Πολύπλευρη δράση αναπτύσσει η νεαρή Βολιώτισσα Βασιλική Γούση, η οποία είναι η πρώτη γυναίκα μαέστρος που ανέβηκε στο πόντιουμ της Ορχήστρας του Πανεπιστημίου Αθηνών, προσφέροντας παράλληλα την αγάπη της στα παιδιά της Αφρικής. Η τρίτη κατά σειρά κόρη του συμπολίτη οδοντιάτρου Γεωργίου Γούση και της ιατρού Δέσποινας Τσιάνου-Γούση, είναι αριστούχος απόφοιτη του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, εκπονεί ήδη την Διδακτορική της Διατριβή στον τομέα της Βυζαντινής Μουσικολογίας, και παράλληλα συμμετείχε σε αποστολή των Γιατρών της Αγάπης της Μητροπόλεως, μαζί με την μητέρα της, προσφέροντας απλόχερα χαμόγελα ελπίδας στην καρδιά της Αφρικής.
Η 23χρονη μουσικολόγος ασχολείται με την ψαλτική -δεδομένου ότι έχει εντρυφήσει στη βυζαντινή μουσική-, με την παραδοσιακή αλλά και την κλασική μουσική, έχοντας ολοκληρώσει με άριστα τις σπουδές της στο πιάνο (Πτυχίο πιάνου με «Άριστα 10» παμψηφεί και ειδική διάκριση δεξιοτεχνίας και Δίπλωμα πιάνου με «Άριστα 10» παμψηφεί και Α΄ Βραβείο) και στα ανώτερα θεωρητικά στο Ελληνικό Ωδείο. Μετά δύο χρόνια εργασίας της στο Πειραματικό Μουσικό Σχολείο Παλλήνης, διδάσκει σήμερα μουσική σε Δημοτικό Σχολείο του Πειραιά, και παράλληλα προετοιμάζεται προκειμένου να παρουσιάσει την ανακοίνωσή της σε Διεθνές Μουσικολογικό Συνέδριο, που θα πραγματοποιηθεί στη Θεσσαλονίκη, τον Ιούνιο του 2011, με τη συμμετοχή επιφανών προσωπικοτήτων από την Ελλάδα και το εξωτερικό.
Είναι δύσκολο να καταγραφούν λεπτομερώς όλες οι δραστηριότητες που έχει ήδη αναπτύξει η χαρισματική μουσικός, η οποία είναι, σημειωτέον, αριστούχος απόφοιτη του Μουσικού Σχολείου Βόλου, αποσπώντας πολλές διακρίσεις στο πλαίσιο πανθεσσαλικών και πανελλήνιων διαγωνισμών. Ξεχωριστή θέση κατέχει στην καρδιά της νεαρής Βασιλικής η εμπειρία που βίωσε, ανεβαίνοντας πριν από μερικούς μήνες στο πόντιουμ της περίφημης Ορχήστρας του Πανεπιστημίου Αθηνών, στο πλαίσιο καθιερωμένης εορταστικής συναυλίας. Είναι η πρώτη γυναίκα μαέστρος που διηύθυνε την συγκεκριμένη ορχήστρα, αποσπώντας μάλιστα ενθουσιώδεις κριτικές από τους παριστάμενους. «Η συγκεκριμένη συναυλία, αναφέρει η ίδια, πραγματοποιείται κάθε χρόνο στην Αίθουσα Τελετών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ήταν μεγάλη τιμή για μένα να διευθύνω τη συγκεκριμένη ορχήστρα -την οποία σημειωτέον μέχρι τώρα διηύθυναν μόνο άνδρες μαέστροι- και μάλιστα σε έναν χώρο από τον οποίο έχουν περάσει τόσοι επιφανείς μουσικοί και άνθρωποι του πνεύματος. Η εμπειρία ήταν συναρπαστική» προσθέτει.
Στην κεντρώα Αφρική
Υπέρμαχη του εθελοντισμού και της ανιδιοτελούς προσφοράς η Βασιλική Γούση, συμμετείχε, όντας δευτεροετής φοιτήτρια, σε αποστολή των Γιατρών της Αγάπης της Μητροπόλεως Δημητριάδος στην υποσαχάρια περιοχή του Κογκό στην Κεντρική Αφρική, βιώνοντας μια συγκλονιστική εμπειρία ζωής. «Συμμετείχα ως εθελόντρια, θυμάται, στην αποστολή που πραγματοποίησαν οι Γιατροί της Αγάπης στην Ορθόδοξη Ιεραποστολή στο Κογκό και επισκεφθήκαμε την Κινσάσα αλλά και την Κανάγκα. Βοηθούσα, συνεχίζει, στην ταξινόμηση των φαρμάκων που μετέφερε το κλιμάκιο των γιατρών, είχα δε την ευκαιρία να διδάξω μουσική στα πολύ αξιόλογα εκπαιδευτήρια «Φως Εθνών», που έχει ιδρύσει η Ορθόδοξη Ιεραποστολή, και θεωρώ ειλικρινά τον εαυτό μου ευλογημένο από τον Θεό, διότι έζησα μια τόσο συγκλονιστική εμπειρία».
Περιγράφοντας τις συνθήκες ζωής που επικρατούν στην συγκεκριμένη περιοχή της Αφρικής, η Βασιλική Γούση υπογραμμίζει ότι «είναι άθλιες» αλλά «παρόλο που οι άνθρωποι ζουν κάτω από τόσο δύσκολες συνθήκες, χαίρονται και χαμογελούν. Βλέποντάς τους, αντιλήφθηκα πόσο αχάριστοι είμαστε εμείς που έχουμε όλα τα αγαθά και παρόλα αυτά δεν είμαστε ποτέ ευχαριστημένοι» τονίζει. Ανακαλεί με έντονη συγκίνηση μνήμες από την αποστολή στην Αφρική, τα μάτια των παιδιών, την προσμονή και τη λαχτάρα τους να συναντήσουν τα μέλη του κλιμακίου, το χαμόγελο αλλά και το κέφι τους, παρά τις καθημερινές δυσκολίες που βιώνουν. «Μέσα στην Ορθόδοξη Ιεραποστολή νομίζεις ότι ζεις σ’ έναν παράδεισο, αλλά δυστυχώς, είναι απερίγραπτες οι συνθήκες ζωής εκτός του συγκεκριμένου χώρου» αναφέρει χαρακτηριστικά η νεαρή εθελόντρια και προσθέτει «οι κάτοικοι της περιοχής ζουν σε καλύβες και λασπόχτιστους οικισμούς, κυκλοφορούν σε υποτυπώδεις δρόμους, και αντιμετωπίζουν πολλές ασθένειες, όπως η ελονοσία, το AIDS, η φυματίωση».
Ανάλογη ήταν η εικόνα που αντίκρυσε όταν επισκέφτηκε τα νοσοκομεία της περιοχής, επισημαίνοντας μάλιστα ότι «εάν σου συμβεί κάτι, μόνο ο Θεός μπορεί να σε βοηθήσει. Παρόλα αυτά, προσθέτει, θα ήθελα να ξαναπάω». Κυρίαρχη θέση κατέχει στην αφήγηση της νεαρής Βασιλικής η εικόνα των ιθαγενών, οι οποίοι δέχονται με ενθουσιασμό ακόμη και μια καραμέλα. «Ρίχνοντας μια καραμέλα, έπεφταν όλοι πάνω, ακόμη και γυναίκες με μωρά στην αγκαλιά, για να την πιάσουν» υπογραμμίζει η ομιλούσα.
Πολυμελής οικογένεια
Η Βασιλική είναι δεμένη με τον Βόλο, το πατρικό της σπίτι βρίσκεται στη στη Νέα Ιωνία και παρά το εξαιρετικά φορτωμένο πρόγραμμά της, δεν παραλείπει να επισκέπτεται τακτικά τη γενέτειρά της. «Μου λείπει η οικογένειά μου, αλλά φροντίζω να έρχομαι όσο συχνότερα μπορώ» ομολογεί η ίδια. Είναι το τρίο παιδί πολυμελούς οικογένειας, οι μεγαλύτερες αδελφές της Ελευθερία και Κερασία – Ευαγγελία είναι ιατροί, αριστούχες του Πανεπιστημίου Αθηνών και ο μικρότερος αδελφός της Ιωάννης, είναι φοιτητής στην Πολυτεχνική σχολή μηχανικών υπολογιστών, τηλεπικοινωνιών και δικτύων του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Κάθε φορά που της δίνεται η ευκαιρία ψάλλει στην ενορία της, την Ευαγγελίστρια της Νέας Ιωνίας, και δεν παραλείπει να μελετάει καθημερινά πιάνο, έχοντας αναπτύξει στενούς δεσμούς με τη μουσική από τα πέντε της χρόνια. «Όνειρό μου είναι να προχωρήσω όσο περισσότερο γίνεται στον τομέα μου και ελπίζω ότι η εκπόνηση της διδακτορικής μου διατριβής θα μου ανοίξει πολλούς δρόμους στο μέλλον», αναφέρει η ίδια και τονίζει παράλληλα ότι «η ενασχόλησή μου με ένα ευρύ φάσμα μουσικών δραστηριοτήτων, διευρύνει τους ορίζοντές μου και με βοηθάει να έχω γενική θεώρηση των μουσικών πραγμάτων».
Αξίζει να σημειωθεί ότι έχει βραβευτεί κατ’ επανάληψη σε μουσικούς διαγωνισμούς, αποσπώντας: Α΄ Πανελλήνιο Βραβείο στον 23ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό Πιάνου «Ταλέντα – Βραβεία Φίλωνα» (1999), Α΄ βραβείο στο πιάνο και ειδική διάκριση για την ερμηνεία στο υποχρεωτικό ελληνικό κομμάτι, καθώς και Α΄ βραβείο στον ατομικό Βυζαντινό Ψαλμό στους Πανθεσσαλικούς Μαθητικούς Καλλιτεχνικούς αγώνες (2003), αλλά και Α΄ βραβείο στο Παραδοσιακό Τραγούδι (2004). Επιπλέον, ασχολείται με την ποίηση και έχει βραβευθεί με Α΄ Πανελλήνιο Βραβείο στην Ποίηση από την Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών για το ποίημα «Ωδή για το παιδί που δεν γεννήθηκε ποτέ». Η πορεία της Βασιλικής Γούση είναι γεμάτη από σημαντικές διακρίσεις και επαινετικά σχόλια, τα οποία είναι ιδιαιτέρως ενθαρρυντικά για την περαιτέρω εξέλιξή της. Όπως προαναφέρθηκε, αυτή τη
στιγμή είναι υποψήφια διδάκτωρ στη Σχολή Μουσικών Σπουδών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης και έχει το βλέμμα στραμμένο στην οδό της μάθησης και της προόδου. Η μουσική και ο εθελοντισμός είναι, κατά συνέπεια, αναπόσπαστα συνδεδεμένα με τη ζωή της και όπως επισημαίνει χαρακτηριστικά η ίδια «όλα περιστρέφονται γύρω από τη μουσική και την προσφορά στον άνθρωπο».
