Η 23χρονη Διονυσία Αστλι είναι εκπαιδεύτρια καράτε με διακρίσεις και δημιουργεί παράλληλα εξαιρετικά κόμικς
Πολύπλευρο ταλέντο, με αστείρευτη δημιουργική διάθεση η νεαρή Διονυσία Αστλι, είναι φοιτήτρια του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας στο πέμπτο έτος του τμήματος Αρχιτεκτόνων Μηχανικών και παράλληλα εκπαιδεύτρια καράτε στη σχολή του πατέρα της Αλέξανδρου στην Αγριά. Η 23χρονη φοιτήτρια διακρίνεται, παράλληλα, για το ταλέντο της στη δημιουργία κόμικς, αντλώντας έμπνευση από πρόσωπα και γεγονότα της καθημερινότητας.
Ρεπορτάζ: ΓΛΥΚΕΡΙΑ ΥΔΡΑΙΟΥ
Η ενασχόληση της νεαρής φοιτήτριας με το καράτε είναι υπόθεση ζωής, καθώς, όπως αναφέρει στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ: «Γνώρισα το καράτε μέσω του πατέρα μου, σε ηλικία πεντέμισι ετών. Από μικρή ξεκίνησα να ασχολούμαι με το καράτε με τον πατέρα μου, πήγαινα σε άλλη σχολή και στη συνέχεια ανοίξαμε δική μας σχολή στην Αγριά. Εκεί συνέχισα, και ανέβαινα σιγά – σιγά επίπεδο, για να φτάσω σήμερα στο σημείο να είμαι εκπαιδεύτρια», είπε.
Εχει συμμετάσχει σε διαγωνισμούς και έχει λάβει αρκετές, διακρίσεις. Στο αθλητικό της βιογραφικό καταγράφονται δεκάδες πρωτιές, σε τοπικό, πανελλήνιο επίπεδο, αλλά και σε επίπεδο πρωταθλημάτων κεντρικής Ελλάδος, ενώ όνειρό της είναι να συμμετάσχει στην εθνική ομάδα, δοκιμάζοντας τις δυνατότητές της και σε μεγάλες αθλητικές διοργανώσεις του εξωτερικού.
Η ενασχόληση με δύο πεδία, εκ διαμέτρου αντίθετα, όπως είναι η Αρχιτεκτονική και το καράτε, δεν είναι εύκολη υπόθεση, αλλά όπως υπογραμμίζει η ίδια «όταν έχεις θέληση, μπορείς να το καταφέρεις, με πρόγραμμα και μεθοδικότητα».
Δημιουργεί κόμικς
Το πολυδιάστατο ταλέντο της δεν εξαντλείται στα προαναφερθέντα πεδία δράσης, αλλά επεκτείνεται και στην πλέον δημιουργική τέχνη, το κόμικ, που σχετίζεται με την εικόνα και το χρώμα. «Από μικρή ζωγράφιζα πολλές ώρες καθημερινά. Με γοήτευαν τα χρώματα και ένα από τα επαγγέλματα που με ενδιέφεραν, ήταν να δημιουργώ κόμικς και στη συνέχεια κινούμενα σχέδια» είπε.
Ονειρο και στόχος της είναι, με εφαλτήριο την Αρχιτεκτονική, να αναπτύξει ακόμη περισσότερο το ταλέντο της, επεκτείνοντας το πεδίο δράσης στην δημιουργία κινούμενων εικόνων στον υπολογιστή. «Με ενδιαφέρει να δημιουργώ κινούμενα σχέδια, βιντεάκια μικρού μήκους και, γιατί όχι, ίσως ασχοληθώ και με την δημιουργία παιδικών ταινιών στο μέλλον», υπογραμμίζει.
Εχοντας ως εφόδια στη δημιουργική της «φαρέτρα», το μολύβι και το χαρτί, σχεδιάζει ασταμάτητα, αφήνοντας την έμπνευση και τη φαντασία να την οδηγήσουν σε ευχάριστες δημιουργικές στιγμές. «Δημιουργώ ιστοριούλες και περνάω και τον χρόνο μου ευχάριστα έτσι», είπε, ενώ υπογράμμισε ότι επιθυμεί να εξελίξει το συγκεκριμένο πεδίο στο μέλλον.
Η καθημερινότητά της είναι γεμάτη από δράση και ποικίλες ασχολίες, που σχετίζονται με τα ενδιαφέροντά της. «Πηγαίνω στη σχολή το πρωί και στη συνέχεια ασχολούμαι με τον προγραμματισμό των μαθημάτων καράτε, για τα παιδιά που εκπαιδεύω και είναι ηλικίας 4 έως 17 ετών» επισημαίνει.
Ταξίδι δημιουργικότητας
Η νεαρή Διονυσία ακολουθεί τα αθλητικά βήματα του πατέρα της Αλέξανδρου και του δημιουργικού ταλέντου της μητέρας της Κατερίνας, η οποία δημιουργεί πλεκτά έργα τέχνης.
«Ο πατέρας μου ασχολήθηκε με το kick boxing και άλλες πολεμικές τέχνες στην Αλβανία και στη συνέχεια, όταν ήρθε στην Ελλάδα, ασχολήθηκε με το καράτε», αφηγείται η Διονυσία.
Οι γονείς της μετρούν 28 χρόνια διαμονής στην Ελλάδα, εγκαταστάθηκαν αρχικά στην Δεσκάτη, που βρίσκεται στην περιοχή των Γρεβενών, στη συνέχεια στην Αθήνα και κατόπιν μετοίκησαν στην Αγριά, όπου κατοικούν τα τελευταία χρόνια. Για τη νεαρή Διονυσία, ο Βόλος είναι πατρίδα της καρδιάς, όπως, άλλωστε, και για τους γονείς, αλλά και τον αδελφό της Γιάννη, φοιτητή στο Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.
Ονειρό της είναι να ασχοληθεί με πολλούς διαφορετικούς τομείς, ενώ όπως αναφέρει χαρακτηριστικά «θα ήθελα να συνεχίσω τις δραστηριότητες που με ενδιαφέρουν. Να έχω τη δική μου σχολή καράτε, το τμήμα μου. Δεν με ενδιαφέρει τόσο να ασχοληθώ με την κατασκευή κτιρίων, όσοι να γίνω πιο δημιουργική. Εχω σκεφτεί να σχεδιάζω μέχρι και ρούχα, ίσως φτιάξω και δικό μου κόμικ. Εχω πολλούς στόχους και ελπίζω να τους καταφέρω κάποια στιγμή», υπογράμμισε.
Η τέχνη παραμένει πάντα το κέντρο βάρους των ενδιαφερόντων της κι όπως υπογραμμίζει «και το καράτε είναι τέχνη και απαιτεί δημιουργικότητα, την οποία προσπαθώ να «επικοινωνήσω» και στις προπονήσεις που κάνω».
Μιλά με πολλή αγάπη και ενθουσιασμό για το καράτε, επισημαίνοντας ότι «ασχολούνται και αρκετά κορίτσια με το συγκεκριμένο είδος πολεμικής τέχνης, που αναπτύσσει την αυτοπεποίθηση». Όπως σημειώνει, χαριτολογώντας, δεν χρειάστηκε, μέχρι στιγμής, να αποκρούσει κάποιον κίνδυνο στην καθημερινότητά της, αλλά παραμένει πάντα σε ετοιμότητα, με υψηλά αντανακλαστικά.
Εχοντας στραμμένο στο μέλλον, συμβουλεύει τους νέους, να θέτουν στόχους και να προσπαθούν να κάνουν τα όνειρά τους πραγματικότητα, αναπτύσσοντας τις δεξιότητες και τα ταλέντα τους.
