Ξενοδοχείο ενσωματωμένο στην πλαγιά του Πηλίου στη θέση Αγριόλευκες, η οροφή του οποίου θα αποτελεί και χιονοδρομική πίστα! Πρόκειται για μια πρωτότυπη ιδέα που πήρε τη μορφή πρότασης στο πλαίσιο διπλωματικής εργασίας φοιτήτριας του τμήματος Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, η οποία βρίσκεται από το 2014 στη βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.
Ρεπορτάζ: ΕΛΕΝΗ ΧΑΝΟΥ
«Ξενοδοχείο-χιονοδρομική πίστα στις Αγριόλευκες Πηλίου», είναι η πρόταση της φοιτήτριας Ηλέκτρας-Ιουλίας Κουρή, με επιβλέποντα καθηγητή τον Γιώργο Τριανταφυλλίδη.
Η πρόταση στοχεύει στην ένταξη ενός ξενοδοχείου που θα διαδραματίζει και τον ρόλο χιονοδρομικής πίστας, αλλά και σε μια σειρά από παρεμβάσεις που οδηγούν στη γενικότερη ανάπλαση του χιονοδρομικού κέντρου.
Το ξενοδοχείο τοποθετείται στο τέλος της πίστας «Πυλώνες», στη θέση του σαλέ ΕΟΣ, εκεί που διασταυρώνονται οι δύο μονοθέσιοι εναέριοι αναβατήρες. Στο ίδιο σημείο δημιουργείται και ένας τρίτος αναβατήρας- λιφτ που ξεκινάει από την αρχή του χιονοδρομικού και ενώνει το τρίτο πάρκινγκ με το σαλέ, τις πίστες αρχάριων και το ξενοδοχείο.
Η οροφή του ξενοδοχείου αποτελεί συνέχεια της πίστας «Πυλώνες», από την οποία παραλαμβάνει προαιρετικά τον σκιέρ και τον οδηγεί στην πίστα των αρχαρίων.
Το ξενοδοχείο έχει εμβαδόν 19.600 τ.μ. και βρίσκεται σε υψόμετρο 1..340 μ. Η είσοδος του ξενοδοχείου βρίσκεται από τη μεριά των αναβατήρων, για να είναι πιο εύκολη η πρόσβαση σε αυτό, και υπάρχει μια ξύλινη πλατφόρμα που υποδέχεται το κοινό. Στις δύο πλαϊνές όψεις έχουν τοποθετηθεί γυάλινες επιφάνειες για την εκμετάλλευση της θέας στον Παγασητικό από τη μεριά των δωματίων, και της έμμεσης επικοινωνίας και οπτικής επαφής των εσωτερικών κοινόχρηστων χώρων του ξενοδοχείου με τον εξωτερικό περιβάλλοντα χώρο αντίστοιχα.
Διαθέτει 20 δωμάτια τοποθετημένα στη νοτιοδυτική όψη του ξενοδοχείου με θέα στον Παγασητικό, εκ των οποίων τα 17 είναι δίκλινα, τα 2 τρίκλινα και 1 σουίτα. Ακόμη, περιλαμβάνει εστιατόριο-μπαρ, σαλόνι, ρεσεψιόν, συνεδριακό χώρο, σπα, γυμναστήριο, εσωτερική πισίνα, κομμωτήριο, μαγαζί με είδη εξοπλισμού για σκι και διάφορες άλλες χρήσεις.
Πλούτος ιδεών
Στη «βιβλιοθήκη» του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας υπάρχει πλούτος ιδεών, για μια σειρά παρεμβάσεων που θα μπορούσαν να γίνουν στη Μαγνησία:
-Σχολικές εγκαταστάσεις στο συγκρότημα Γκλαβάνη
Σύμφωνα με πρόταση του 2014 της φοιτήτριας του τμήματος αρχιτεκτόνων μηχανικών του Π.Θ. Θεοδώρας Ράπτη, με επιβλέποντα καθηγητή τον Θεοκλή Καναρέλη, το συγκρότημα Γκλαβάνη θα μπορούσε να φιλοξενήσει σχολικές εγκαταστάσεις.
