Οδοιπορικό του ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΥ στα λιγοστά καταστήματα του Βόλου, που παραμένουν ανοιχτά
Ερημη πόλη θυμίζει ο Βόλος με λιγοστά οχήματα να κυκλοφορούν στους δρόμους, ενώ την ίδια στιγμή καταγράφεται μειωμένη κίνηση και στα ελάχιστα καταστήματα που παραμένουν ανοιχτά. Καταναλωτές και επαγγελματίες αντιμετωπίζουν με έντονη ανησυχία την επέλαση του κορονοϊού, χρησιμοποιώντας πλέον σε καθημερινή βάση μάσκα και γάντια, αντισηπτικά χεριών και απολυμαντικά, για να προφυλαχθούν από τον αόρατο εχθρό. Ο ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ κατέγραψε τον παλμό της αγωνίας και του προβληματισμού των Βολιωτών, την ανησυχία και τον προβληματισμό των επαγγελματιών, αλλά και το ερώτημα που πλανάται στην πόλη, πότε θα λήξει ο συναγερμός.
Ρεπορτάζ: ΓΛΥΚΕΡΙΑ ΥΔΡΑΙΟΥ
Καταναλωτές και επαγγελματίες λαμβάνουν μέτρα προστασίας για τον φόβο της μετάδοσης του κορονοϊού, με Βολιώτισσα να δηλώνει στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ «φοβάμαι, γιατί λόγω ηλικίας ανήκω στις ευπαθείς ομάδες. Βγαίνω από το σπίτι παίρνοντας πάντα προφυλάξεις, για να προμηθευτώ τα αναγκαία είδη διατροφής για μια και πλέον εβδομάδα και φοράω απαραιτήτως μάσκα και γάντια». Ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένη δηλώνει η Ευαγγελία Ζ, η οποία επιθυμεί να διατηρήσει την ανωνυμία της. «Εάν λάβουμε όλοι τα μέτρα μας, δεν είμαστε χαλαροί, όλα θα πάνε καλά», υπογραμμίζει, ενώ συμβουλεύει τους Βολιώτες «να μην το παίρνουν αψήφιστα το θέμα. Να είναι υπεύθυνοι, να παραμένουνστο σπίτι, υπάρχουν τόσα να κάνουν στο σπίτι τους, να ξεσκονίζουμε εμείς οι κυρίες, οι άνδρες να βοηθήσουν, να νιώσουν οικογένεια και να ηρεμήσουμε» είπε.
Ατέλειωτες ώρες αναμονής
Τον έντονο προβληματισμό του εκφράζει ο Νίκος Τσικρίκης, οδηγός ταξί, που βρίσκεται καθημερινά δέκα ώρες στο τιμόνι για να εξυπηρετήσει τον κόσμο. «Με έχει θορυβήσει ο κορονοϊός ως προς το θέμα υγείας. Θεωρώ ότι όντως ισχύει αυτό που λένε, ότι έχουν πρόβλημα οι ευπαθείς ομάδες, από κει και πέρα το πρόβλημα περισσότερο έχει γίνει θέμα επιβίωσης ως προς το οικονομικό, γιατί δεν κινείται τίποτα και όλα πάνε προς το χειρότερο.
Δεν υπάρχει πλέον εργασία. Δεν υπάρχει αντικείμενο για να δουλέψουμε», τονίζει. Η αναμονή στην πιάτσα των ταξί διαρκεί πλέον πάρα πολλές ώρες, γιατί ο κόσμος περιορίζει τις μετακινήσεις του. «Σίγουρα οι επιπτώσεις θα είναι περισσότερες απ’ ότι η αρρώστια. Αυτή την στιγμή τουλάχιστον, έτσι πιστεύω εγώ. Είναι μια αρρώστια που κάποια στιγμή θα καταπολεμηθεί αλλά στην πορεία οι οικονομικές επιπτώσεις θα είναι μεγαλύτερες» αναφέρει.
Για τον καθημερινό καφέ
Αγαπημένη συνήθεια για τους Βολιώτες ο πρωινός καφές και δεν τον στερούνται ούτε σε εποχές κρίσης και πανδημίας, όπως επισημαίνουν η Χριστίνα Κατσικλή και Χρύσα Διάκου, εργαζόμενες σε καφέ. «Ο κόσμος θέλει τον καφέ του και παραγγέλνει καθημερινά. Παρατηρούμε ότι κυκλοφορούν μεγάλες ηλικίες, από 50 και πάνω για να πάρουν καφέ» αναφέρουν. Η καθημερινότητα αντιμετωπίζεται πλέον με γάντια, αντισηπτικά και απολυμαντικά, θετική σκέψη και χαμόγελο, αλλά και την προσδοκία ότι σύντομα θα ανακτήσει τον βηματισμό της πόλη. «Ο κόσμος δεν έχει συνειδητοποιήσει ακόμη τι γίνεται. Προσωπικά δεν με φοβίζει η κατάσταση» αναφέρει η Χριστίνα, με την Χρύσα να συμπληρώνει ότι «είναι αναγκαία η λήψη περισσότερων μέτρων για την προστασία των εργαζομένων».
Με γάντια και μάσκα
Εφοδιασμένη με γάντια και μάσκα εξυπηρετεί τους καταναλωτές η Ελένη Λαμπαδάρη, ιδιοκτήτρια ιχθυοπωλείου, ενώ υπογραμμίζει ότι «η κατάσταση είναι πάρα πολύ δύσκολη. Ο κόσμος είναι πολύ φοβισμένος, συνετά είναι μαζεμένος θεωρώ, δείχνει ότι συνεργαζόμαστε γενικότερα σαν λαός. Αυτό έχει κόστος σε μας σίγουρα, αλλά επειδή διαθέτουμε στους καταναλωτές ένα αγαθό πρώτης ανάγκης, η δουλειά μας συνεχίζει να υπάρχει και σαφώς κι αυτό έχει ένα κόστος στη δική μας υγεία γιατί όσο είμαστε εδώ κι εμείς οι ίδιοι κινδυνεύουμε». Οι καταναλωτές προσέρχονται επίσης στο κατάστημα φορώντας μάσκες και γάντια, και κρατούν αποστάσεις ασφαλείας, αλλά για την ίδια ο κίνδυνος είναι καθημερινός, ενώ όπως αναφέρει η ίδια «φοβάμαι πάρα πολύ και επειδή έχω ευπαθή άτομα στο σπίτι, ανησυχώ ακόμη περισσότερο, αλλά τα καταστήματα με είδη διατροφής είναι απαραίτητα για την εξυπηρέτηση του κόσμου» είπε.
Φοβισμένοι οι καταναλωτές
«Ο κόσμος είναι φοβισμένος, διστακτικός, δεν μπαίνει εύκολα μέσα στα μαγαζιά. Κρατάει την απόσταση ασφαλείας ούτως ή άλλως, αλλά υπάρχει εκνευρισμός. Η παραμονή στο σπίτι έχει περιορίσει τον κόσμο πάρα πολύ με αποτέλεσμα εμείς που είμαστε έξω να αντιμετωπίζουμε τον εκνευρισμό του κόσμου. Δεν ξέρουμε πούθα καταλήξει η κατάσταση.Αυτό είναι το άσχημο, αλλά πρέπει να κάνουμε υπομονή», αναφέρει η Βαλεντίνα Κορτέση, ιδιοκτήτρια οπωροπωλείου.
Παράλληλα υπογραμμίζει ότι «όσο μπορούμε προστατευόμαστε κι εμείς γιατί έχουμε στοσπίτι παππούδες και παιδιά. Είμαστε κι εμείς εκτεθειμένοι για να εξυπηρετήσουμε τον κόσμο και κάνουμε υπομονή». Η ίδια δηλώνει ψύχραιμη, ενώ σημειώνει ότι «ο κόσμος έρχεται φοβισμένος και από τη ώρα που έκλεισε η εμπορική αγορά, δεν κυκλοφορεί. Η διαφορά είναι μεγάλη».
Αναγκαίο αγαθό το ψωμί
«Αντιμετωπίζουμε την κατάσταση στωικά. Προσπαθούμε να εφαρμόσουμε τους νόμους της υγιεινήςκαι ασφάλειας που μας έχει ορίσει η κυβέρνηση κιέχει μειωθεί η προσέλευση του κόσμου» αναφέρει ο Ηλίας Φερεζής, υπεύθυνος πρατηρίου άρτου. Περιγράφοντας την εικόνα ερήμωσης που παρουσιάζει η πόλη λόγω έκτακτων μέτρων, επισημαίνει ότι «η Ιωλκού έσφυζε από κόσμο που κατέβαιναν στις δουλειές τους.
Υπήρχε κόσμος στα Δικαστήρια, τον ΟΤΕ, αλλά μετά την λήψη των μέτρων, ακούγοντας τις παραινέσεις του Υπουργείου Υγείας και του πρωθυπουργού, μένει στο σπίτι του. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να έχουμε μειωμένη κίνηση και ελαχιστοποίηση των εσόδων μας». Η ανησυχία είναι έκδηλη καθώς αναφέρει ότι «το κυρίαρχο είναι να μπορέσουμε να ξεφύγουμε και να ανταποκριθούμε. Να βγούμε νικητές από αυτή την άνιση μάχη που δίνουμε με έναν αόρατο «εχθρό». Τηρώντας τα μέτρα υγιεινής και ασφάλειας θα δώσουμε τη μάχη μας για να βοηθήσουμε τον κόσμο και να μη στερηθεί το ψωμί που είναι η πρώτη ύλη ζωής».
Οικονομικές επιπτώσεις
Διάχυτη είναι η ανησυχία των Βολιωτών ενώ εκφράζονται φόβοι ότι θα υπάρξουν ανυπολόγιστες οικονομικές επιπτώσεις. Όπως αναφέρει ο Νίκος Κοντοζήσης, ιδιοκτήτης καφεκοπτείου, «φοράμε υποχρεωτικά γάντια για να προστατεύσουμε την υγεία μας αλλά ο πιο μεγάλος μας φόβος είναι πως θα τα βγάλουμε πέρα από οικονομικής άποψης». Η κίνηση στα ελάχιστα καταστήματα που παραμένουν ανοιχτά είναι μειωμένη, γιατί «ο κόσμος φοβάται, δεν κυκλοφορεί» υπογραμμίζει ο ίδιος επαγγελματίας και προσθέτει «οι περισσότεροι έρχονται με γάντια στα καταστήματα όταν τελειώνουν τα αποθέματα και πρέπει να προμηθευτούν διάφορα είδη πρώτης ανάγκης».
