Αντεξε μόλις ένα 24ωρο στον ξενώνα αστέγων και επέστρεψε… στα λημέρια του – Αρνείται να δεχθεί οποιαδήποτε βοήθεια από τις κοινωνικές υπηρεσίες
Η εικόνα μιας στοίβας από χαρτόνια σκεπασμένα με κουβέρτες δίπλα σε ρούχα και τσάντες μοιάζει παράταιρη με το υπόλοιπο σκηνικό της Κονταράτου, που «σφύζει» από καφετέριες στην καρδιά της πόλης του Βόλου.
Για τον Ιβάν από τη Βουλγαρία όμως τα τελευταία δύο 24ωρα αυτή η γωνιά ξαναέγινε το… σπιτικό του. Μάταια προσπάθησαν οι κοινωνικές υπηρεσίες του Δήμου Βόλου να τον συνδράμουν. Φιλοξενήθηκε για μία μέρα στον ξενώνα αστέγων την περασμένη Παρασκευή, έφυγε όμως πάλι, επιστρέφοντας σ’ ένα από τα γνωστά του λημέρια στο κέντρο της πόλης.
Οι πολικές θερμοκρασίες δεν φάνηκαν να τον πτοούν. Καθισμένος κατάχαμα πάνω σε κάτι χαρτόνια στη διασταύρωση των οδών Κονταράτου με Ογλ, κουκουλωμένος μέχρι το κεφάλι με μία κουβέρτα άπλωνε το χέρι και ζητούσε χρήματα από τους περαστικούς. Αν και κρύωνε, αρνήθηκε πεισματικά να αφήσει τον δρόμο και να βρει απάγκιο σε κάποιον χώρο φιλοξενίας.
«Δεν θέλω να μείνω στον ξενώνα» απάντησε στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ όταν ρωτήθηκε σχετικά, υποστηρίζοντας ότι αυτό που πρωτίστως τον ενδιαφέρει είναι να επιστρέψει στην πατρίδα του τη Βουλγαρία.
Κανείς δεν ξέρει αν λέει αλήθεια ότι θέλει να επιστρέψει στη Βουλγαρία στους δικούς του ή αν πρόκειται για ένα «story» που έχει εφεύρει ο ίδιος, προκειμένου να μη γίνεται «ενοχλητικός» στις αρχές, στις οποίες είναι γνωστός.
Δείχνει γερασμένος, όμως ο Ιβάν δεν είναι πάνω από 50 χρόνων. Ηταν εμφανές ότι δεν ήθελε να μιλήσει για τη ζωή του, αν και ήταν καταβεβλημένος και καταπονημένος.
Στη θέα του κουρνιασμένου 50χρονου σε μία γωνιά δίπλα από τις κεντρικές καφετέριες στην οδό Κονταράτου χθες νωρίς το μεσημέρι συμπολίτες κινητοποιήθηκαν για μία ακόμη φορά ενημερώνοντας τις κοινωνικές υπηρεσίες του Δήμου και την Αστυνομία.
Κάποιοι περαστικοί, που προφανώς τον γνωρίζουν από άλλες φορές, σταματούσαν να τον χαιρετήσουν και εκείνος τους καλημέριζε. Μια κυρία τού άφησε μια σακούλα με σάντουιτς. Δύο αγόρια τού έδωσαν μια τσάντα με ρούχα, ενώ ένας άλλος νεαρός τού πρόσφερε μία ζεστή σοκολάτα για να πιει.
Λίγο αργότερα έφτασε στο σημείο η πρόεδρος της ΚΕΚΠΑ – ΔΙΕΚ του Δήμου Βόλου Σοφία Χάλαρη. Από τη συνομιλία τους συμπέραινε κανείς αμέσως πως δεν είναι η πρώτη φορά που τα λένε.
Η κ. Χάλαρη παρότρυνε τον Ιβάν να μεταβεί στον ξενώνα αστέγων για να προφυλαχθεί από το κρύο. Προσπάθησε μάλιστα να του εξηγήσει πως θα πρέπει να σκεφτεί πιο ώριμα και πιο υπεύθυνα τι θα κάνει στη ζωή του και να αποδεχτεί τη βοήθεια που του προσφέρεται από τον Δήμο, αντί να επαιτεί. Το βλέμμα του συννέφιασε. Ηταν εμφανές ότι δεν το θέλει. Μάζεψε τα «υπάρχοντά» του και αποχώρησε άγνωστο προς ποια κατεύθυνση.
Η κ. Χάλαρη ερωτηθείσα από τον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ υπογράμμισε ότι πρόκειται για άτομο, για το οποίο οι αρμόδιες υπηρεσίες του Δήμου Βόλου έχουν ασχοληθεί επισταμένα τον τελευταίο ενάμιση χρόνο για να το συνδράμουν, όλα όμως «κολλούν» στην επιλογή του ίδιου του Ιβάν να μην αποδέχεται να μείνει σε έναν στεγασμένο χώρο μαζί με άλλους ανθρώπους. «Πριν από δύο μέρες φροντίσαμε να πάει στον ξενώνα, γιατί το κρύο ήταν τσουχτερό και έπρεπε να προφυλαχθεί. Μετά από ένα 24ωρο αποχώρησε. Δεν ήθελε να παραμείνει άλλο εκεί», πρόσθεσε η πρόεδρος της ΚΕΚΠΑ – ΔΙΕΚ.
Ο Ιβάν πήρε στην πλάτη τον σάκο του, τα τρόφιμα που του είχαν προσφέρει νωρίτερα διερχόμενοι και σκεπασμένος με μία κουβέρτα, με βήμα αργό, αποχώρησε από την οδό Κονταράτου, αναζητώντας προφανώς ένα άλλο σημείο για να κουρνιάσει.
ΒΑΣΩ ΚΥΡΙΑΖΗ
