Χωρίς «όπλα» οι εκπαιδευτικοί – Αναγκαία η διαρκής επιμόρφωσή τους
Σε κάθε τάξη στο σχολείο υπάρχει πλέον κι ένας μαθητής με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Αξιοσημείωτο είναι ότι το 2% του μαθητικού δυναμικού σήμερα αφορά σε μαθητές με αυτισμό με την τάση να είναι αυξητική. Στη Μαγνησία υπάρχουν δεκάδες μαθητές είτε στο νηπιαγωγείο είτε στο δημοτικό σχολείο που βρίσκονται στο φάσμα του αυτισμού, τονίστηκε στην ημερίδα με θέμα «προσεγγίσεις στις ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες μαθητών στο σύγχρονο σχολείο», που πραγματοποίησαν χθες στην αίθουσα συνεδριάσεων του ξενοδοχείου Volos Palace από κοινού η Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Μαγνησίας, το Παιδαγωγικό Τμήμα Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και το τοπικό παράρτημα της ΕΛΕΠΑΠ.
Σύμφωνα με τον διευθυντή Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Μαγνησίας Γιώργο Πολύζο, «πλέον στις τάξεις της τυπικής εκπαίδευσης υπάρχει κι ένας μαθητής με μαθησιακές δυσκολίες». «Δεκάδες μαθητές βρίσκονται στο φάσμα του αυτισμού όμως η παράλληλη στήριξη καλύπτει μόνο τις μισές ημέρες της εβδομάδας. Τις υπόλοιπες ημέρες εκπαιδευτικοί χωρίς ειδίκευση με μόνο όπλο το φιλότιμο και την εμπειρία προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τα διαφορετικά περιστατικά μαθητών. Στόχος μας είναι να δώσουμε τα όπλα στους εκπαιδευτικούς να μπορέσουν να αντεπεξέλθουν», υπογράμμισε ο κ. Πολύζος.
Αξίζει να σημειωθεί ότι σύμφωνα με την εκπαιδευτικό ειδικής αγωγής και προϊσταμένη του Κέντρου Συμβουλευτικής και Υποστήριξης Μαγνησίας Ελένη Λαδοπούλου, το 2% του μαθητικού δυναμικού παρουσιάζει αυτισμό και η τάση είναι αυξητική. «Αυτό μπορεί να σημαίνει ότι είτε αυξάνεται ο αυτισμός είτε αυξάνεται η δυνατότητα να εντοπίζουμε τέτοια περιστατικά. Σε κάθε περίπτωση χρειαζόμαστε εκπαιδευμένους εκπαιδευτικούς για να μπορέσουν να διαβάσουν τα σημάδια από τα πρώτα στάδια και σε συνεργασία με την οικογένεια να μπορέσουν να τα διαχειριστούν», τόνισε.
Καλές πρακτικές από τα σχολεία τους παρουσίασαν εκπαιδευτικοί χωρίς ειδίκευση στην ειδική αγωγή.
Οι δασκάλες του 13ου Δημοτικού Σχολείου Βόλου Λία Τσαλαβρέτα και Θάλεια Αδάμου αναφέρθηκαν στην πρόκληση που αντιμετώπισαν με την υποδοχή μαθητή με αυτισμό μέσα στην τάξη τους. «Υπήρξαν άγχος, πολλές δυσκολίες, αντιξοότητες. Δημιουργήσαμε όμως ένα θετικό κλίμα με μαθητές και γονείς. Η εμπειρία ήταν ένα μάθημα ζωής για όλους μας», ανέφερε η κ. Τσαλαβρέτα η οποία επεσήμανε ότι «όπλα» της ήταν η θέληση, η όρεξη, οι άμεσες αποφάσεις, η συνεργασία με συναδέλφους. «Χρειαζόμαστε ενημέρωση, επιμόρφωση, να έχουμε δίπλα μας ψυχολόγους και κοινωνικούς λειτουργούς», είπε η ίδια.
Από την πλευρά της η νηπιαγωγός του 24ου Νηπιαγωγείου Βόλου Ντόρα Γιουρέλη αναφέρθηκε στα πολλά διαφορετικά περιστατικά μαθητών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες που έχει μέσα στην τάξη – από αυτισμό μέχρι νοητική υστέρηση ή μαθησιακές δυσκολίες και διάσπαση προσοχής – και στις καλές πρακτικές που η ίδια εφαρμόζει. «Χρειάζεται τεράστια υπομονή, συστηματική δουλειά, όρια, κανόνες, σταθερό περιβάλλον», ανέφερε ενώ υποστήριξε ότι δούλεψε εμπειρικά, αντλώντας ιδέες από τη βιβλιογραφία αλλά και από συζητήσεις με εκπαιδευτικούς της ειδικής αγωγής. «Χρειαζόμαστε επιμόρφωση, εξειδίκευση και υποδομές», ανέγερε η κ. Γιουρέλη.
ΕΛΕΝΗ ΧΑΝΟΥ
