O διαπρεπής Bολιώτης γιατρός μιλά σήμερα στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ για τις πρωτοποριακές επεμβάσεις του – Ελπιδοφόρα μηνύματα για τους καρδιοπαθείς
Πολλοί Βολιώτες έχουν χτυπήσει την πόρτα του. Εμπιστεύονται τα «θαυματουργά του χέρια» τα οποία έχουν σώσει χιλιάδες καρδιές κυριολεκτικά. Ο διαπρεπής Βολιώτης καρδιοχειρουργός Δημήτρης Χ. Ηλιόπουλος, με τη διεθνή λαμπρή ακαδημαϊκή του εξέλιξη και τις πρωτοποριακές καρδιοχειρουργικές επεμβάσεις, «άνοιξε την «καρδιά» του στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ. Όχι τόσο για να μιλήσει για τον εαυτό του, αλλά για να στείλει ελπιδοφόρα μηνύματα σ’ όσους αντιμετωπίζουν καρδιολογικά προβλήματα αφενός και αφετέρου να επισημάνει πόσο σημαντικό ρόλο παίζει η πρόληψη, αφού μπορεί να αποτελέσει το καλύτερο «αντίδοτο» για να προληφθεί ένα καρδιολογικό πρόβλημα.
«Η πρόληψη είναι το πιο σημαντικό θέμα. Να διορθώσουμε ή να διακόψουμε τους παράγοντες κινδύνου. Αν αντιμετωπίσουμε τους επιβαρυντικούς παράγοντες μπορούμε να μειώσουμε τις πιθανότητες εκδήλωσης της νόσου» επισημαίνει χωρίς δεύτερη κουβέντα ο ίδιος.
Ο Δημήτρης Χρ. Ηλιόπουλος, θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι «γεννημένος καρδιοχειρουργός». Η ιατρική ήταν στο DNA του από την παιδική ηλικία. Μαθητής ακόμη του 3ου Δημοτικού Σχολείου Βόλου, απ’ όπου αποφοίτησε, είχε βάλει σκοπό της ζωής του να φορέσει την «άσπρη μπλούζα». «Μέναμε στο ισόγειο ενός διώροφου σπιτιού στην οδό Χορευτού στον Βόλο. Στον πρώτο όροφο έμενε μία γιατρός – παθολόγος, η κ. Νίκη Κουτσορόδη- Καλτσογιάννη, διευθύντρια τότε της Παθολογικής Κλινικής στο Νοσοκομείο. Την αγαπούσαν και τη σέβονταν όλοι. Έβλεπα τον κόσμο να μπαινοβγαίνει στο σπίτι της και να ζητάει ιατρικές συμβουλές και τότε ήταν που για πρώτη φορά σκέφτηκα ότι θα ήθελα να γίνω γιατρός» θυμάται μιλώντας στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ.
Η σκέψη ότι έτσι θα μπορούσε να προσφέρει στον συνάνθρωπο τον συνεπήρε. Αργότερα στο Γυμνάσιο, η απώλεια της μητέρας μίας πολύ καλής του φίλης, σε ηλικία περίπου 50 χρόνων από καρδιά, λειτούργησε καταλυτικά για τις μετέπειτα αποφάσεις του. Η καρδιοχειρουργική ήταν για εκείνον το κίνητρο, για να προσπαθήσει να βοηθήσει ανθρώπους που αντιμετωπίζουν καρδιολογικά προβλήματα.
Αποφοιτώντας από την Ιατρική Σχολή Αθηνών, είχε δίπλα του μεγάλους δασκάλους της ιατρικής στα πρώτα χρόνια της επαγγελματικής του σταδιοδρομίας. Εκείνος όμως που τον «σημάδεψε» όπως εξομολογείται στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ είναι ο αείμνηστος πανεπιστημιακός γιατρός και χειρουργός Γρηγόρης Σκαλκέας.
Πρόσφατα ο Βολιώτης καρδιοχειρουργός, εκλέχτηκε αναπληρωτής καθηγητής της καρδιοχειρουργικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ενώ επίσης είναι Assistant Professor, Department of Surgery, Baylor College of Medicine, στο Χιούστον του Τέξας στις ΗΠΑ. Έχει επίσης πλούσιο ερευνητικό, συγγραφικό και συντακτικό έργο. «Η βάση του» ωστόσο είναι το ιδιωτικό κέντρο «Υγεία» στη Αθήνα.
Η πρόληψη είναι το Α και Ω
Σύμφωνα με τον διακεκριμένο γιατρό, η καρδιαγγειακή νόσος είναι η συχνότερη αιτία θανάτου παγκοσμίως και ευθύνεται για το 48% των θανάτων στον ελληνικό πληθυσμό.
«Η αιτιοπαθογένειά της είναι πολυπαραγοντική. Οι κυριότεροι παράγοντες κινδύνου για την εμφάνισή της το άρρεν φύλο (με το γυναικείο να εξισώνεται μετά την ηλικία των 50 ετών), η ηλικία, το κάπνισμα, η παχυσαρκία, το μεταβολικό σύνδρομο, η υπέρταση, το στρες, καθώς και μία σειρά γενετικών παραγόντων. Η αιτιοπαθογένειά της είναι πολυπαραγοντική. Οι κυριότεροι παράγοντες κινδύνου για την εμφάνισή της το άρρεν φύλο (με το γυναικείο να εξισώνεται μετά την ηλικία των 50 ετών), η ηλικία, το κάπνισμα, η παχυσαρκία, το μεταβολικό σύνδρομο, η υπέρταση, το στρες, καθώς και μία σειρά γενετικών παραγόντων.
