Φορώντας την τήβεννο και με το χαμόγελο της ικανοποίησης για την επίτευξη του στόχου του να στολίζει το πρόσωπό του, ο Αποστόλης Τσαούσης εκφώνησε τον όρκο των αποφοίτων του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών, στη λαμπρή τελετή ορκωμοσίας που πραγματοποιήθηκε χθες το πρωί, στο αμφιθέατρο του Τμήματος Χωροτακτών της Πολυτεχνικής Σχολής, στο Πεδίο του Αρεως. «Είναι το επιστέγασμα μιας μεγάλης προσπάθειας», ανέφερε ο ίδιος συγκινημένος για την ολοκλήρωση μιας δύσκολης πορείας, που ξεκίνησε πριν από 14 χρόνια: όταν μια βουτιά στη θάλασσα του προκαλούσε τετραπληγία και τον ανάγκαζε από την ηλικία των 17 ετών να δίνει τον αγώνα πάνω σε αναπηρικό αμαξίδιο.
Ρεπορτάζ: ΕΛΕΝΗ ΧΑΝΟΥ
Ο Αποστόλης Τσαούσης, που αναγκάστηκε μαζί με τη μητέρα του να μετακομίσει από την Αθήνα στον Βόλο, τόπο καταγωγής του πατέρα του, για να μπορέσει να ζήσει πιο ανθρώπινα και να σπουδάσει, ολοκλήρωσε πάνω στην πενταετία τις σπουδές του και μάλιστα με άριστα. Με την πτυχιακή του εργασία κέρδισε ένα ατόφιο «9» με άριστα το δέκα, και ήταν ο αριστούχος απόφοιτος του τμήματός του, που εκφώνησε τον όρκο. Λίγο πριν την παραλαβή του πτυχίου του, βραβεύτηκε από τη σχολή, μαζί με τους υπόλοιπους αριστούχους προπτυχιακούς και μεταπτυχιακούς των τμημάτων της Πολυτεχνικής Σχολής.
«Ηταν μια πρωτόγνωρη, ευχάριστη και συγκινητική στιγμή για μένα. Ηταν το επιστέγασμα μιας πολύ μεγάλης προσπάθειας που ξεκίνησε αμέσως μετά το σχολείο. Δεν ήταν η προσπάθεια των πέντε χρόνων σπουδών, αλλά όλων όσων προηγήθηκαν. Είναι συγκινητικό να φθάνεις στο τέλος. Δεν στέκομαι ούτε στον βαθμό ούτε στην εκφώνηση του όρκου. Πολλοί έχουν αριστεύσει και το έχουν καταφέρει. Στέκομαι στη διαδρομή. Και όπως είπα και στους συμφοιτητές μου, αυτή είναι μόνο η αρχή. Τα όνειρα συνεχίζονται», είπε ο Αποστόλης Τσαούσης, μιλώντας στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ.
Ο ίδιος αναφέρθηκε και στον καθοριστικό ρόλο της μητέρας του – στήριγμά του στη δύσκολη προσπάθειά του. «Χωρίς εκείνη δεν θα μπορούσα να φθάσω εδώ που έφθασα. Ο ρόλος της ήταν καταλυτικός όπως και η ψυχολογική αλλά και έμπρακτη υποστήριξή της. Πάντα με ενθάρρυνε, με στήριζε, μου έδινε κουράγιο. Ακόμη κι όταν διαφωνούσε με επιλογές μου, ήταν πάντα στο πλευρό μου. Είναι ό,τι πιο πολύτιμο για μένα», είπε χαρακτηριστικά.
«Η προσπάθεια του Αποστόλη Τσαούση είναι αξιέπαινη, όπως άλλωστε και κάθε παιδιού. Του αξίζει όμως διπλό μπράβο για όσα κατάφερε, παρά τα προβλήματα που αντιμετωπίζει», σχολίασε από την πλευρά του ο κοσμήτορας της Πολυτεχνικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, Αθανάσιος Λουκάς.
Πηγή έμπνευσης
Η ιστορία, κυρίως όμως η στάση ζωής του Αποστόλη Τσαούση, όπως αποτυπώθηκε σε κυριακάτικο δημοσίευμα του ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΥ, έχει συγκινήσει το πανελλήνιο. Κατόπιν πρόσκλησης, εμφανίστηκε σε τηλεοπτική εκπομπή στο Εψιλον για να μιλήσει για την ιστορία του και το αίτημα που είχε διατυπώσει πριν από δύο χρόνια ενώπιον της υγειονομικής επιτροπής του πρώην ΙΚΑ, όταν ζητούσε να αφαιρεθεί από το πιστοποιητικό αναπηρίας του η προσβλητική έκφραση «ανίκανος για κάθε εργασία».
Αυτή η στάση ζωής του ενέπνευσε και το 3ο Γυμνάσιο Βόλου, που τον έχει προσκαλέσει μέσω της φιλολόγου Ασημίνας Σαρδέλλη να επισκεφθεί το σχολείο και να μιλήσει στους μαθητές.
«Αν μέσα από αυτά που είπα ενέπνευσα κάποια άτομα, θα ήταν χαρά μου», λέει ο Αποστόλης Τσαούσης.
