Διεκδικούν την πληρωμή δώρων και επιδομάτων άδειας των έξι προηγούμενων ετών
Αγωγή κατά της 5ης Υγειονομικής Περιφέρειας Θεσσαλίας, του ΕΟΠΥΥ και του Ελληνικού Δημοσίου κατέθεσαν 28 εργαζόμενοι στο Ειρηνοδικείο Βόλου.
Πρόκειται για τους εργαζόμενους του Κέντρου Υγείας Βόλου, που παλαιότερα ανήκαν στο πρώην ΠΕΔΥ Βόλου και τελούσαν υπό τη σκέπη του ΕΟΠΥΥ.
Οι υπάλληλοι ζητούν την καταβολή των δώρων Πάσχα των ετών 2013, 2014, 2015, 2016, 2017 και 2018, τα αντίστοιχα δώρα Χριστουγέννων και τα επιδόματα αδείας, διεκδικώντας έκαστος το ποσό των 6.000 ευρώ.
Οι υπάλληλοι του ΠΕΔΥ αιτούνται αναδρομικά την καταβολή των δώρων και επειδή κατέθεσαν έως 31 Δεκεμβρίου 2018 την αγωγή εκτιμάται ότι έχουν δικαίωμα επιστροφής αναδρομικών μετά και τη θετική πορεία για τα δώρα και τα επιδόματα που είχε πρόσφατα τόσο η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας, όσο και η απόφαση του 6ου Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Δικηγόρος των εργαζομένων είναι ο κ. Σπύρος Δεσύλλας.
Ειδικότερα προς επίρρωση της διεκδίκησής τους οι εργαζόμενοι επικαλούνται παλαιότερη απόφαση του ΣτΕ που έκρινε ότι παρά τα μέτρα εξακολούθησε να προβλέπεται η καταβολή των επιδομάτων εορτών και αδείας, έστω σε μειωμένα – σε σχέση προς το προϊσχύον δίκαιο – ποσά σε μισθωτούς και συνταξιούχους.
Οι εργαζόμενοι λένε ότι το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι ήταν συνταγματικά επιτρεπτή η συρρίκνωση ενός κοινωνικού δικαιώματος όπως ο περιορισμός μισθών – συντάξεων και εκείνων των δώρων εορτών και αδείας αλλά τούτο σε συνάρτηση προς το γεγονός ότι, αυτά καθ’ αυτά, τα εν λόγω επιδόματα, έστω και συρρικνωμένα- συνέχιζαν να παρέχονται στους δικαιούχους.
Επομένως, κάνουν λόγο για μονομερή και διαρκή επιβάρυνση της κατηγορίας των μισθωτών έναντι άλλων ομάδων πολιτών που προδήλως φοροδιαφεύγουν ή εισφοροδιαφεύγουν, ως εύκολος και γρήγορος τρόπος εξισορρόπησης.
Οι εργαζόμενοι υπάγονται σήμερα στην 5η Υγειονομική Περιφέρεια Θεσσαλίας και Στερεάς Ελλάδας.
Με την ισχύ του Ν. 4021/2011 είχαν
σημαντικές περικοπές τόσο στους μισθούς όσο και στα επιδόματα που από ετών λάμβαναν, μεταξύ δε αυτών στα επιδόματα δώρων εορτών των Χριστουγέννων και Πάσχα και επιδόματος αδείας.
Οι συγκεκριμένες περικοπές ξεκίνησαν το 2010 με τους εργαζόμενους να βλέπουν αρχικώς 30% στα επιδόματα εορτών Χριστουγέννων, Πάσχα και αδείας, ενώ στη συνέχεια τα επιδόματά τους περικόπηκαν και περαιτέρω και καθορίστηκαν στα ποσά των 500 ευρώ, 250 ευρώ και 250 ευρώ αντίστοιχα, ενώ το 2013 επήλθε η ολοσχερής κατάργησή τους.
Οι εργαζόμενοι ισχυρίζονται ότι η διάταξη του Νόμου 4092/2012 με την οποία περικόπηκαν τα επιδόματά τους είναι αντισυνταγματική και ανίσχυρη.
Οπως επισημαίνουν μεταξύ άλλων στην αγωγή τους, οι συγκεκριμένες μισθολογικές παροχές και τα επιδόματα αποτελούσαν μακροχρόνιες τακτικές απολαβές ιδιαίτερης ηθικής σημασίας, ήταν δε βαθύτατα καθιερωμένες στην συνείδηση των κάθε είδους μισθωτών και συνταξιούχων.
Μεταξύ άλλων τονίζουν ότι είχαν αδικαιολόγητες μειώσεις στους μισθούς τους ενώ η κατάργηση των επιδομάτων δώρων εορτών Πάσχα και Χριστουγέννων, έθιξε βάναυσα το κοινωνικό κεκτημένο επί του αντίστοιχου περιουσιακού δικαιώματός τους ενώ είχαν ήδη ληφθεί σημαντικά δημοσιονομικά μέτρα.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΑΡΟΥΓΚΑ
