Απαγορευτικό καθίσταται πλέον για τον πολίτη το κόστος πρόσβασης στη Δικαιοσύνη. Εν μέσω οικονομικής κρίσης το 2018 καταγράφεται και περαιτέρω μείωση της δικαστηριακής ύλης.
Τα στατιστικά στοιχεία μαρτυρούν από μόνα τους την εικόνα που επικρατεί. Από το πολιτικό Πρωτοδικείο Βόλου εκδόθηκαν το 2017 2.876 αποφάσεις που αφορούσαν σε όλες τις διαδικασίες, ενώ το 2018 μέχρι σήμερα έχουν εκδοθεί μόλις 1.501 αποφάσεις. Μέχρι τέλος του έτους η μείωση εκτιμάται ότι θα είναι τουλάχιστον 20%.
Αν συγκρίνει κανείς τα στατιστικά στοιχεία σε σχέση με την προ κρίσης εποχή, τότε η μείωση που προκύπτει είναι δραματικά μεγάλη. Το 2007 (ένα έτος με διογκωμένο αντικείμενο) είχαν εκδοθεί 7.331 αποφάσεις. Η πτώση στη δικαστηριακή ύλη αυξάνεται κάθε χρόνο και περαιτέρω από την προ κρίσης εποχή και μέχρι σήμερα. Ενδεικτικά το 2012 οι αποφάσεις του πολιτικού Πρωτοδικείου Βόλου ήταν συνολικά 3.239.
Την ίδια στιγμή η εικόνα που υπάρχει αντίστοιχα στο Ειρηνοδικείο Βόλου είναι ακόμη δυσμενέστερη. Το 2017 εκδόθηκαν 2.325 αποφάσεις ενώ το 2018 1.124. Μάλιστα, αυτή η μείωση υπάρχει ενώ το Ειρηνοδικείο Βόλου είναι ένα Δικαστήριο το οποίο έχει αυξημένες αρμοδιότητες, περιλαμβάνοντας στα καθήκοντά του και τις αιτήσεις που υποβάλλονται από υπερχρεωμένους για ένταξη στον Νόμο Κατσέλη αλλά και μεταξύ άλλων όλες τις υποθέσεις με αγωγές χρέους έως και του ποσού των 20.000 ευρώ.
«Είναι πλέον κάτι περισσότερο από οφθαλμοφανές ότι σε συνθήκες οικονομικής κρίσης ο πολίτης δυσκολεύεται να ακολουθήσει διαδικασίες προκειμένου να προασπίσει τα συμφέροντά του με ό, τι αυτό συνεπάγεται και για τον νομικό κόσμο», ανέφερε ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Βόλου Χρήστος Στρατηγόπουλος.
Υπέρογκα τα έξοδα
Ενώ οι αμοιβές των δικηγόρων συμπιέζονται συνεχώς, τα έξοδα για τις δίκες είναι πάρα πολύ υψηλά σχεδόν απαγορευτικά με αποτέλεσμα κατηγορούμενοι να παρουσιάζονται σε πολιτικά ή ποινικά Δικαστήρια χωρίς καμία υπεράσπιση, καθώς δεν έχουν ούτε και τη δυνατότητα να κάνουν χρήση της δωρεάν νομικής συνδρομής, η οποία αφορά μόνον σε εκείνους που δεν έχουν επάνω τους κανένα μα κανένα απολύτως περιουσιακό στοιχείο…
Τα παράβολα και τα διπλότυπα δημιουργούν δυσβάσταχτους λογαριασμούς. Ποσά, που φτάνουν και ξεπερνούν τα 1.000 ευρώ για τις δίκες διαμορφωμένα με τις τελευταίες αυξήσεις του 2011. Το Δημόσιο πληρώνεται τα υπέρογκα ποσά. Όμως, οι δικηγόροι εισπράττουν μόνο το 9% -10%.
Το κόστος των δικών στο Κακουργιοδικείο φτάνει και ξεπερνά και τα 1.500 ευρώ. Στα πολιτικά δικαστήρια διάδικοι εξαντλούν όλα τα περιθώρια αναβολών, που μπορεί να έχουν. Στα ποινικά οι κατηγορούμενοι πηγαίνουν μόνοι και όπως προκύψει…
Ισχυρό πλήγμα στον δικηγορικό κόσμο
Ο δικηγορικός κόσμος βιώνει στο πετσί του τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης και της μείωσης της δικαστηριακής ύλης. Ο Δικηγορικός Σύλλογος Βόλου αριθμεί σήμερα 550 μέλη ενώ το 2013, πριν δηλαδή από πέντε χρόνια, αριθμούσε 622 μέλη.
Ο πρώην πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Βόλου Αλέξανδρος Χρόνης λέει ότι σήμερα έχουν αλλάξει οι εποχές. «Ο κόσμος δεν πηγαίνει στα ποινικά Δικαστήρια όπως πηγαίνει παλαιότερα. Στο Μονομελές Πλημμελειοδικείο Βόλου είναι σπάνιο να βρεις δικηγόρους ενώ κάποτε αυτό έσφυζε από υποθέσεις, από νομικούς και πολλούς πολίτες που το επισκεπτόταν». Ο ίδιος λέει ότι οι υποθέσεις έχουν περιοριστεί αισθητά και στο Τριμελές Πλημμελειοδικείο Βόλου.
«Σήμερα για να υποβάλει κάποιος μήνυση απαιτείται να πληρώσει κόστος ύψους 100 ευρώ. Ο κόσμος λοιπόν αποφεύγει να πάει στα ποινικά Δικαστήρια διότι δημιουργούνται δυσβάσταχτα έξοδα. Το ίδιο συμβαίνει και στα πολιτικά Δικαστήρια, εάν κάποιος έχει μία απαίτηση. Και εκεί θα χρειαστούν πολλά έξοδα μέχρι να συζητηθεί και να τελεσιδικήσει μία υπόθεση», αναφέρει ο ίδιος.
Εν μέσω λοιπόν δεινούς οικονομικής κρίσης παρουσιάζεται το φαινόμενο δικηγόροι να μην ακολουθούν το μάχιμο δικηγορικό επάγγελμα.
«Υπάρχουν νέοι κατά κύριο λόγο δικηγόροι που προτιμούν να αναλάβουν καθήκοντα σε μία κρατική υπηρεσία ή ακόμη και σε έναν ιδιωτικό φορέα, διότι βλέπουν ότι τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα», επισημαίνει ο ίδιος.
Πανελλαδικά επιστήμονες του κλάδου αποχωρούν από τη δικηγορία. Τα έξοδα είναι πάρα πολύ υψηλά. «Προσωπική μου εκτίμηση είναι ότι μόνο το 20% των δικηγόρων έχει μία οικονομική επιφάνεια από την εργασία του. Οι άλλοι με δυσκολία αντιμετωπίζουν τις οικονομικές επιβαρύνσεις» προσθέτει ο ίδιος, επισημαίνοντας ότι δυστυχώς αυτό καταμαρτυρείται και από το γεγονός ότι σήμερα πολλοί δικηγόροι δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να πληρώσουν ούτε και το Ταμείο Νομικών για τη σύνταξή τους.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΑΡΟΥΓΚΑ
