ΤΟΠΙΚΑ

Τέλος εποχής για πανεπιστημιακό άσυλο

τέλος-εποχής-για-πανεπιστημιακό-άσυλ-440369

Διχασμένοι οι φοιτητές του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας για την κατάργησή του

Στο πρώτο νομοσχέδιο της νέας κυβέρνησης, που θα έρθει στη Βουλή στις 23 Ιουλίου, θα περιλαμβάνεται ρύθμιση για την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου, όπως έχει γίνει γνωστό τόσο από τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, όσο και από την υπουργό Παιδείας Νίκη Κεραμέως. Η κατάργηση του «ασύλου ανομίας», όπως χαρακτηρίζεται από τη νέα κυβέρνηση, βρίσκεται στην κορυφή της ατζέντας και ήδη έχει ξεκινήσει διαβούλευση.

Ρεπορτάζ: ΕΛΕΝΗ ΧΑΝΟΥ

Ζητήματα παραβατικότητας σε κεντρικά Πανεπιστήμια της χώρας έφεραν στο προσκήνιο την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου, η προστασία του οποίου θεσμοθετήθηκε για πρώτη φορά από το ΠΑΣΟΚ το 1982 με τον νόμο 1268. Το άσυλο καταργήθηκε τέσσερις φορές, η πιο χαρακτηριστική από τις οποίες ήταν τον Νοέμβριο του 1985 μετά τη δολοφονία του Μιχάλη Καλτεζά από τον αστυνομικό Αθανάσιο Μελίστα, όταν η επιτροπή ασύλου επί πρυτανείας Μιχάλη Σταθόπουλου αποφάσισε να σπάσει την κατάληψη στο Χημείο Αθηνών, αίροντας έτσι το πανεπιστημιακό άσυλο.

Στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας η φοιτητική οικογένεια φαίνεται να διχάζεται από την επικείμενη κατάργηση.

Για «ταφόπλακα σε κάθε μορφής αντίσταση των φοιτητών απέναντι στη βάρβαρη πολιτική που εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις», κάνει λόγο ο φοιτητής του τμήματος Γεωπονίας Φυτικής Παραγωγής και Αγροτικού Περιβάλλοντος, Γιάννης Μπράτσος. «Ως φοιτητές είμαστε ενάντια στην κατάργηση του ασύλου. Το άσυλο κατοχυρώνει την ελεύθερη διακίνηση ιδεών και την οργάνωση και δράση των φοιτητών χωρίς παρεμβάσεις. Είναι μία κατάκτηση του φοιτητικού κινήματος. Με πάτημα αξιόποινες πράξεις που συμβαίνουν σε κεντρικά ιδρύματα, επιχειρούν να καταλύσουν το άσυλο. Ομως η Νομοθεσία προβλέπει την αντιμετώπιση κρουσμάτων βίας και διακίνησης ναρκωτικών μέσα στα Πανεπιστήμια χωρίς την κατάργηση του ασύλου», τονίζει ο κ. Μπράτσος και αναφέρει παράδειγμα στο θεσσαλικό ΑΕΙ. «Στο Παιδαγωγικό Τμήμα Ειδικής Αγωγής για παράδειγμα είχε γίνει έρευνα της Αστυνομίας όταν είχαν κλαπεί μηχανήματα Braille, δεν τέθηκε όμως ζήτημα κατάργησης του πανεπιστημιακού ασύλου», σημειώνει.

