Άραγε πώς νιώθει ένας άνθρωπος,
που ενώ είχε όλα τα προηγούμενα χρόνια μια φυσιολογική ζωή, τώρα ζει στο
περιθώριο άθελά του; Σύμφωνα με την
ψυχολόγο Μαρίζα Χατζησταματίου που μίλησε στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ «η ψυχολογία ενός αστέγου είναι στο ναδίρ. Η
αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση αυτών των ανθρώπων είναι μηδαμινή. Η μοναξιά του
πεζοδρομίου είναι πολύ σκληρή και είναι πολύ εύκολο ο άστεγος να πέσει σε
μελαγχολία, γιατί νιώθει μόνος του στην ζωή. Αυτοί οι άνθρωποι δεν μπορούν να
καλύψουν τις βασικές βιολογικές τους ανάγκες και είναι επιρρεπείς να πάθουν
κατάθλιψη. Όμως, παρά τις κακές συνθήκες διαβίωσης οι περισσότεροι δεν δέχονται
την λύπηση κανενός. Παρά τις δυσκολίες, έχουν ανεβασμένο επίπεδο αξιοπρέπειας, πράγμα
που τους καθιστά ήρωες της ίδιας της ζωής».
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στον αυριανό ¨ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ¨
