγουρα κρύβουν μια ιστορία, άλλες χαρούμενες, όπως οι μπύρες που παγώνανε στα μεγάλα πανηγύρια και άλλες δυσάρεστες. Οι βρύσες του χωριού αποτελούν αρχιτεκτονικά μνημεία του τόπου μας και μεταφέρουν εδώ και χρόνια το πολυτιμότερο δημόσιο αγαθό, το νερό και γι’ αυτό θα ήταν ιδιαίτερα σημαντικό να καταγραφούν και να συντηρηθούν, ώστε να αποτελέσουν σημείο αναφοράς για τη Δράκεια αλλά και ένας διαφορετικός περιπατητικός οδηγός για τους επισκέπτες».
Πολλά και ενδιαφέροντα τα στοιχεία που κατέγραψε η ομάδα, ανακαλύπτοντας πληθώρα κρηνών στις γειτονιές του χωριού, που άλλαξε όψη μετά τους καταστροφικούς σεισμούς του 1955 και του 1957. Το χωριό διέθετε κάποτε επιβλητικά αρχοντικά, που καταστράφηκαν ολοσχερώς από την μανία του εγκέλαδου, με ελάχιστα από αυτά να συνεχίζουν και σήμερα την πορεία τους στον χρόνο.
H πιο παλιά χρονολογείται πριν το 1900 και είναι η βρύση στον Aγιο Σπυρίδωνα στον μαχαλά του Γαλατά.
Περιγράφοντας την εικόνα του χωριού που χάθηκε, η πρόεδρος του τοπικού συλλόγου επισημαίνει ότι είναι πολύ σημαντικό να αναδειχθεί η παραδοσιακή φυσιογνωμία του χωριού μέσω ενός δικτύου. «Είναι δύσκολο να το κάνουμε εμείς, αλλά με τη βοήθεια κάποιας μεγαλύτερης δύναμης, δήμου ή περιφέρειας, θα ήμασταν θετικοί σε αυτό, θα συνεργαζόμασταν και θα βοηθούσαμε με όποιον τρόπο μπορούσαμε» είπε.
Μέχρι στιγμής έχουν εντοπιστεί και αποτυπωθεί φωτογραφικά 30 παραδοσιακές κρήνες στο χωριό, με τα μέλη του Συλλόγου να δηλώνουν αποφασισμένα να συνεχίζουν την κοινή προσπάθεια για την ανάδειξη του χωριού τους.