Κλινικά εκδηλώνεται ως οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου, αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο, περιφερική αγγειακή νόσος, νεφρική ανεπάρκεια κ.ά. Η στεφανιαία νόσος είναι η σημαντικότερη εκδήλωση της καρδιαγγειακής νόσου και σχετίζεται με υψηλά ποσοστά θνητότητας και θνησιμότητας.
Μέθοδοι θεραπείας της στεφανιαίας νόσου
«Η αντιμετώπιση της στεφανιαίας νόσου συνίσταται σε φαρμακευτική, επεμβατική-αγγειοπλαστική (μπαλονάκι, stent) και σε χειρουργική (bypass).
Η αορτοστεφανιαία παράκαμψη (bypass), στην οποία παρακάμπτεται το αποφραγμένο τμήμα της αρτηρίας, είναι αποτελεσματική θεραπεία και παραμένει ο χρυσός κανόνας για τη νόσο τριών αγγείων ή τη νόσο του στελέχους (που είναι το αρχικό τμήμα της αριστερής στεφανιαίας αρτηρίας)» σημειώνει ο ίδιος στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ.
Σύμφωνα με τον κ. Ηλιόπουλο, την πραγματοποίηση του bypass μπορούν να χρησιμοποιηθούν είτε φλεβικά μοσχεύματα (η μείζων σαφηνής φλέβα των κάτω άκρων) είτε αρτηριακά μοσχεύματα, όπως είναι οι έσω μαστικές αρτηρίες (που βρίσκονται πίσω από το στέρνο) και οι κερκιδικές αρτηρίες (που βρίσκονται στο χέρι).
«Πολυάριθμες κλινικές μελέτες, καθώς και οι σύγχρονες κατευθυντήριες οδηγίες, αναφέρουν την υπεροχή των αρτηριακών μοσχευμάτων (ειδικότερα τις αριστερής έσω μαστικής αρτηρίας) έναντι των φλεβικών, λόγω διατήρησης της βατότητάς τους σε βάθος χρόνου, με αποτέλεσμα τη μικρότερη πιθανότητα για επανεπέμβαση και εμφάνιση επιπλοκών, καθώς και την αύξηση του προσδόκιμου επιβίωσης των ασθενών» σημειώνει ο ίδιος.
Επικαλείται επίσης, τελευταίες μελέτες οι οποίες « δείχνουν επίσης πως, και στην περίπτωση που χρειάζεται δεύτερο μόσχευμα, η δεξιά μαστική αρτηρία είναι άριστη λύση. Οι μαστικές αρτηρίες μπορούν να παρασκευαστούν και να αναστομωθούν απευθείας με τα στεφανιαία αγγεία. Είναι μια πιο δύσκολη τεχνικά χειρουργική επέμβαση. Αν χρειαστεί τρίτο μόσχευμα, γίνεται πλήρης αρτηριακή επαναιμάτωση με τη χρήση της κερκιδικής αρτηρίας» όπως λέει.
Ο γνωστός καρδιοχειρουργός, εκτιμά επίσης πως η χρήση αρτηριακών μοσχευμάτων υπερτερεί της χρήσης των φλεβικών στην αορτοστεφανιαία παράκαμψη καθώς σχετίζεται με αυξημένα ποσοστά επιβίωσης και βατότητας του αγγείου, καθώς και με μειωμένα ποσοστά επιπλοκών και ανάγκης επανεπεμβάσεων.
Η κρίση… παράγοντας αστάθειας
Στο ερώτημα, αν η κρίση έχει λειτουργήσει επιβαρυντικά στον ανθρώπινο οργανισμό και αν ευθύνεται σε ένα βαθμό για την αύξηση αιφνιδίων θανάτων ειδικά νέων ανθρώπων, ο κ. Ηλιόπουλος απαντά χωρίς ενδοιασμούς.
«Είναι γνωστό ότι η οικονομική κρίση που έχει ξεκινήσει από το 2008, έχει επηρεάσει σημαντικά τη ζωή μας. Όσο περνάνε τα χρόνια φαίνονται τα αποτελέσματα. Δεν διαλύει μόνο τον κοινωνικό ιστό, αλλά μειώνεται η προσοχή και προστασία, η πρόληψη των παραγόντων κινδύνου.
Δεν έχουμε σε ατομικό επίπεδο την υγιεινή που θέλουμε. Μας κυριεύει το στρες, το οποίο δημιουργεί άτομα καταθλιπτικά και καταπιεσμένα, που καπνίζουν, δεν έχουν χρήματα για να διαθέσουν για φάρμακα. Αυτό είναι τραγικό και ταυτόχρονα λυπηρό. Δε προσέχουμε διότι δεν έχουμε τα οικονομικά μέσα. Η ποιότητα ζωής είναι πολύ σημαντικό θέμα και την έχουμε παραμελήσει λόγω έλλειψης χρημάτων. Όμως το γεγονός ότι έχουν βελτιωθεί οι μέθοδοι για την αντιμετώπιση της στεφανιαίας νόσου, δεν είναι πανάκεια. Χρειάζεται πρόληψη. Ειδάλλως φεύγουν αιφνιδίως νέοι άνθρωποι. Πρέπει να προσπαθήσουμε παρά τα προβλήματα να αλλάξουμε τρόπο ζωής» προσθέτει καταλήγοντας ο κ. Ηλιόπουλος.
ΒΑΣΩ ΚΥΡΙΑΖΗ
