Ο Σύλλογος Τριτέκνων πρωτοστάτησε στην αγορά ειδικού αμαξιδίου για Βολιώτισσα με κινητικά προβλήματα
Με περίσσευμα καρδιάς και συνένωση δυνάμεων έγινε πράξη η προσπάθεια αγοράς του ειδικού αναπηρικού αμαξιδίου, που δόθηκε χθες από τον Σύλλογο Τριτέκνων Μαγνησίας σε Βολιώτισσα, που αντιμετωπίζει κινητικά προβλήματα. Ο κοινός στόχος επιτεύχθηκε σε διάστημα τεσσάρων μηνών, προκειμένου να διευκολύνει την καθημερινότητα της συμπολίτισσας, η οποία δέχτηκε με χαμόγελο και συγκίνηση το μεγάλο δώρο.
Ρεπορτάζ: ΓΛΥΚΕΡΙΑ ΥΔΡΑΙΟΥ
Μόλις έγιναν γνωστά το πρόβλημα και η αναγκαιότητα του συγκεκριμένου αμαξιδίου, η κινητοποίηση ήταν άμεση, με τα μέλη του Συλλόγου να ενώνουν τις δυνάμεις, κινητοποιώντας παράλληλα την τοπική κοινωνία και κάθε ευαισθητοποιημένο πολίτη.
Εξίσου συγκινητική ήταν η ανταπόκριση των μαθητών δέκα Δημοτικών Σχολείων της περιοχής, που συνέδραμαν στην προσπάθεια συγκέντρωσης πλαστικών καπακιών για την αγορά του ειδικού αμαξιδίου. Αρκετοί μαθητές παραβρέθηκαν χθες στα γραφεία του Συλλόγου, πραγματοποίησαν δράσεις γύρω από την ανακύκλωση και εξέφρασαν την αγάπη τους στη Βίκυ Βερβέρα, η οποία έγινε αποδέκτης της αγάπης των Βολιωτών.
Με δήλωσή της στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ η πρόεδρος του Συλλόγου Τριτέκνων Μαγνησίας Σούλα Βακουφτσή ανέφερε ότι το εγχείρημα είχε αίσια έκβαση και σε σύντομο χρονικό διάστημα, χάρη στη βοήθεια των μαθητών, του απλού κόσμου, αλλά και τη γενναιόδωρη προσφορά ευαισθητοποιημένου δωρητή, που επιθυμεί να διατηρήσει την ανωνυμία του. Αρχικά συγκεντρώθηκαν πέντε περίπου τόνοι πλαστικών καπακιών, ενώ στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε συναυλία με τη Βολιώτικη Χορωδία και τη συνδρομή της Χορωδίας Εκπαιδευτικών, που λειτούργησε ενισχυτικά στην προσπάθεια. «Πρέπει να ενδιαφερόμαστε όλοι μαζί σε όλα τα προβλήματα και να βοηθάμε τον κάθε συνάνθρωπο που έχει ανάγκη. Η ανθρωπιά μας δεν πρέπει να χαθεί, πρέπει να έχουμε ελπίδα και να βοηθάμε» είπε η κ. Βακουφτσή.
Εμφανώς συγκινημένη δέχτηκε το μεγάλο δώρο η Βίκυ Βερβέρα, η οποία καθηλώθηκε πριν από τρία χρόνια σε αμαξίδιο όταν υπέστη ακρωτηριασμό των κάτω άκρων, χωρίς να χάσει, ωστόσο, ποτέ το χαμόγελο, την ελπίδα και το κουράγιο της. «Πάσχω από διαβήτη και μετά τον ακρωτηριασμό ήταν αδύνατο να ισορροπήσω στο συμβατικό αμαξίδιο. Πολλές φορές έπεφτα και δεν κυκλοφορούσα έξω γιατί ήταν επικίνδυνο» αναφέρει η ίδια.
Το αίτημα αλληλεγγύης βρήκε αμέσως ευήκοα ώτα στον Σύλλογο Τριτέκνων, που κινητοποιήθηκε άμεσα. «Είμαι πάρα πολύ χαρούμενη, γιατί θα αλλάξει η ζωή μου. Εύχομαι ο Θεός να δίνει υγεία και δύναμη στην πρόεδρο και τα μέλη του Συλλόγου, στις φίλες μου και σε όσους με βοήθησαν. Υπάρχουν άνθρωποι που σου δίνουν τη δύναμη και την ώθηση για να συνεχίσεις» δήλωσε εμφανώς συγκινημένη η γυναίκα, που με αξιοπρέπεια αντιμετωπίζει τις καθημερινές δυσκολίες.
