Χάθηκε στις 19 Δεκεμβρίου στην περιοχή Τσαλαπάτα και έκτοτε ο Δημήτρης Γκόγκος έχει «οργώσει» όλο τον νομό
«Τον ψάχνω για 40 ημέρες. Σαράντα ημέρες και δέκα ώρες»… Τις ημέρες και τις ώρες μετρά 32χρονος Βολιώτης από τη στιγμή που έχασε τον «συντροφούλη» του όπως τον αποκαλεί, ένα ημίαιμο κούρτσχααρ, τον Κούμπα, ο οποίος εξαφανίστηκε στις 19 Δεκεμβρίου. Από τότε έχει ξεκινήσει η… Οδύσσεια για τον 32χρονο Δημήτρη Γκόγκο, ο οποίος έχει εξαπολύσει μία πρωτοφανή αναζήτηση με κάθε τρόπο, με κάθε μέσο για να βρει τον αχώριστο την τελευταία τετραετία τετράποδο φίλο του.
Ρεπορτάζ: ΕΛΕΝΗ ΧΑΝΟΥ
«Δεν αντέχεται αυτή η στενοχώρια», αναφέρει στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ ο φοιτητής στο Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, που έχασε τον σκύλο του στην περιοχή του Τσαλαπάτα στις 19 Δεκεμβρίου.
«Είχα μετακομίσει στην περιοχή ένα μήνα πριν χαθεί ο Κούμπα. Πιστεύω ότι χάθηκε κι ότι δεν μπορεί να βρει τον δρόμο της επιστροφής. Ή αυτό ή τον έχουν κλέψει», σημειώνει ο Δημήτρης Γκόγκος, ο οποίος κάποια στιγμή προσέφερε ακόμη και αμοιβή 300 ευρώ για να βρει τον σκύλο του.
Η σχέση του με τον Κούμπα είναι καρμική. Πριν 4 χρόνια κι ενώ οδηγούσε με το αυτοκίνητό του στην περιοχή μεταξύ Καλών Νερών και Κάτω Γατζέας πετάχτηκε από ένα περιβόλι σχεδόν μπροστά στις ρόδες του αυτοκινήτου του. Ισα που πρόλαβε να σταματήσει. Κατέβηκε από το αυτοκίνητο και δεν δίστασε. Πήρε τον αδεσποτούλη μαζί του. «Ενάμιση μηνός ήταν και 3,4 κιλά», αναφέρει με αγάπη για τον τετράποδο φίλο του ο Δημήτρης Γκόγκος.
Κι έκτοτε έμελλε να είναι ο σύντροφός του στη ζωή με τον οποίο μοιράζονται το μόλις 30τ.μ. διαμέρισμά του. «Μακάρι να είχα μεγαλύτερο σπίτι να έπαιρνα κι άλλα σκυλιά», λέει ο ίδιος.
Με τον Κούμπα ήταν παντού μαζί. Οπου κι αν πήγαινε, ό,τι κι αν έκανε. Οσες φορές χρειαζόταν να τον αφήσει στο σπίτι το ημίαιμο κούρτσχααρ ανέβαινε στο κρεβάτι του και τον περίμενε πότε θα επιστρέψει.
«Θα τον αναζητώ όσο κι αν χρειαστεί»
Η εξαφάνισή του έχει γεμίσει πόνο τον 32χρονο. Από την πρώτη ημέρα έχει δηλώσει την εξαφάνισή του τόσο στην Αστυνομία, σε Βόλο και Αλμυρό, έχει βάλει αγγελίες στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, έχει οργανώσει εκστρατεία για τον εντοπισμό του μέσω Facebook.
Δεν σταματά όμως εκεί. 500 αφίσες έχει γεμίσει σε όλο τον νομό, απ’ άκρη σε άκρη όπου τον αναζητά επί 8 ώρες καθημερινά μαζί με τον πατέρα του σε Σέσκλο, Στεφανοβίκειο, Ριζόμυλο, Αλμυρό, Πορταριά, Μακρινίτσα, Χάνια, Δράκεια. «Ψάχνω σε στενά, σε αδιέξοδα, όπου μπορεί κανείς να φανταστεί», λέει. Εχει έρθει σε επαφή ακόμη και με Κυνηγετικούς Συλλόγους μήπως κατά λάθος τον πήρε κάποιος κυνηγός που τον νόμιζε παρατημένο, επειδή η ράτσα του είναι κυνηγετική.
Κάθε φορά που παίρνει ένα μήνυμα ή ένα τηλέφωνο που του λένε ότι ίσως ο Κούμπα να βρίσκεται στην τάδε ή στη δείνα περιοχή, εκείνος τρέχει αμέσως.
Μέχρι και στο καταφύγιο αδεσπότων τον αναζήτησε. Και δεν το βάζει κάτω. Συνεχίζει την αγωνιώδη αναζήτηση του «συντροφούλη» του. «Δεν τα παρατάω. Εχει άλλα 14 χρόνια ζωής. Κι εγώ 14 χρόνια θα τον ψάχνω. Είναι ο συντροφούλης μου. Περάσαμε μαζί 4 χρόνια και 3 μήνες», λέει.
