Καθημερινό φαινόμενο η αντιμετώπιση ταλαιπωρημένων υπερήλικων – Συντονισμός από τις Κοινωνικές Υπηρεσίες για την αντιμετώπιση της κατάστασης
Ραγδαία αύξηση καταγράφουν τα περιστατικά μοναχικών υπερήλικων, που ζουν σε συνθήκες εξαθλίωσης, ενώ χρήζουν βοήθειας. Η δραματική ιστορία με τα αδέλφια ηλικιωμένους, που βρέθηκαν την περασμένη Τρίτη υποσιτισμένοι στο σπίτι τους, είναι μία από τις πολλές που καταγράφει η λίστα του Γενικού Νοσοκομείου Βόλου. Η Κοινωνική Υπηρεσία έρχεται πλέον καθημερινά αντιμέτωπη με το δράμα, που ζουν υπερήλικες που διαβιούν σε τριτοκοσμικές συνθήκες. Η επιστολή, που απέστειλε πριν από μερικές μέρες ηλικιωμένος στην Πυροσβεστική Υπηρεσία Βόλου ενημερώνοντας για τις προθέσεις του να αυτοκτονήσει, δεν εξέπληξε ανθρώπους, που είναι γνώστες των προβλημάτων.
Η προϊσταμένη της Κοινωνικής Υπηρεσίας του Νοσοκομείου Βόλου Ρούλα Τζανέτου λέει ότι «η αντιμετώπιση τέτοιων περιστατικών απαιτείται να γίνεται από ειδικές ομάδες επιστημόνων και σε ξενώνες φιλοξενίας γερόντων, που δυστυχώς δεν υπήρχαν ούτε στον Βόλο, ούτε και σε άλλη πόλη της Ελλάδας, παρά τις αυξημένες ανάγκες. Το πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε είναι ότι υπάρχουν άτομα, τα οποία δεν έχουν συγγενείς. Αυτή η παράμετρος κάνει ακόμη πιο δύσκολη την αντιμετώπιση. Αναφερόμαστε σε ηλικιωμένους με προβλήματα υγείας για τους οποίους θα πρέπει να υπάρχει έγκριση συγγενών για να φιλοξενηθούν σε ένα προστατευμένο περιβάλλον».
Η Κοινωνική Υπηρεσία προσπαθεί να βοηθήσει τους μοναχικούς υπερήλικες σε συνεργασία με το Γηροκομείο Βόλου. Ομως, η ίδια επισημαίνει ότι υπάρχουν υπερήλικες που δεν είναι άρρωστοι, αλλά δεν μπορούν να ζήσουν μόνοι στο σπίτι και ενώ δεν είναι σε θέση να φροντίσουν το εαυτό τους αν και εφόσον αναζητηθεί και βρεθεί κλίνη, εκείνοι δεν δέχονται εισαγωγή τους σε ίδρυμα. «Τότε το πρόβλημα γίνεται ακόμη μεγαλύτερο. Δεν δέχονται παρέμβαση ούτε από το πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι» των Δήμων. Γι’ αυτό βρίσκουμε και υπερήλικες να διαβιούν σε άθλιες συνθήκες υποσιτισμένοι», εξηγεί η ίδια, ενώ προσθέτει: «Εμείς από την πλευρά μας, το Νοσοκομείο, οι Δήμοι, το Γηροκομείο, όλοι οι αρμόδιοι φορείς κάνουμε ό,τι μπορούμε».
Τρεις παραπομπές κάθε μήνα στο Γηροκομείο Βόλου
Η ζοφερή πραγματικότητα μοναχικών υπερήλικων αποτυπώνεται και στα στατιστικά στοιχεία του Γηροκομείου Βόλου. Η κοινωνική λειτουργός Βασιλική Πανοπούλου λέει ότι κάθε μήνα έρχονται σε γνώση του ιδρύματος τουλάχιστον τρία με τέσσερα περιστατικά μετά από παραπομπή είτε από την Πρόνοια ή το πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι», είτε από συγγενείς τρίτου βαθμού υπερήλικων μοναχικών και την Κοινωνική Υπηρεσία του Νοσοκομείου. «Υπερήλικες με σοβαρά προβλήματα υγείας είναι μόνοι, ανασφάλιστοι και άστεγοι», περιγράφει.
Αυτή τη στιγμή το Γηροκομείο Βόλου φιλοξενεί 129 ηλικιωμένους, με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν κενές κλίνες και να προκύπτει μεγάλη αναμονή. Ωστόσο, η Κοινωνική Υπηρεσία του ιδρύματος προχωρεί άμεσα σε κοινωνική έρευνα για όλα τα περιστατικά και έρχεται σε επαφή με τους υπερήλικες, ώστε οι ηλικιωμένοι να φιλοξενηθούν από το ίδρυμα κατά προτεραιότητα και να ζήσουν με ποιότητα και αξιοπρέπεια.
Η 74χρονη γυναίκα που αναζητούσε στέγη έξω από το Νοσοκομείο Βόλου και τα πόδια της ήταν πληγιασμένα βρήκε την κατάλληλη αγκαλιά στο Γηροκομείο Βόλου, όπου φιλοξενείται εδώ και τουλάχιστον έξι μήνες. Στο Γηροκομείο Βόλου βρήκε καταφύγιο και 85χρονος Βολιώτης, που ζούσε στο νεκροταφείο. Οταν εντοπίστηκε από την Κοινωνική Υπηρεσία του ιδρύματος δεν είχε ούτε καν ταυτότητα ή αριθμό μητρώου ασφάλισης. «Εμείς προνοήσαμε. Του βγάλαμε αναπηρική σύνταξη, τον ασφαλίσαμε, του χορηγήσαμε δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Αυτή τη στιγμή χαμογελά και έχουν εξαλειφθεί όλες οι ρυτίδες από το πρόσωπό του. Βρίσκεται στο Γηροκομείο Βόλου ένα χρόνο», προσθέτει η ίδια.
Επιπλέον, το Γηροκομείο Βόλου φιλοξενεί δύο καινούργια περιστατικά από το Νοσοκομείο, που απασχόλησαν στις αρχές του χρόνου και το τελευταίο διάστημα αντίστοιχα. Μετά από εξάμηνη φιλοξενία στην Παθολογική Κλινική του Γενικού Νοσοκομείου Βόλου άνδρας ηλικίας 78 ετών, που ήταν ανασφάλιστος, άστεγος, μόνος, βρήκε στέγη στην κοινωφελή δομή. Το ίδιο συνέβη και με γυναίκα ηλικίας 60 ετών, που έχει σπίτι, αλλά δεν μπορούσε να συντηρήσει τον εαυτό της.
Η κ. Πανοπούλου λέει ότι «το τελευταίο χρονικό διάστημα παρατηρείται αύξηση σε μοναχικά περιστατικά υπερήλικων, οι οποίοι έχουν σπίτι και λαμβάνουν την κατώτατη σύνταξη, ωστόσο δεν μπορούν να συντηρηθούν και ζουν κάτω από συνθήκες εξαθλίωσης. Δεν μπορούν να φροντίζουν για την υγιεινή τους, τη σίτιση, τη φαρμακευτική τους αγωγή».
Σε εκκρεμότητα λόγω αναμονής πέντε νέα αιτήματα
Σε συνεργασία με το πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι», το κοινωφελές ίδρυμα έχει διεκπεραιώσει τις κοινωνικές έρευνες και έχει τα περιστατικά σε προτεραιότητα. Το ίδρυμα κάνει ό,τι μπορεί για συνολικά πέντε παρόμοια περιστατικά, ώστε να μη φθάσει ο χειμώνας και οι υπερήλικες βρεθούν και χωρίς θέρμανση.
«Το Γηροκομείο είναι ένα ενεργό κύτταρο στην κοινωνία του Βόλου, που προσπαθεί να αγκαλιάσει, να φροντίσει και να περιθάλψει όσους έχουν ανάγκη. Κύριο μέλημά μας είναι οι ηλικιωμένοι να έχουν ποιότητα ζωής και να χαμογελούν. Να τους δώσουμε την αγάπη και τη φροντίδα που χρειάζονται», επισημαίνει η ίδια.
Η Κοινωνική Υπηρεσία διεκπεραιώνει τις διαδικασίες και για τα πέντε αιτήματα φιλοξενίας, που αφορούν σε δύο γυναίκες και τρεις άνδρες με προβλήματα υγείας.
«Δεν έχουν οικογενειακό περιβάλλον. Με τους μακρινούς συγγενείς δεν έχουν επικοινωνία. Η θέση στην οποία βρέθηκαν ευαισθητοποίησε συνειδητοποιημένους γείτονες. Συνεργαζόμαστε οργανωμένα όλες οι κοινωνικές δομές και υπηρεσίες για να μπορέσουμε να απλώσουμε χέρι βοηθείας», συμπληρώνει η ίδια.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΑΡΟΥΓΚΑ
