Στο περιβόητο προφητικό βιβλίο 1984 (γραμμένο το 1948) ο Τζωρτζ Οργουελ περιγράφει το εφιαλτικό σενάριο μίας ολοκληρωτικής κατάστασης όπου ο Μεγάλος Αδελφός ρυθμίζει στην παραμικρή λεπτομέρειά τους την κοινωνική αλλά ακόμη και την προσωπική ζωή των πολιτών της φανταστικής Ωκεανίας. Σήμερα το επίθετο «οργουελικός» χρησιμοποιείται προκειμένου να περιγραφεί ο απόλυτος έλεγχος και παρακολούθηση κάθε ανθρώπινης δραστηριότητας… Το ξαναθυμήθηκα όταν είδα τις εξαγγελίες της κυβέρνησης για τις κάρτες… Φορολογική κάρτα για τις συναλλαγές και κάρτα του πολίτη -για τι άραγε- οσονούπω στη ζωή μας και τη σημαδεμένη καθημερινότητά μας… Με τη χρεωστική κάρτα θα πατάξουν λένε τη φοροδιαφυγή, αφού αντί για μετρητά και αποδείξεις που έχουν γεμίσει ήδη τα μπαούλα, θα χρησιμοποιούμε στις συναλλαγές μας την κάρτα. Με την οποιαδήποτε αγορά προϊόντος ή υπηρεσίας, ο φορολογούμενος μετά την πληρωμή θα δίνει τη φορολογική κάρτα, ώστε να περάσουν σε αυτήν την απόδειξή του. Οι αποδείξεις θα μαζεύονται στην ατομική μερίδα της οικογένειας και θα αποστέλλονται στη Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων με την υποβολή της ηλεκτρονικής δήλωσης, που γίνεται πλέον υποχρεωτική από το 2011. Έτσι το υπουργείο Οικονομικών θα έχει τη δυνατότητα να καταγράφει τις αποδείξεις που έχουν κοπεί και θα μπορεί να εντοπίσει και όσους εισπράττουν τον φόρο και δεν τον αποδίδουν στο Δημόσιο.
Η κάρτα του πολίτη θα έχει σχήμα πιστωτικής, θα περιέχει ένα «έξυπνο» τσιπ στο οποίο θα ενσωματωθούν ο αριθμός δημοτολογίου κάθε πολίτη, το ΑΦΜ, ο ΑΜΚΑ, καθώς και ο αριθμός της αστυνομικής ταυτότητας. Στη μία όψη της κάρτας θα υπάρχει φωτογραφία του κατόχου, καθώς και δακτυλικό αποτύπωμα την εισαγωγή του σειριακού αριθμού και του κωδικού πρόσβασης που θα τη συνοδεύει, θα επιτρέπεται στον πολίτη, μέσω Διαδικτύου, η πρόσβαση στον ιατρικό του φάκελο, στα στοιχεία που αφορούν στην περιουσία του κ.τ.λ.
Μαρκαρισμένοι όλοι δηλαδή, ζωή α λα καρτ, ένα νούμερο ο καθένας μας για το κράτος που θα γνωρίζει πια ακόμη και τι φάγαμε σήμερα, που διασκεδάσαμε, τι αγοράσαμε, που χρωστάμε, τι ασθένειες έχουμε ακόμη και τα ιδιαίτερα γούστα του καθένα… (Καλά προβλέπω μεγάλες πιένες για τα καταστήματα sex shop ας πούμε, γιατί ποιος θα πάει να αγοράσει ερωτικά εξαρτήματα όταν ξέρει ότι η αγορά του θα γίνει βούκινο )… Δεν θέλω επίσης να φανταστώ τι θα συμβεί όταν διαπιστώσουν τα ηλεκτρονικά συστήματα ότι έχεις καθυστερήσει δυο μέρες τη δόση στην τράπεζα και μόλις κατατεθεί ο μισθός, θα σου αφαιρούν αυτόματα τα ποσά που χρωστάς οπουδήποτε… Στο όνομα της πάταξης της γραφειοκρατίας, η ζωή μας γίνεται πιο γραφειοκρατική από ποτέ -θα τη ζήλευε ακόμη και ο Στάλιν- η καθημερινότητά μας παρακολουθείται ασύστολα ακόμη και στις πιο επουσιώδεις εκφάνσεις της, η ελεύθερη βούληση καταργείται (σιγά μην αποφασίσεις εσύ πώς θα διαχειριστείς τα χρήματα σου και τα χρέη σου, αποφασίζουν τα συστήματα για σένα) και η υπόσταση μας συμπυκνώνεται όλη σ ένα τσιπάκι… Μέχρι να γίνει πράξη και η κορυφαία οργουελική προφητεία για την αστυνομία της σκέψης…
