Ο αγαπημένος δημιουργός μιλά στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ για τις συναυλίες του που θα πραγματοποιηθούν στις Βόρειες Σποράδες
Συνέντευξη στην ΓΛΥΚΕΡΙΑ ΥΔΡΑΙΟΥ
Μουσική εξόρμηση ετοιμάζει στα νησιά των Βορείων Σποράδων ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, με ένα εξαιρετικό καλλιτεχνικό επιτελείο και αγαπημένα τραγούδια στις αποσκευές του. Οι συναυλίες, με ώρα έναρξης 21.30, διοργανώνονται την Τετάρτη 25 Ιουλίου στο Θέατρο Μπούρτζι της Σκιάθου, από τον Ναυτικό Ομιλο Σκιάθου. Την Πέμπτη 26 Ιουλίου στο Ανοιχτό Δημοτικό Θέατρο Σκοπέλου, από τον Ναυτικό Ιστιοπλοϊκό Κολυμβητικό Ομιλο Σκοπέλου και την Παρασκευή 27 Ιουλίου στις Κερκίδες Αλοννήσου, από τον Πολιτιστικό Σύλλογο Αλοννήσου. Ο αγαπημένος δημιουργός υπογραμμίζει ότι τον ενώνουν ακατάλυτοι δεσμοί με τον Βόλο και την Μαγνησία, τους φίλους των παιδικών χρόνων, τους συγγενείς. Παράλληλα, προτρέπει τους νέους να κοινωνικοποιηθούν, να ξεφύγουν από τον μονόδρομο της σύγχρονης τεχνολογίας, ενώ δεν παραλείπει να υπογραμμίσει ότι το τραγούδι και η μουσική, είναι σύμφυτα με την ίδια την ζωή.
– Μέσο έκφρασης και αποφόρτισης για τον Ελληνα το τραγούδι; Είναι αναγκαίο στα καλά και στα δύσκολα;
Η μουσική και το τραγούδι συνοδεύουν τον άνθρωπο σε παγκόσμιο επίπεδο, όχι μόνο τον Ελληνα. Κυλά παράλληλα με την ζωή ενός ανθρώπου. Δεν μπορεί να ζήσει κανείς, χωρίς να ακούει μουσική και χωρίς να ακούει τραγούδια, δεν γίνεται εκ των πραγμάτων. Υπάρχουν πολλών ειδών τραγούδια, άλλα διασκεδάζουν τον κόσμο, κι αυτό καλό είναι, άλλα οξύνουν την σκέψη και τις ευαισθησίες. Ολα τα τραγούδια έχουν κάποια λογική. Τα δικά μου τα τραγούδια είναι γι’ αυτό τον λόγο, ενώ διασκεδάζουν κιόλας τον κόσμο. Εχουμε την ευλογία αν θέλουμε να αποφορτιστούμε ή να στηλιτεύουμε κάτι ή να αντιδράσουμε, να μπορούμε να το κάνουμε, μέσα από αυτό που γράφουμε.
-Πίσω από τις νότες υποβόσκουν, άραγε, πολιτικά μηνύματα;
Το πολιτικό τραγούδι δεν είναι κομματικοποιημένο, όπως ήταν κάποτε. Το κοινωνικό τραγούδι, πολιτικό τραγούδι είναι. Οταν αντιδράει για τις καταστάσεις που υπάρχουν σήμερα, είναι πολιτικό τραγούδι, είναι πολιτική πράξη. Οποιος έχει ανάγκη το κάνει και ο έχων ώτα ακούειν, ακουέτω.
-Συγκοινωνούντα δοχεία η πολιτική κατάσταση, οι κοινωνικές συνθήκες της κάθε εποχής και η έμπνευση του συνθέτη;
Η αλήθεια είναι πως όταν υπάρχουν δυσκολίες, έχεις πιο μεγάλη έμπνευση, αντιδράς πιο εύκολα. Τα καλύτερα πράγματα στην Ελλάδα, οι καλύτερες μουσικές, οι καλύτερες θεατρικές παραστάσεις, βγήκαν επί χούντας. Έγραφαν ωραία τραγούδια, γιατί ήθελαν να αντιδράσουν σε αυτό που επικρατούσε. Τα τελευταία χρόνια, έτσι όπως είναι η κατάσταση, το καλό γίνεται καλύτερο και το κακό γίνεται χειρότερο.