Υπάρχει όμως και η αντίθεση άποψη φοιτητών που χαιρετίζουν την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου με ικανοποίηση. «Πιστεύουμε ότι η κατάργηση του ασύλου ανομίας στα Πανεπιστήμια είναι στη σωστή κατεύθυνση. Οι συνθήκες έχουν ωριμάσει. Τα ίδια τα γεγονότα το επιτάσσουν. Ως φοιτητές θέλουμε άσυλο ιδεών κι όχι άσυλο ανομίας. Δυστυχώς σήμερα δεν υπάρχει άσυλο ιδεών. Οποιος εκφράσει διαφορετική άποψη από αυτή περιθωριακών ομάδων, στην καλύτερη περίπτωση θα γλιτώσει με βιαιοπραγίες σε βάρος του. Θα πρέπει να επιστρέψει η κανονικότητα», τονίζει από την πλευρά του ο φοιτητής του τμήματος Πολιτικών Μηχανικών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας Δονάτος Διαμάντης κάνοντας λόγο για έναν αναχρονιστικό θεσμό που δεν υφίσταται σε κανένα προηγμένο πανεπιστημιακό ίδρυμα της Ευρώπης. «Σαφώς και δεν θέλουμε την αστυνομοκρατία. Ομως αυτή τη στιγμή στα Πανεπιστήμια επικρατούν ακραίες ομάδες», προσθέτει ο ίδιος και φέρνει χαρακτηριστικό παράδειγμα την περίπτωση του θόλου στο κτίριο «Παπαστράτος». «Εχω στον Βόλο ως φοιτητής πέντε χρόνια. Κάθε χρόνο τουλάχιστον δύο φορές, στις 17 Νοεμβρίου και στις 6 Δεκεμβρίου γινόμαστε μάρτυρες στο ίδιο σκηνικό, μία ημέρα νωρίτερα και ανήμερα συγκεκριμένα άτομα κλείνονται στο κτίριο «Παπαστράτος», οργανώνονται με πολεμοφόδια και βγαίνουν στην πόλη προκαλώντας ζημιές χωρίς λόγο. Το Πανεπιστήμιο δεν είναι ορμητήριο ακραίων ομάδων. Είναι ο χώρος των σπουδών μας», αναφέρει ο Δονάτος Διαμάντης.

Για στρεβλή εφαρμογή του πανεπιστημιακού ασύλου μιλά και ο φοιτητής του τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Ηλεκτρονικών Υπολογιστών, Κωνσταντίνος Ακρίβος. «Το άσυλο σήμερα δεν λειτουργεί με την έννοια που θα έπρεπε. Κάποιοι τρίτοι εκμεταλλεύονται καταστάσεις. Ωστόσο αν μπορούσαν να διασφαλιστούν οι σωστές προϋποθέσεις θα έπρεπε να ισχύει», τονίζει ο ίδιος.

Το άσυλο

Το πανεπιστημιακό άσυλο αναγνωρίζεται για την κατοχύρωση των ακαδημαϊκών ελευθεριών και για την προστασία του δικαιώματος στη γνώση, τη μάθηση και την εργασία όλων ανεξαιρέτως των μελών της ακαδημαϊκής κοινότητας των ιδρυμάτων και των εργαζομένων σε αυτά, έναντι οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει. Καλύπτει όλους τους χώρους του ιδρύματος στους οποίους γίνεται εκπαίδευση και έρευνα. Οι χώροι αυτοί καθορίζονται με απόφαση και ευθύνη της Συγκλήτου για τα Πανεπιστήμια. Επιτρέπεται η επέμβαση δημόσιας δύναμης στους χώρους των ακαδημαϊκών ιδρυμάτων αυτεπάγγελτα μόνο σε περιπτώσεις κακουργημάτων, εγκλημάτων κατά της ζωής και ύστερα από απόφαση του Πρυτανικού Συμβουλίου σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση αρμόδιου οργάνου του Ιδρύματος και με την παρουσία εκπροσώπου της δικαστικής αρχής.

Η μη επιτρεπόμενη αυτεπάγγελτη επέμβαση της αστυνομίας στην περίπτωση πλημμελημάτων (των ελαφρότερων εγκλημάτων) αφορά στο επ’ αυτοφώρω έγκλημα , δηλαδή διώκεται και τιμωρείται κανονικά αλλά η αστυνομία χρειάζεται την άδεια του Πρυτανικού Συμβουλίου για να εισέλθει ελεύθερα στο Πανεπιστήμιο.

Αρμόδιο όργανο για την προσωρινή άρση του ασύλου και δότης άδειας επέμβασης δημόσιας δύναμης είναι το Πρυτανικό Συμβούλιο για τα Πανεπιστήμια και το Συμβούλιο για τα ΤΕΙ, με δικαίωμα ψήφου όλων των μελών τους. Οι παραβάτες του ακαδημαϊκού ασύλου τιμωρούνται με φυλάκιση τουλάχιστον 6 μηνών.

Στην Ελλάδα, το άσυλο προστατεύεται με το Άρθρο 3 του Νόμου 3549/2007 (ΦΕΚ Α 69/20.03.2007).

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου