«Αγκάθι» αποτελεί η κανονιστική, που προβλέπει έξωση των «κόκκινων φαναριών» από το κέντρο της πόλης
Υπόθεση από τα παλιά έρχεται προς συζήτηση στο Συμβούλιο της Επικρατείας στις 4 Φεβρουαρίου. Εκεί έχουν προσφύγει εννέα επ’ αμοιβή εκδιδόμενα πρόσωπα κατά της απόρριψης της προσφυγής τους στην Ειδική Επιτροπή του άρθρου 152 όπου είχαν καταφύγει κατά της κανονιστικής απόφασης του 2013 του Δήμου Βόλου, με την οποία ορίζονταν σε ποιες περιοχές μπορούν να χωροθετηθούν οίκοι ανοχής. Πρόκειται για τη γνωστή υπόθεση που είχε προκαλέσει αναταραχή πριν από οκτώ περίπου χρόνια όταν ο Δήμος κλήθηκε να κάνει έξωση των οίκων εκτός κεντρικού αστικού ιστού.
Τις θέσεις του Δήμου θα υπερασπιστούν οι έμμισθες δικηγόροι του. Οπως είναι γνωστό, στον Δήμο Βόλου προβλέπονται έντεκα άδειες λειτουργίας οίκων ανοχής, από τους οποίους λειτουργούν εννέα στο κέντρο της πόλης, όμως κανένας δεν πληροί τις προϋποθέσεις των αποστάσεων του ν.2734/99.
Ο αριθμός των έντεκα αδειών είχε εγκριθεί με αποφάσεις δημοτικού συμβουλίου του πρώην Δήμου Βόλου. Παράλληλα εγκρίθηκε η υφιστάμενη έως και σήμερα χωροθέτηση των οίκων ανοχής, με την αιτιολογία «οίκοι ανοχής που υπάρχουν στο απαγορευμένο τμήμα της πόλης, θα εξακολουθούν να λειτουργούν γιατί προϋπήρχαν». Η απόφαση φαίνεται να έχει λάβει μεν υπόψη προηγούμενη απαγορευτική κανονιστική απόφαση όχι όμως και τις ρητές απαγορευτικές χωροτακτικές διατάξεις του Νόμου, εναρμονιζόμενη όμως παρ’ όλα αυτά με σχετική νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Το 2012 η Διεύθυνση Υγείας της Περιφέρειας Θεσσαλίας έθεσε επιτακτικά θέμα λειτουργίας των «κόκκινων φαναριών» στον Καλλικρατικό πλέον Δήμο Βόλου, ενώ έθετε με σαφήνεια ότι «η συνεχιζόμενη λειτουργία των οικημάτων του θέματος στον Βόλο, δεν πληροί πλέον τις προδιαγραφές της νομοθεσίας».
Ο Δήμος Βόλου ξεκίνησε διαβούλευση με τους εμπλεκόμενους φορείς και με τους ίδιους τους ενδιαφερόμενους, προκειμένου να αναζητήσει τα προσφορότερα σημεία για τη χωροθέτηση των λειτουργιών των οίκων ανοχής.
Οι ενδιαφερόμενοι φυσικά αντέδρασαν στο ενδεχόμενο μετακίνησής τους από το κέντρο της πόλης. Οι αντιρρήσεις τους στη νέα χωροθέτηση εστιάζονταν σε σειρά λόγων, γκετοποίηση, οικονομικός μαρασμός, ανάπτυξη παραπορνείας… Υποστήριζαν ακόμη ότι η μετακίνηση θα είναι ανασταλτικός παράγοντας αφού η χωροθέτηση σε απομονωμένη περιοχή θα καθιστά αναγνωρίσιμο τον πελάτη.
Ο Δήμος Βόλου τον Μάρτιο του 2013 με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου Βόλου καθόρισε τις προϋποθέσεις για τη χορήγηση αδειών εγκατάστασης και χρήσης «οικημάτων εκδιδομένων επ’ αμοιβή προσώπων».
Η απόφαση προέβλεπε τη χωροθέτηση των 11 οίκων ανοχής στην ευρύτερη περιοχή του πολεοδομικού συγκροτήματος με τις εξής προϋποθέσεις:
-Να μην επιτρέπεται η εγκατάσταση και χρήση οικημάτων εκδιδομένων επ’ αμοιβή προσώπων σε περιοχές εντός εγκεκριμένων ρυμοτομικών σχεδίων, είτε ορίων οικισμών προ του 1923, είτε ορίων οικισμών κάτω των 2000 κατοίκων, στα οποία επιτρέπεται η χρήση κατοικία
-Να επιτρέπεται η εγκατάσταση και χρήση οικημάτων εκδιδομένων επ’ αμοιβή προσώπων και σε περιοχές εντός Ζωνών Οικιστικού Ελέγχου (Ζ.Ο.Ε.), οιασδήποτε κατηγορίας.
-Να μην επιτρέπεται η έκδοση αδειών εγκατάστασης και χρήσης παρόμοιων οικημάτων σε οικοδομές ή κτίρια, τα οποία έχουν πρόσοψη (είσοδο) στην Περιφερειακή Οδό, στην Εθνική Οδό Βόλου – Λαρίσης, στην Εθνική Οδό Βόλου – Αθηνών, στην Εθνική Οδό Βόλου – Μηλεών και στην Εθνική Οδό Βόλου – Χανίων.
Προτεινόταν μάλιστα μεταβατικό χρονικό διάστημα οκτώ μηνών πριν την… έξωση των «κόκκινων φαναριών».
Το θέμα με τους οίκους ανοχής στο κέντρο του Βόλου εξακολουθεί να εκκρεμεί και στις 4 Φεβρουαρίου εξετάζεται στο Συμβούλιο της Επικρατείας.
Μετά από αλλεπάλληλες προσφυγές των εκδιδομένων στην Αποκεντρωμένη Διοίκησης Θεσσαλίας και Στερεάς Ελλάδος, κατά αντίστοιχων αποφάσεων του δημοτικού συμβουλίου, ακυρώσεις και έκδοση νέων με το ίδιο περιεχόμενο, η Επιτροπή του αρ. 152 δικαίωσε τον Δήμο Βόλου, για να φτάσει τελικά το θέμα στο Συμβούλιο της Επικρατείας όπου και εκκρεμεί.
ΕΛΕΝΗ ΧΑΝΟΥ
