Καμπανάκι από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας για την επικινδυνότητα της χρήσης νερού από τη λίμνη Κάρλα -στην κατάσταση που είναι σήμερα- για την άρδευση καλλιεργειών. Το νερό της λίμνης που περιέχει υψηλές συγκεντρώσεις κυανοτοξινών, χρησιμοποιήθηκε στο πλαίσιο πειράματος για το πότισμα σπανακιού και διαπιστώθηκε σημαντικές αρνητικές επιδράσεις στη μορφολογία και τη φυσιολογία των φυτών.
Ρεπορτάζ: ΕΛΕΝΗ ΧΑΝΟΥ
Τα παραπάνω έγιναν γνωστά, στο πλαίσιο παρουσίασης της μεταπτυχιακής διατριβής της μεταπτυχιακής φοιτήτριας στη διαχείριση περιβάλλοντος, Ευαγγελίας Τσουμαλάκου, χθες το πρωί, στο αμφιθέατρο της Γεωπονικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.
Για τις ανάγκες της έρευνας, σύμφωνα με την κ. Τσουμαλάκου συλλέχθηκε νερό από τον ταμιευτήρα της λίμνης Κάρλας στις αρχές του φθινοπώρου του 2016.
Εγινε σπορά σπανακιού και χρησιμοποιήθηκε αρδευτικό νερό από την Κάρλα προκειμένου να διαπιστωθούν τυχόν επιδράσεις ως προς τη μορφολογία, τη φυσιολογία και την ανάπτυξη των φυτών.
Όπως ανέφερε η κ. Τσουμαλάκου, η Κάρλα χαρακτηρίζεται από ευτροφικές συνθήκες και αυξημένες συγκεντρώσεις μικροκυστινών που έχουν ηπατοτοξική δράση. Συγκεκριμένα, το νερό περιέχει μικροκυστίνες οι συγκεντρώσεις των οποίων κυμαίνονται από 1,5 έως 33 μικρογραμμάρια ανά λίτρο, είναι δηλαδή πολύ υψηλές.
Όπως διαπιστώθηκε από το πείραμα, στα σπανάκια που ποτίστηκαν με νερό από την Κάρλα παρατηρήθηκε μειωμένη ανάπτυξη και μειωμένη βιομάζα. Επίσης καταγράφτηκαν σημαντικά αυξημένες συγκεντρώσεις προσκολλημένων βακτηρίων στις επιφάνειες των φύλλων στις ομάδες των φυτών στις οποίες το πότισμα έγινε με ψεκασμό με νερό από την Κάρλα.
Όπως τόνισε η κ. Τσουμαλάκου, σύμφωνα με τη διεθνή βιβλιογραφία μέσα από το ριζικό σύστημα του φυτού, οι μικροκυστίνες φθάνουν μέχρι το βρώσιμο σημείο του. Και επίσης βιβλιογραφικά έχει αποδειχθεί ότι οι μικροκυστίνες μπορούν να προκαλέσουν προβλήματα και στον άνθρωπο κατά τη βρώση των επιβαρυμένων φυτών.
Εμμεσο πότισμα από την Κάρλα;
Στην κατάσταση που είναι σήμερα η Κάρλα, δεν μπορεί να επιτελέσει το σκοπό της επανασύστασής της, που είναι η χρήση των επιφανειακών νερών της για την άρδευση.
Ωστόσο, δεν μπορεί να αποκλειστεί τυχόν έμμεσο πότισμα των παρακάρλιων καλλιεργειών με νερό από την Κάρλα μέσω του υπόγειου υδροφορέα.
Σύμφωνα με την κ. Τσουμαλάκου, «δεν είμαστε σίγουροι αν το νερό της λίμνης έρχεται σε επαφή με τον υπόγειο υδροφορέα, μέσω της επικοινωνίας των υδάτων κι αν αρδεύουμε με μικροκυστίνες χωρίς να το γνωρίζουμε. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να μη χρησιμοποιούμε νερό απευθείας από την Κάρλα, αλλά άθελά μας να ποτίζουμε μέσω της λίμνης».