-Ποιο τραγούδι σας ακουμπάει περισσότερο στην εποχή που βιώνουμε;
Υπάρχουν τραγούδια αντιπροσωπευτικά, που δεν είναι μόνο δικά μου. Δηλαδή το «γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον» που έχει γράψει ο Διονύσης Τσακνής, νομίζω ότι είναι το απόλυτο τραγούδι για την εποχή μας.
-Με ποιες αποσκευές εξορμάτε στην νησιωτική Μαγνησία και τον Αλμυρό;
Εχω δύο – τρία χρόνια να παίξω στον Βόλο, αλλά έρχομαι τακτικά, με την πρώτη ευκαιρία, γιατί έχω φίλους και συγγενείς εδώ. Φέτος διαλέξαμε τον Αλμυρό και παράλληλα την επόμενη εβδομάδα θα είμαι στα νησιά, την Σκιάθο, την Σκόπελο και την Αλόννησο κι αυτό μου αρέσει πάρα πολύ. Είναι ένα κόνσεπτ που έχω κάνει με την Μιρέλλα Πάχου η οποία είναι εξαιρετική και θέλω πάρα πολύ να παίξω σε αυτά τα μέρη. Παίζουμε τα τραγούδια που αγαπάει ο κόσμος, με φίλους και εξαιρετικούς συνεργάτες. Παίζουμε και τραγούδια άλλων που αγαπάμε εμείς. Σε όλο αυτό το φάσμα του τραγουδιού που παίζουμε, το κοινό θα ακούσει αυτά που θέλει να ακούσει από μένα.
Στις 8 Αυγούστου θα εμφανιστούμε με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου στο γήπεδο του Αλμυρού. Πηγαίνω και κάνω διακοπές στον Πτελεό, όπου έχω ένα μικρό σπιτάκι της μητέρας μου. Μίλησα με τα παιδιά και αποφασίσαμε να κάνουμε μια συναυλία για τον ποδοσφαιρικό σύλλογο. Η συναυλία απευθύνεται σε όλη την Μαγνησία.
-Είναι ιδιαίτερη η σχέση σας με τον Βόλο…
Γεννήθηκα στον Βόλο. Ο Βόλος είναι κάτι το ιδιαίτερο για μένα. Εχω μια συνήθεια. Ερχομαι πάντα από τον Αλμυρό κι όταν φτάνω στον Σωρό και βλέπω τον Βόλο, κάτι με πιάνει. Είναι μια ιδιαίτερη σχέση που με δένει με τον Βόλο. Ο Βόλος έχει πολιτιστική παράδοση, έχει χορωδίες από παλιά, έχει ορχήστρες. Εχω παίξει με την Φιλαρμονική, με το Μουσικό Λύκειο. Παντού, σε κάθε πόλη, υπάρχουν άνθρωποι που αγαπούν τα όμορφα πράγματα.
-Σήμερα χρειαζόμαστε ινδάλματα, η δημιουργικούς ανθρώπους με όραμα;
Εχω ένα τραγούδι, που λέει άλλαξαν πολλά, πάνε και τα είδωλά μας, πάνε και τα αγάλματά μας, αλλά στο τέλος του δρόμου θα βγει μια καινούργια εποχή. Ολες τις εποχές τα παιδιά θέλουν τα δικά τους πράγματα, τα δικά τους είδωλα και τις δικές τους μουσικές και τις δικές τους καταστάσεις. Το καταλαβαίνω αυτό, αλλά αυτή την στιγμή πρέπει να κοινωνικοποιηθούν, να ξεφύγουν από την τηλεόραση, τα social media, το κινητό που είναι προέκταση του χεριού τους. Ας αφεθούν λίγο ελεύθερα τα παιδιά να βγουν στον δρόμο, να ερωτευτούν, να πάνε σε συναυλίες, σε θέατρα.
-Εχουμε ελπίδες να ξαναβρούμε το χαμόγελό μας;
Είμαστε ευλογημένος λαός, γιατί ζούμε σε αυτό τον χώρο, τον χωρόχρονο. Αυτό δεν μπορεί να μας το πάρει κανείς. Ο ήλιος, η θάλασσα, τα καλοκαιρινά βράδια, είναι το μοναδικό φάρμακο ενάντια στην κατάθλιψη. Θα επιβιώσουμε. Επιβιώνουμε 5.000 χρόνια, δεν θα επιβιώσουμε τώρα; Αυτή είναι η αλήθεια.
