Μετά από είκοσι χρόνια εργασίας λόγω πλαστού απολυτηρίου τίτλου – Η κατηγορούμενη, πρώην εργαζόμενη νομικού προσώπου του Δήμου Βόλου, κρίθηκε ένοχη για απάτη
Βαρύς έπεσε ο πέλεκυς της Δικαιοσύνης σε μία 53χρονη πρώην εργαζόμενη στην καθαριότητα παιδικού σταθμού του Δήμου Βόλου.
Η πρώην εργαζόμενη καταδικάστηκε σε κάθειρξη δέκα ετών για απάτη, επειδή είχε αλλάξει το απολυτήριο του Δημοτικού για μία εργασία που δεν απαιτούσε ιδιαίτερα προσόντα και στην οποία έδειξε ζήλο και αφοσίωση επί σειρά ετών.
Τον δρόμο για τις φυλακές πήρε προχθές το απόγευμα η 53χρονη πρώην εργαζόμενη, η οποία πλαστογράφησε το απολυτήριο Δημοτικού Σχολείου προκειμένου να συμμετάσχει σε διαγωνισμό και να μπορέσει να διεκδικήσει την εργασία στην καθαριότητα σε νομικό πρόσωπο του Δήμου Βόλου και έτσι να συντηρήσει την οικογένειά της που αντιμετώπιζε δύσκολη κατάσταση καθώς μέλος της αντιμετώπιζε πρόβλημα τοξικομανίας.
Το Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων Λάρισας την απάλλαξε από την κατηγορία της πλαστογραφίας λόγω παραγραφής, αλλά την έκρινε ένοχη για απάτη. Η πρώην εργαζόμενη δικαζόταν σε δεύτερο βαθμό και ως εκ τούτου δεν είχε δικαίωμα έφεσης, ούτε αναστολής εκτέλεσης της ποινής. Σύμφωνα με τον Ποινικό Κώδικα, η καταδικασθείσα έχει δικαίωμα μόνο να ασκήσει αναίρεση στον Άρειο Πάγο, όμως η έκτιση της ποινής δεν αναστέλλεται.
Έτσι μετά την έκδοση της απόφασης του Δικαστηρίου επρόκειτο να εκδοθεί η απόφαση για τις φυλακές όπου η πρώην εργαζόμενη θα μεταφερόταν.
Η κατηγορούμενη κρίθηκε ένοχη για απάτη με ιδιαίτερα μεγάλο όφελος άνω των 30,120 και 150 χιλιά
δων ευρώ, με τα οποία ζημίωσε το ελληνικό δημόσιο.
Η 53χρονη φέρεται ότι πήρε ένα πιστοποιητικό. Αυτό έγραφε επάνω πως είχε φοιτήσει την Ε΄ τάξη, όμως η ίδια σύμφωνα με το Δικαστήριο, το άλλαξε και το έκανε Στ’ Τάξη. Με αυτήν την πράξη της πέτυχε να αποκτήσει τα τυπικά προσόντα που απαιτούνταν για να συμμετάσχει στον διαγωνισμό.
Η ίδια πάντως απολογούμενη στο Δικαστήριο ισχυρίστηκε ότι μεγάλωσε μέσα σε μια πολύ δύσκολη κατάσταση. Προβληματική ήταν και η κατάσταση και στην οικογένεια που απέκτησε στη συνέχεια.
Έκανε αυτήν την πράξη όπως τόνισε η υπεράσπιση για να συντηρήσει άμεσα την οικογένειά της.
Ακόμη η υπεράσπιση ισχυρίστηκε ότι η εργασία που παρείχε ήταν εντελώς άσχετη με το προσόν που απαιτούσε η προκήρυξη. Στους ισχυρισμούς της συμπεριλήφθηκε ακόμα και η φράση της ισάξιας αντιπαροχής λόγω εργασίας σε σχέση με τη ζημιά που επήλθε από την πράξη της.
Επισημαίνεται ότι πρωτόδικα η καθαρίστρια είχε καταδικαστεί σε κάθειρξη 15 ετών.
