Εχουμε καιρό ακόμα, δήλωσε ο πρωθυπουργός,
γι αυτό η κυβέρνησή μας, παραμένει ανενεργός.
Δε γνωρίζω εάν το είπε, μόνο για τις εκλογές
ή εάν υπονοούσε και τις άλλες τις δουλειές,
αυτές που απαιτούν τα όσα, είχε τάξει αφειδώς,
περιοδεύοντας τη χώρα, ωσάν ελαφοκυνηγός.
Εχει ακόμα δέκα μήνες, για να κάνει ό,τι ‘χε τάξει
που μέσα σε τρία χρόνια, δεν κατάφερε να φτιάξει.
Παίζει λέτε το κρυφτούλι ή αγωνίζεται ματαίως,
ν αποφύγει να εξοφλήσει, όσα είχε βάλει χρέος;
Μήπως είδε ότι στη χώρα, ψήφων δεν υπάρχει λεία
και επήγε να θηρεύσει, ψήφους εις την Αυστραλία;
Δε μπορώ να καταλάβω, τι έχει μες στο μυαλουδάκι
θα του πω μια ιστορία, που ‘χω ζήσει από παιδάκι.
Κι ο παππούς μου ο καημένος, «έχουμε καιρό ακόμα»,
έλεγε, ώσπου μια πρωία, βρέθηκε μέσα στο χώμα.
Του έλεγα βρε συ παππούλη, τι θα πει έχει ακόμα,
μα δεν απαντούσε ο έρμος, γιατί έπεφτε σε κώμα.
Μόλις συνερχόταν λίγο, μ’ άρχιζε πάλι τα ίδια
και ρωτούσε εναγωνίως, αν εφάγανε τα γίδια.
Ας τα γίδια βρε παππούλη, θα τα πούμε άλλη ώρα,
κοίτα λίγο να συνέλθεις, από το κώμα εσύ τώρα.
Και μου έλεγε θυμάμαι, αν τα γίδια δεν προσέξεις,
δε θα βγάλουν γαλατάκι, άμα πας να τα αρμέξεις.
Αμα νηστικά τα’ αφήνεις, θα πηδήξουνε απ’ τη στάνη,
κι ό,τι και να ξεφωνίζεις, ποιος τα είδε, ποιος τα πιάνει…
