Η ανάγκη ανάδειξης και αξιοποίησης του τουριστικού προϊόντος της Μαγνησίας ως φορέα σημαντικών εσόδων στην περιοχή είναι ένα θέμα πολυσυζητημένο. Στην κατεύθυνση αυτή έχουν γίνει πολλές προσπάθειες κατά καιρούς, αν και η Μαγνησία από μόνη της, χάρη στο Πήλιο και τα νησιά των Βορείων Σποράδων, προσελκύει μεγάλο αριθμό επισκεπτών.
Την ίδια στιγμή οι ξενοδοχειακές επιχειρήσεις αλλά και τα ενοικιαζόμενα δωμάτια της περιοχής, ένας κλάδος άμεσα συνδεδεμένος αλλά και εξαρτώμενος από τον τουρισμό, φαίνεται πως βαδίζει σε τεντωμένο σκοινί καθώς η οικονομική κρίση που πλήττει τη χώρα έχει άμεσα αντίκτυπο στη δουλειά τους.
Με έναν πρόχειρο απολογισμό στην διετία 2009 – 2010 ο ξενοδοχειακός κλάδος μέτρησε απώλειες τζίρου περίπου σε ποσοστό 30% με τα ενοικιαζόμενα δωμάτια να μετρούν μεγαλύτερες απώλειες περίπου της τάξης του 40%.
Όπως εξηγεί ο πρόεδρος της Ένωσης Ξενοδόχων Μαγνησίας Κωνσταντίνος Λεβέντης, δεν μπορεί να έχει ακριβή εικόνα των απωλειών, δηλαδή σε νούμερα, καθώς είναι στοιχεία που διατηρούν οι Εφορίες, ωστόσο η απώλεια τζίρου για έναν ξενοδόχο σε ποσοστό 30% είναι σημαντική.
«Ένα ξενοδοχείο δεν είναι μια απλή υπόθεση. Υπάρχει προσωπικό και λογαριασμοί που πρέπει να πληρωθούν το ίδιο και οι προμηθευτές. Παράλληλα υπάρχουν επισκευές που πρέπει να γίνονται, τα κτήρια χαλάνε, και ειδικά στα ξενοδοχεία που βρίσκονται στα ορεινά του Πηλίου όπου τα χιόνια προκαλούν διάφορες ζημιές στις υποδομές. Όλα αυτά χρειάζονται λεφτά. Αν σκεφτείς ότι πριν την κρίση με αυτά που βγάζαμε απλά τα βγάζαμε πέρα, η μείωση τζίρου σε 30% σημαίνει ότι όχι μόνο δεν φτάνουν για εμάς και την οικογένειά μας, αλλά ούτε και για τις βασικές ανάγκες της επιχείρησης», αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Λεβέντης.
Ιδια πληρότητα – χαμηλότερες τιμές – απώλεια εσόδων
Ο κ. Λεβέντης ξεκαθαρίζει πως το ζήτημα δεν είναι οι πληρότητες. Αυτές παρέμειναν ίδιες, ωστόσο για να επιτευχθεί αυτό έπεσαν οι τιμές με αποτέλεσμα να μειώνονται και τα έσοδα.
«Ουσιαστικά τον κόσμο που είχαμε, έχουμε και τα τελευταία δύο χρόνια. Όμως στο διάστημα αυτό χαμηλώσαμε τις τιμές, γιατί αν τις αφήναμε ίδιες μέσα στην κρίση δεν θα ερχόταν κανείς. Αυτό όμως οδήγησε σε απώλεια εσόδων», τονίζει ο κ. Λεβέντης.
Ακόμα κρατιούνται ανοιχτά
Το ευτυχές είναι πως μέσα στη διετία δεν έκλεισε κανένα ξενοδοχείο από την οικονομική κρίση. Όλα κατάφεραν να διατηρηθούν ανοιχτά, ενώ υπήρξαν και περιπτώσεις, πολύ λίγες, που απλά ο ιδιοκτήτης πούλησε την επιχείρηση χωρίς όμως να αλλάξει μορφή.
Βέβαια το τοπίο είναι θολό αναφορικά με το τι θα γίνει μέσα στο 2011, οπότε και «τα ζωνάρια σφίγγουν ακόμα περισσότερο», με τον κ. Λεβέντη να δηλώνει χαρακτηριστικά: «Πηγαίνουμε στα τυφλά και ψάχνοντας. Κάνουμε ό,τι μπορούμε για να κρατιόμαστε όρθιοι».
Αυτό όμως που είναι ιδιαίτερα σημαντικό για να υπάρχει δουλειά στις ξενοδοχειακές επιχειρήσεις, είναι το ζήτημα της προσέλκυσης ξένων τουριστών. Ακριβώς επειδή πλέον οι επιχειρήσεις δεν μπορούν να στηριχτούν στον εσωτερικό τουρισμό οι βλέψεις όλων στρέφονται στο εξωτερικό.
Φέσια στα τουριστικά γραφεία
Την ίδια στιγμή τα τουριστικά γραφεία της περιοχής ασφυκτιούν από τα φέσια, κυρίως από τουριστικά γραφεία του εξωτερικού με τα οποία συνεργάζονται.
«Αφήνουν φέσια και δεν μπορεί ο κόσμος να δουλέψει, γιατί αφού δεν πληρώνουν δεν υπάρχουν λεφτά», αναφέρει ο κ. Λεβέντης και προσθέτει πως αποτέλεσμα είναι να μην κλείνουν δουλειές τα τουριστικά γραφεία και να μειώνεται η προσέλευση τουριστών.
