Το 30% των καλλιεργητών ανθοκομικών και κηπευτικών χρησιμοποιεί τη συγκεκριμένη μέθοδο
Οι προοπτικές ανάπτυξης της υδροπονίας, που κερδίζει διαρκώς έδαφος και χρησιμοποιείται ήδη από το 30% των καλλιεργητών ανθοκομικών και κηπευτικών προϊόντων, αναπτύχθηκαν στη διάρκεια χθεσινής ημερίδας. Την ημερίδα με θέμα «Καινοτόμα υλικά και υπηρεσίες για την παραγωγή λαχανοκομικών και ανθοκομικών προϊόντων» διοργάνωσε το Τμήμα Γεωπονίας Φυτικής Παραγωγής και Αγροτικού Περιβάλλοντος του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας στο αμφιθέατρο της σχολής στο Φυτόκο.
Ρεπορτάζ: ΓΛΥΚΕΡΙΑ ΥΔΡΑΙΟΥ
Επιστήμονες, γεωπόνοι, αλλά και πολλοί φοιτητές παρακολούθησαν με έκδηλο ενδιαφέρον τις εισηγήσεις, που άνοιξαν δρόμους για διεύρυνση της γνώσης στο πεδίο των υλικών και των μεθόδων που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή καινούργιων φυτών στο θερμοκήπιο.
Στο θέμα της υδροπονίας αναφέρθηκε με έμφαση ο Χρήστος Λύκας, επίκουρος καθηγητής του τμήματος και διευθυντής στο Εργαστήριο Ανθοκομίας και Αρχιτεκτονικής Τοπίου του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, μέλος της οργανωτικής επιτροπής της ημερίδας.
Με δήλωσή του στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ αναφέρθηκε στα πολλαπλά οφέλη που προκύπτουν για τον καλλιεργητή και το παραγόμενο προϊόν σε συνάρτηση με το περιβάλλον, επισημαίνοντας ότι: «Το σύστημα κάνει εξοικονόμηση νερού, λιπασμάτων. Εχουμε καλύτερο περιβάλλον και κατά συνέπεια λιγότερες αρρώστιες, άρα λιγότερα φάρμακα, δεν υπάρχουν ζιζάνια, έχουμε μεγαλύτερη και ομοιόμορφη παραγωγή. Είναι μια σειρά λύσεων σε πολλά προβλήματα στον τομέα, αλλά απαιτείται ειδικός εξοπλισμός και ο παραγωγός και ο γεωπόνος που θα βλέπουν το θερμοκήπιο, να είναι εξειδικευμένοι σε αυτό» είπε.
Αναλύοντας την έννοια της υδροπονίας, που αποτελεί εργαλείο για τον καλλιεργητή, εξήγησε ότι «περιλαμβάνει την καλλιέργεια των φυτών σε αδρανή υποστρώματα, όπως είναι ο πετροβάμβακας, ο περλίτης, η ελαφρόπετρα κι όχι στο έδαφος. Τα συγκεκριμένα υποστρώματα δεν προσφέρουν τροφή στο φυτό, αλλά το θρεπτικό διάλυμα που χορηγείται σε κάθε άρδευση, εμπλουτίζει το φυτό με τα αναγκαία συστατικά».
Αναφερόμενος στα δεδομένα που διαμορφώνονται, επισήμανε ότι «τα καινούργια υλικά που χρησιμοποιούμε, είναι μια σειρά από έξυπνα λιπάσματα, ουσίες που ουσιαστικά ενισχύουν το φυτό για να αντεπεξέλθει σε χαμηλές ή υψηλές θερμοκρασίες ή και στην έλλειψη νερού πολλές φορές. Μας βοηθά, δηλαδή, να κάνουμε καλύτερη διαχείριση με λιγότερο νερό, λιγότερη θέρμανση, περισσότερη ζέστη».
Το συμπέρασμα που εξήχθη είναι η σαφής η τάση στροφής στον συγκεκριμένο τρόπο καλλιέργειας μελλοντικά, λόγω των προδιαγραφών που θέτει η Ευρώπη, σε επίπεδο προϊόντων και ποιοτικών χαρακτηριστικών.