Το κτίριο Γκλαβάνη-Καζάζη βρίσκεται απέναντι από τον σταθμό των τρένων του Βόλου, επί της οδού Παπαδιαμάντη. Η πρόταση περιλαμβάνει σχολικές εγκαταστάσεις στη νότια πλευρά του οικοπέδου. Ενα μικρό καφέ, ένα γυμναστήριο καθώς και ανοιχτοί κήποι συμπληρώνουν στα βόρεια την πρόταση ανάπλασης του πρώην εργοστασίου αυτού. Σημαντική έκταση καταλαμβάνει η αυλή του δημοτικού σχολείου που βρίσκεται σχεδόν στο κέντρο της όλης έκτασης. Περιμετρικά από την αυλή αναπτύσσονται οι σχολικές εγκαταστάσεις. Πρόκειται για ένα διώροφο συμπαγές κτίσμα. Ένα διώροφο αίθριο απέναντι από τις αίθουσες διδασκαλίας έχει στόχο να δώσει φώς στο κτίριο και να ελαφρύνει την συμπαγή κάτοψη. Επίσης χώρο εκτόνωσης αποτελεί και το τμήμα που βρίσκεται ακριβώς επάνω από τον χώρο του κυλικείου. Το κυλικείο φωτίζεται από ένα άνοιγμα στην οροφή, σχηματίζοντας στον δεύτερο όροφο έναν μεγάλο ημιυπαίθριο χώρο περιμετρικά του ανοίγματος αυτού. Στον χώρο που στεγάζονται τα γραφεία των καθηγητών και της γραμματείας, γίνεται δυνατή η επίβλεψη της αυλής μέσω ενός μπαλκονιού που βρίσκεται ακριβώς δίπλα από τα γραφεία των καθηγητών. Οι σχολικές εγκαταστάσεις, τέλος, περιλαμβάνουν χώρους διδασκαλίας, αίθουσα ηλεκτρονικών υπολογιστών, εργαστήριο χημείας και φυσικής, χώρους εκτόνωσης (αυλή, αίθριο, αίθουσα πολλαπλών χρήσεων, μικρό γυμναστήριο), χώρο φαγητού καθώς και χώρο μελέτης μετά τη λήξη των μαθημάτων.
-Ενοποίηση παραλιακού μετώπου του Βόλου
Οι φοιτητές του τμήματος αρχιτεκτόνων μηχανικών Γιώργος Παπαγκίκας και Αννα Παρασκευά, στη διπλωματική τους εργασία το 2014, με επιβλέποντες καθηγητές τους Λόη Παπαδόπουλο και Βάσω Τροβά, οραματίστηκαν την ενοποίηση και ανάπλαση του παραλιακού μετώπου του Βόλου.
Η παρέμβαση αφορά από το κεντρικό κτίριο του Πανεπιστημίου (Παπαστράτος) μέχρι τον χείμαρρο Αναυρο. Σκοπός είναι η δημιουργία ενός ευρύτερου, ευκολότερα προσβάσιμου, διακριτού, πιο ευχάριστου, ενιαίου και ανοιχτού δημόσιου ελευθέρου χώρου σε καλύτερη σύνδεση με την υπόλοιπη ακτογραμμή, και το σύνολο του αστικού συστήματος.
Βασικό εργαλείο του σχεδιασμού είναι η «διάνοιξη» των κάθετων προς το πάρκο του Αναύρου αξόνων, με στόχο ο κάτοικος του Βόλου, μέσω
του Ιπποδάμειου πολεοδομικού συστήματος, να μπορεί με μεγαλύτερη
ευκολία να βλέπει τη θάλασσα από κάθε σταυροδρόμι.
Με την εξαίρεση του Ξενία και του Αγίου Κωνσταντίνου αφαιρούνται τα υπάρχοντα κτίσματα και στη θέση τους προστίθενται νέα, τα οποία προξενούν κάποια ένταση χρήσεων και πόλους έλξης.
Το μέτωπο του πάρκου προς την πόλη ομογενοποιείται σε έναν δρόμο μικρής κυκλοφορίας και ταχύτητας, ενώ οι απαιτήσεις για χώρους στάθμευσης καλύπτονται από τρία νέα κτίρια parking, τα οποία επουλώνουν κενά στον αστικό ιστό και δημιουργούν κατά κάποιο τρόπο τρεις διαφορετικές εισόδους στην περιοχή.
-Το κτίριο Καπνού, μουσείο
Σε μουσείο μετατρέπουν το κτίριο Καπνού στη διπλωματική τους εργασία το 2008 οι φοιτητές του Τμήματος Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, Κατερίνα Δανηλοπούλου και Μερόπη Μακρυπίδη. Επιβλέποντες καθηγητές ήταν τότε οι Ιορδάνης Στυλίδης και Αλέξανδρος Ψυχούλης.
Η διπλωματική εργασία πραγματεύεται τον σχεδιασμό μουσείου και σχολής ντιζάιν στο εγκαταλελειμμένο κτίριο του εθνικού οργανισμού καπνού στον Βόλο.
Σύμφωνα με το σκεπτικό, το κτίριο υπήρξε ένας χώρος παραγωγής και η θέση του στον ιστό της πόλης αποτελεί σημαντικό κριτήριο για την μετέπειτα χρήση του. Η δημιουργία μιας σχολής ντιζάιν σε συνδυασμό με τη στέγαση του μουσείου ντιζάιν και σε κοντινή απόσταση με τις πανεπιστημιακές σχολές στην πόλη του Βόλου, δεν μπορεί παρά να αποτελέσει ένα δίκτυο εύκολης πρόσβασης και σημείου αναφοράς για την περιοχή.
-Νέος κωπηλατικός όμιλος
Το 2012 οι φοιτήτριες αρχιτεκτονικής Μαρία Αλεξανδρίδου και Βάγια Αλεξοπούλου, με επιβλέποντα τον καθηγητή Γιώργο Τριανταφυλλίδη, σχεδίασαν έναν νέο κωπηλατικό όμιλο.
Η τελική πρόταση περιλαμβάνει ένα συγκρότημα που αποτελείται από τρία διαφορετικά κτίρια. Εξέχουσα θέση καταλαμβάνει το βασικό κτίριο της σύνθεσης, ο Κωπηλατικός Όμιλος ΝΟΒΑ. Το Ναυτικό Μουσείο και το
κτίριο των Ναυτοπροσκόπων το «αγκαλιάζουν», δημιουργώντας παράλληλα μία υπαίθρια πλατεία. Χαρακτηριστικό της σύνθεσης αποτελούν και οι τρόποι προσβάσεις, τρεις τον αριθμό. Μέσω της γέφυρας, μέσω της ράμπας ή μέσω διαδοχικών σκαλιών.
Η έννοια της πλατείας εμφανίζεται με δύο τρόπους, ως
εσωτερική και ως εξωτερική, δημιουργώντας έτσι δημόσιους και
ημιδημόσιους χώρους. Η πρώτη περίπτωση χρησιμοποιείται ως χώρος
έκθεσης του Ναυτικού Μουσείου και ως αυλή για το «παιχνίδι» των
ναυτοπροσκόπων. Η δεύτερη από την άλλη είναι ανοιχτή προς το
ευρύτερο κοινό για τον περίπατο και την ανάπαυλά του. Το στοιχείο του
νερού παραμένει έντονο και ενισχύεται με την κατασκευή μαρίνας
προσωρινής στάθμευσης, όχι μόνο λέμβων του ομίλου αλλά και ιδιωτικών σκαφών.
-Ηπια μετακίνηση στον Βόλο
Από το 2015 η φοιτήτρια του Τμήματος Μηχανικών Χωροταξίας, Ευφροσύνη Χλέμπου, μελέτησε τη δυνατότητα διεύρυνση της ήπιας μετακίνησης στον Βόλο.
Στη διπλωματική της εργασία την οποία επέβλεψε ο καθηγητής Αριστείδης Σαπουνάκης, υποστήριξε ότι με την ήπια μετακίνηση θα υπάρξει βελτίωση στην κυκλοφορία στο κέντρο της πόλης, και ως εκ τούτου θα διορθωθούν και τα προβλήματα κυκλοφορίας στους περιφερειακούς δρόμους.
Η πρότασή της βασίστηκε σε τέσσερις άξονες προτεραιότητας. Ο πρώτος περιλαμβάνει την ορθολογική λειτουργία της περιφερειακής οδού, τη διερεύνηση εφαρμογής τραμ και μίνι μπας, την υπηρεσία δανεισμού δημόσιων ποδηλάτων και πολιτική στάθμευσης. Ο δεύτερος άξονας περιλαμβάνει πεζοδρομήσεις τεσσάρων οδών: Κουμουνδούρου, Αντωνοπούλου, 54ου Συντάγματος και Τ. Οικονομάκη. Στον τρίτο παρουσιάζεται ένα δίκτυο ποδηλατοδρόμων που θα περιλαμβάνει τις οδούς Αργοναυτών, Ρ. Φεραίου, Κασσαβέτη, Κανάρη, Μεταμορφώσεως, Γαλλίας την επέκταση του δικτύου πάνω από την Αναλήψεως, τη σύνδεση με Αλυκές και Αγριά.
Τέλος, η πρόταση συμπληρώνεται με υποστηρικτικές δράσεις όπως συντήρηση-επισκευή πεζοδρομίων, κατασκευή δημοσίων χώρων στάθμευσης, αναπλάσεις.
