Επισκέφτηκε το Γενικό Νοσοκομείο Βόλου λόγω σοβαρών προβλημάτων υγείας, όμως ενώ η νοσηλεία του έχει τελειώσει δεν εμφανίζεται κανείς για να τον επισκεφτεί και να τον παραλάβει, ούτε και υπάρχει επί του παρόντος μία κατάλληλη δομή για να τον φιλοξενήσει.
Καταφύγιο για μοναχικό ηλικιωμένο άστεγο έχει μετατραπεί εδώ και δύο εβδομάδες το Γενικό Νοσοκομείο Βόλου. Ο 65χρονος άνδρας που απευθύνθηκε μόνος του στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών με σημαντικά προβλήματα υγείας και ζήτησε βοήθεια από τους γιατρούς δεν έχει κανένα συγγενικό ή φιλικό περιβάλλον.
Το Αχιλλοπούλειο Νοσοκομείο Βόλου έδειξε το κοινωνικό του πρόσωπο από την πρώτη στιγμή. Τον περιέθαλψε και του παρείχε κάθε φροντίδα και στήριξη. Παράλληλα, η Κοινωνική Υπηρεσία αναζητά την κατάλληλη δομή για να τον φιλοξενήσει, όμως την παρούσα στιγμή όλες οι δομές είναι πλήρεις, ενώ ο μοναχικός άστεγος χρειάζεται προστασία.
Μάλιστα, πρόκειται για το 30ό παρόμοιο περιστατικό που καλούνται να αντιμετωπίσουν οι Κοινωνικές Υπηρεσίες του Νοσοκομείου Βόλου τους τρεις τελευταίους μήνες. Η προϊσταμένη της Κοινωνικής Υπηρεσίας Ρούλα Τζανέτου, είπε ότι το φαινόμενο προσλαμβάνει πολύ μεγάλες διαστάσεις.
«Μετά τη φροντίδα και την περίθαλψη και το τέλος της νοσηλείας πολλοί ηλικιωμένοι μοναχικοί δεν έχουν κάποιον κατάλληλο χώρο για να τους φιλοξενήσει ενώ χρήζουν προστασίας», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Συγκεκριμένα, μέσα στο καλοκαίρι η Κοινωνική Υπηρεσία του Αχιλλοπούλειου χρειάστηκε να απευθυνθεί σε κατάλληλες δομές για άλλους 29 ηλικιωμένους μοναχικούς. Από τα 30 περιστατικά, συμπεριλαμβανομένου και του 65χρονου, τα τρία αφορούσαν σε άστεγους και τα υπόλοιπα σε μοναχικούς ηλικιωμένους.
Το Γενικό Νοσοκομείο Βόλου έχει πολύ καλή συνεργασία με το Γηροκομείο Βόλου. Όμως, επί του παρόντος το Γηροκομείο Βόλου είναι πλήρες, ενώ απαιτούνται τα κατάλληλα δικαιολογητικά και στην περίπτωση των άστεγων υπάρχει μείζον πρόβλημα.
«Υπήρξε ηλικιωμένος που έμεινε στο Νοσοκομείο Βόλου επί έναν μήνα επειδή δεν υπήρχε κατάλληλη δομή να τον φιλοξενήσει. Σε μέρες κρίσης η οικονομική δυνατότητα για φιλοξενία σε ιδιωτικές κλινικές δεν υπάρχει», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Ο ρόλος του Αχιλλοπούλειου Νοσοκομείου Βόλου είναι να φροντίζει και να περιθάλπει τα άτομα που αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας. Όμως μετά τη διαχείριση και την αντιμετώπιση των προβλημάτων οι γιατροί και το προσωπικό του Νοσοκομείου έρχονται αντιμέτωποι ολοένα και πιο συχνά με την εξαθλίωση που έχει προκαλέσει η οικονομική κρίση, την περιθωριοποίηση, την κακουχία και την ανέχεια.
Κάποιοι από τους ηλικιωμένους μοναχικούς έγιναν φτωχοί στα χρόνια της κρίσης. Άλλοι μπορεί να έχουν μία ασφάλεια, αλλά και πάλι οι οικονομικές δυνατότητές τους δεν επαρκούν για ιδιωτικές δομές. Οι περισσότεροι είναι μόνοι. Ακόμη και ορισμένοι που έχουν οικογένειες μπορεί τα παιδιά τους να ζουν σήμερα στο εξωτερικό. Σε ορισμένες περιπτώσεις εμφανίζονται κάποιοι φίλοι που προσπαθούν να βοηθήσουν, αλλά δεν μπορούν. Γείτονες δεν κινητοποιούνται.
«Αναζητώντας βοήθεια έρχονται στο Νοσοκομείο είτε μόνοι τους είτε με το ΕΚΑΒ. Ορισμένοι μιλούν για τα προβλήματά τους. Άλλοι όχι. Με τους αλλοδαπούς υπάρχει ακόμη μεγαλύτερο πρόβλημα καθώς απαιτείται να επικοινωνήσουμε με τις Πρεσβείες τους για να βρούμε τα στοιχεία τους», είπε η κ. Τζανέτου.
Στις περιπτώσεις που διαπιστώνεται ότι δεν υπάρχει οικογενειακό περιβάλλον η Κοινωνική Υπηρεσία απευθύνεται στην Εισαγγελία Βόλου και ζητά παρέμβαση. Σε μέρες κρίσης άτομα του ευρύτερου οικογενειακού περιβάλλοντος δυσκολεύονται να αναλάβουν ευθύνες, ενώ και οι γείτονες των μοναχικών ηλικιωμένων αδιαφορούν.
«Δυστυχώς, έχουμε συνέχεια τέτοια περιστατικά», κατέληξε η ίδια.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΑΡΟΥΓΚΑ
