Της Βάσως Σαμακοβλή
Το θρίλερ γύρω από τον θάνατο γυναίκας στα Καλά Νερά, η οποία βρέθηκε νεκρή με δαγκωματιές από τον σκύλο της, ράτσας «ντόγκο αρτζεντίνο», έφερε για άλλη μια φορά στην επιφάνεια την κοινωνική σήψη.
Οι παντογνώστες του διαδικτύου επαναστάτησαν για να διαψεύσουν την είδηση και να κατηγορήσουν τα ΜΜΕ, οι δήθεν φιλόζωοι ξεσπάθωσαν μπροστά στην ενοχή ενός σκύλου, βάζοντας σε δεύτερη μοίρα (;) τον ανθρώπινο θάνατο. Δυστυχώς, το πόρισμα της ιατροδικαστικής για την υπόθεση με τις δήθεν ανατροπές, επιβεβαίωσε τα διασταυρωμένα, εξ αρχής, δημοσιογραφικά κείμενα, αφήνοντας στην προβληματική άγνοιά τους, τους ειδήμονες του facebook.
Με απόλυτο σεβασμό στην απώλεια μιας ανθρώπινης ζωής και κυρίως στο πένθος των οικείων της, γράφονται αναπόφευκτα τα ακόλουθα, μετά τα όσα ακολούθησαν από την ανάδειξη της τραγικής είδησης για τα φρικαλέα, στο σώμα της άτυχης γυναίκας, δαγκώματα σκύλου.
Οι νοήμονες και σκεπτόμενοι αναγνώστες εφημερίδων – είναι ενθαρρυντικό ότι παρά την ανελέητη ηλεκτρονική εισβολή ειδημόνων παραμένουν χιλιάδες – γνωρίζουν ότι οι εφημερίδες και δη οι τοπικές σέβονται την ιστορία που έχει γραφεί, την ιστορία που γράφεται, τους αναγνώστες τους, τον ρόλο που καλούνται να επιτελέσουν. Δεν παρεκκλίνουν ποτέ από τη διαδικασία της διασταύρωσης της είδησης που θα μεταδώσουν και αποφεύγουν όπως ο διάολος το λιβάνι τον εύκολο εντυπωσιασμό για τον έναν απλούστατο λόγο, μιλώντας τουλάχιστον εξ ονόματος του ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΥ: εφημερίδα χωρίς αξιοπιστία δεν υπάρχει ή δεν μπορεί να υπάρξει για πολύ.
Οι εφημερίδες δεν συνεχίζουν τη μακρόχρονη πορεία τους βασιζόμενες σε ανέξοδα κλικ, ούτε σε like κάτω από κάθε εξυπνακίστικη μπούρδα, που ο χυμένος στον καναπέ του ξερόλας ανεβάζει στο διαδίκτυο για να δώσει την παρουσία του στο κοινωνικό γίγνεσθαι.
Οι εφημερίδες αγοράζονται. Επιλέγει να δώσει το τίμημα ο αναγνώστης και δύσκολα θα συγχωρέσει τον λαϊκισμό, τον εντυπωσιασμό, το αβάσιμο γραπτό ή το εσκεμμένο ψέμα.
Στις εφημερίδες δεν διεκδικούμε το αλάθητο. Αλλωστε, δεν είμαστε μηχανές. Ούτε, όμως, θα αποφύγουμε να παραδεχθούμε τυχόν λάθος μας. Επιπρόσθετα γνωρίζουμε πως ό,τι γράφει δεν ξεγράφει. Δεν είναι από εκείνα τα εύκολα που θα ανέβουν στον κυβερνοχώρο και θα κατέβουν ανά πάσα στιγμή. Είναι από τα κείμενα που άπαξ και τυπωθούν, θα περάσουν στην ιστορία για πάντα. Και αυτό έχει ευθύνη, που δύσκολα μπορείς να αγνοήσεις.
Ισως χαρακτηριστεί περιττή η παραπάνω λογοδοσία. Ωστόσο, με την ελπίδα ότι μπορεί να δώσει μια ανάσα στην ατελείωτη καφρίλα του διαδικτύου, από την άλλη ενδεχομένως να φανεί, έστω στο ελάχιστο, ουσιαστική.
Διότι, έχουν ξεφύγει προ πολλού από κάθε μέτρο – και όχι μόνο για τους δημοσιογράφους, αλλά και όσους άλλους από το πόστο τους δίνουν πραγματική μάχη στον τομέα τους – οι επιθέσεις από τους εγκληματικά ανεύθυνους του ξεχειλισμένου πια βόθρου του fb. Η κοινωνική σήψη στο μεγαλείο της.
Εγκειται σε αρμοδίων υπηρεσιών την ευθύνη η έρευνα για το εάν, ποιος και γιατί επιχείρησε γύρω από μια τόσο σοβαρή υπόθεση να θολώσει ή όχι τα νερά. Είναι στην ευθύνη των δημοσιογράφων να μιλούν πάντοτε με διασταυρωμένα στοιχεία. Είναι, όμως, στην ευθύνη όλων μας να ενεργοποιήσουμε επιτέλους τα φίλτρα απέναντι στον στρατό των σύγχρονων και επικίνδυνων μπουρδολόγων.
