Του Κώστα Πώποτα*
Ουαί υμίν Γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί! Κλαίτε και οδύρεστε για τα παιδιά μας που παίρνουν τον δρόμο της ξενιτιάς, αλλά τα προετοιμάζετε κιόλας ότι, όσον αφορά στα κουκιά, σε λίγα χρόνια θα τους κουνάτε μαντίλι. Ελληνοποιείτε χιλιάδες «δήθεν ομογενείς», διότι ενδεχόμενα η γιαγιά τους είχε καλέσει σε δείπνο απόγονο του Υψηλάντη και τους δίνετε και ένα ψηφαλάκι να πορεύονται σε ώρες εκλογών (αλλά όταν τα παιδιά των εν λόγω δήθεν ψάχνουν την τύχη τους αλλού, ψάχνετε τρόπους να τους βγάλετε έξω από την κάλπη). Δίνετε άδεια παραμονής σε όποιους ακουμπήσουν μερικά χιλιάρικα σε μορφή επένδυσης – έτσι καταλαβαίνετε την ανάπτυξη – και εν καιρώ δικαίωμα ψήφου και στοιβάζετε στη Μόρια χιλιάδες συμπατριώτες τους να αλληλοσκοτώνονται. Γεμίζουν οι στήλες των εφημερίδων από επαίνους για τους Ελληνες που πολεμούν τον καρκίνο, που διαπρέπουν σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας, αλλά η εκβίαση είναι ενεργή: ή έρχεστε πίσω να φέρετε τα φώτα σας (με μισθούς πείνας) ή θα σας φάει το μαύρο σκοτάδι χωρίς ψήφο. Φαλιρίσατε την Ολυμπιακή κουβαλώντας καραβιές ψηφοφόρων από το εξωτερικό σε καιρούς εκλογών και ευφορίας, αλλά δεν θελήσατε να ενισχύσετε τα ελληνικά ταχυδρομεία με την επιστολική ψήφο.
Και κοτζάμ βουλευτές δεν ντρέπεστε να διυλίζετε τον κώνωπα της ψήφου, για να ικανοποιήσετε πολιτικούς υπολογισμούς και τα μαθηματικά του κουκιού. Παραβλέπετε τη συνταγματική αναγνώριση της ψήφου των αποδήμων και τη δέσμευση για τη διευκόλυνση της συμμετοχής τους στις εκλογές, και στήνετε κολπέτο αποκλεισμού τους με το πρόσχημα της ενσωμάτωσής τους. Κοντά σας και «συνταγματολόγοι» που μεταστρέφονται ερμηνευτικά ανάλογα με το κομματικό συμφέρον στο οποίο επιθυμούν να στρατευτούν, (εξίσου αντιφατικοί με τους οικονομολόγους και τις ερμηνείες της κρίσης). Με τη λογική του «στρίβειν διά του αρραβώνος», τη ρύθμιση της διευκόλυνσης της ψήφου των αποδήμων με στόχο μέτρα αποκλεισμού τους από το δικαίωμα ψήφου! Με αντιφάσεις εκπληκτικές όπως την πρόθεση να διατεθούν «βουλευτές Επικρατείας» για τους «εκλογείς που βρίσκονται έξω από την Επικράτεια» (ορολογία του Συντάγματος) ωσεί να μπορείς επιλεκτικά να επεκτείνεις την επικράτειά σου εκτός επικρατείας!!! Γιατί γνωρίζουν ότι ναι μεν το δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου στην υπόθεση «Σιταρόπουλος και Γιακουμόπουλος» απεφάνθη ότι το κόστος της μετάβασης στην πατρίδα για τη συμμετοχή στις εκλογές και η μη ψήφιση της επιστολικής ψήφου δεν βρίσκονται σε δυσαναλογία τέτοια που να προσβάλει το δικαίωμα εκλέγειν που αναγνωρίζει το Πρωτόκολλο 1 άρθρο 3 της Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, αλλά με τον τρόπο αυτό το Δικαστήριο αναγνώρισε τον πυρήνα του δικαιώματος εκλέγειν των αποδήμων.
Αλλωστε έχουμε και προηγούμενα ξεφτιλισμού των αποδήμων, συλλήβδην, παρά την επίσης συνταγματικά προβλεπόμενη μέριμνα για τους αποδήμους (άρθρο 108: «Tο Kράτος μεριμνά για τη ζωή του απόδημου ελληνισμού και τη διατήρηση των δεσμών του με τη μητέρα Πατρίδα»). Δείτε τη μοίρα του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού, που είχε επίσης κατά το άρθρο 108 «ως αποστολή του την έκφραση όλων των δυνάμεων του απανταχού ελληνισμού» και που κατάντησε όργανο προβολής κομματικά εγκαθέτων ώστε να αποκλείει τους απόδημους από κάθε δυνατότητα ουσιαστικής συμμετοχής.
Επειδή λοιπόν βρισκόμαστε σε μια κατάσταση «είπα, ξείπα, χ..ω την παρόλα μου», καλό είναι να δουν κοινωνιολογικά τι συνέβη στα κράτη που στέρησαν στους πολίτες τους στην αλλοδαπή το δικαίωμα του εκλέγειν, με τις όποιες διαφοροποιήσεις στους περιορισμούς. Για να μην παρασυρθούμε στη μοίρα των χωρών που ακολούθησαν τη λογική αυτή του σωβινισμού και της συρρίκνωσης και της καταπάτησης του κράτους δικαίου…
Δείτε π.χ. τη Μεγάλη το πάλαι ποτέ Βρετανία που αποκλείει τα «υποκείμενα της βασιλίσσης» από το να συμμετέχουν στις εκλογές μετά από δεκαπενταετή κατοικία στο εξωτερικό – το οποίο καταστρατηγείται σχετικά εύκολα τελικά – αλλά σημειωτέον για όσους το διατηρούν ακόμη εξασφαλίζει συμμετοχή δι΄αντιπροσώπου ή με επιστολική ψήφο! Ψάξτε γιατί το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος για το Brexit κρίθηκε σχετικά από το γεγονός ότι σε συνολικό πληθυσμό 53 εκατομμυρίων εγκατεστημένων στη Βρετανία αντιστοιχούν 54 εκατομμύρια πολίτες που διαθέτουν βρετανικό διαβατήριο ζώντας εκτός Βρετανίας (πολλοί βεβαίως δισιθαγενείς, Αυστραλοί, Νεοζηλανδοί, Νοτιοαφρικανοί κ.λπ.), εκ των οποίων 3,5 – 5 εκατομμύρια εκπατρισμένοι «γνήσιοι» Βρετανοί οι οποίοι δεν συμμετείχαν στις εκλογές έχοντας υπερβεί τον χρόνο διαμονής στο εξωτερικό. Και σκεφτείτε πως η χώρα αυτή αν συνεχίσει να περιχαρακώνεται θα καταλήξει γηραιά Αλβιόνα και μόνον, άνευ Βορείας Ιρλανδίας και Σκωτίας.
Και επειδή πονηρέ πολιτευτά αν κόβεις φιλέτα χάνεις τη ρέγουλα, έτσι που το πας θα δεις και το κόμμα των αποδήμων να συμμετέχει στις εκλογές. Διότι ο απόδημος που ψηφίζει και κόμματα μπορεί να ιδρύει, αλλά πέραν του εκλέγειν …έχει και το δικαίωμα του εκλέγεσθαι!
- Ο Κώστας Πώποτας, απόδημος 34 χρόνων, παρατηρεί από μέσα και έξω τα ολισθήματα των ελληνικών πολιτικών κομμάτων προς την οδό της απωλείας (των αποδήμων), που και άλλοι ακολούθησαν
