Στη μνήμη του σπουδαίου τραγουδοποιού, που ήταν εγγονός αγωνιστή του ΕΑΜ – ΕΛΑΣ
Αγνωστες πτυχές της ζωής του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα και της ιστορίας του συνονόματου παππού του αναδεικνύει το άρθρο – αφιέρωμα, που υπογράφεται από τον Απόστολο Αποστολάκη, γενικό γραμματέα του Συλλόγου Ιστορίας Μνήμης Εθνικής Αντίστασης.
Στο αφιέρωμα του Απόστολου Αποστολάκη, που κοινοποιήθηκε στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ, αναφέρονται τα εξής:
«Αφιερώματα για τον Μαχαιρίτσα ήδη υπάρχουν στο διαδίκτυο χιλιάδες. Εγώ σήμερα όμως νιώθω την ανάγκη ως φόρο τιμής στον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα να γράψω δυο λόγια που συνδέουν τον καλλιτέχνη με την Εθνική Αντίσταση της περιοχής.
Ο πατέρας του Λαυρέντη γνωρίζουμε ότι ήταν μουσικός και μάλιστα διευθυντής ορχήστρας. Πέθανε πολύ νέος. Αν δεν κάνω λάθος κάπου στα σαράντα. Ο ίδιος ο Λαυρέντης ξεκίνησε την τραγουδιστική του καριέρα τραγουδώντας με τον γνωστό Πάνο Τζαβέλα αντάρτικα τραγούδια μετά την πτώση της χούντας. Δεν το έκανε λόγω εποχικής μόδας. Υπήρχε λόγος. Ο παππούς του Λαυρέντης, το όνομα του οποίου πήρε, υπήρξε μαχητής της Εθνικής Αντίστασης. Σύμφωνα με τα βιβλία της Νίτσας Κολιού (πραγματικός θησαυρός) ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας ήταν μέλος του ΕΑΜ – ΕΛΑΣ και μηχανικός στο μηχανουργείο όπλων του ΕΛΑΣ το οποίο δημιούργησε ο Αλέκος Παπαγεωργίου στο ΤΣΟΥΡΝΑΤ της Γούρας (Οθρυς). Εκεί δούλεψαν δεκάδες τεχνίτες επιδιορθώνοντας όπλα και κατασκευάζοντας αυτοσχέδιες χειροβομβίδες.
Επίσης ο Γρηγόρης Ρέντης επιτελάρχης στο 54ο Σύνταγμα του ΕΛΑΣ που είχε έδρα την Κερασιά Πηλίου γράφει στο βιβλίο του ότι ο Μαχαιρίτσας είχε παρουσία και σε άλλες μονάδες. Ηταν χρήσιμος ως τεχνίτης. Το βιβλίο του ο Ρέντης το έγραψε το 1945, αλλά το εξέδωσε το 1984. Μας πληροφορεί όμως ότι η μακέτα του εξωφύλλου σχεδιάστηκε από τον ΔΗΜΟΣΘΕΝΗ ΜΑΧΑΙΡΙΤΣΑ το 1945. Προφανώς και αυτός συγγενής.
Ο ΕΑΜΙΤΗΣ ΛΑΥΡΕΝΤΗΣ ΜΑΧΑΙΡΙΤΣΑΣ διετέλεσε δημοτικός σύμβουλος Βόλου στο πρώτο Δημοτικό Συμβούλιο Βόλου (Παγασών τότε) εκπροσωπώντας τους σιδηροδρομικούς μετά την απελευθέρωση το 1944.
Μετά από περιπέτειες που πέρασε όπως και χιλιάδες αγωνιστές της ΕΑΜΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ, δικάστηκε και καταδικάστηκε σε θάνατο το 1949, μαζί με άλλους αγωνιστές κύρια κομμουνιστές. Σύμφωνα με το κατηγορητήριο βρέθηκε στο σπίτι του υλικό που προέτρεπε τον κόσμο σε αποχή από δημοψήφισμα του ‘46. Ηταν μια καθαρή προβοκάτσια από το παρακράτος της εποχής όπως αποδείχτηκε εκ των υστέρων και όπως με διαβεβαίωσε πριν χρόνια ο επίσης αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης, γνωστός μου Κώστας Μπελογιάννης. Η αδελφή του Μπελογιάννη εκτελέστηκε την ίδια μέρα.
Η φωτογραφία είναι από το κοινό μνημείο των εκτελεσθέντων στο παλιό νεκροταφείο του Βόλου. Υπάρχει και ένα άλλο μνημείο στον τόπο εκτελέσεων στη θέση Καζανάκι με όλα τα ονόματα των εκτελεσθέντων της εποχής του εμφυλίου. Το μνημείο έγινε με ενέργειες της ΠΕΑΕΑ στη δεκαετία του ενενήντα και με την αμέριστη βοήθεια του τότε Δήμου Νέας Ιωνίας Βόλου».
