Ολα τα είχε η Μαριωρή, ο φερετζές της έλειπε. Αυτή η λαϊκή ρήση μάλλον ταιριάζει… γάντι στο Δήμο Βόλου, καθώς αποκαλύπτονται η μία μετά την άλλη οι σοβαρές ζημιές σε σημαντικές δημοτικές εγκαταστάσεις. Ζημιές μάλιστα που έρχονται σε μία περίοδο, όπου τα οικονομικά των ΟΤΑ κάθε άλλο παρά σε ανθηρή κατάσταση βρίσκονται και ως εκ τούτου καθίσταται ακόμη πιο δύσκολη η χρηματοδότηση για την αποκατάστασή τους.
Αρχικά στατικά προβλήματα εντοπίστηκαν στο Δημοτικό Θέατρο Βόλου από τον ανάδοχο εργολάβο που είχε αναλάβει τις εργασίες ανακαίνισης των ηλεκτρομηχανολογικών εγκαταστάσεών του. Αμέσως σήμανε συναγερμός και ήδη εξειδικευμένη εταιρία έχει αναλάβει να εντοπίσει τα στατικά προβλήματα του Θεάτρου και να υποδείξει στο Δήμο λύσεις μαζί με το κόστος αποκατάστασής τους, το οποίο προς το παρόν δεν μπορεί να αποτιμηθεί ακριβώς.
Ανάλογα προβλήματα φαίνεται πως υπάρχουν και στην ανοικτή πισίνα του ΕΑΚ. Οι ηλεκτρομηχανολογικές εγκαταστάσεις θεωρούνται πεπαλαιωμένες, καθώς χρονολογούνται από το 1971, ενώ οι υπεύθυνοι του Εθνικού Αθλητικού Κέντρου δεν είναι σε θέση να αποτιμήσουν και το ακριβές ύψος των χρημάτων που θα απαιτηθούν, προκειμένου να υπάρξει πλήρης ανακατασκευή τους. Μάλιστα μία πρόταση που έγινε προς τη ΔΕΥΑΜΒ να γίνει από την τελευταία η προμήθεια των υλικών και να γίνουν από τα συνεργεία της Διαδημοτικής Επιχείρησης οι απαραίτητες εργασίες δεν φαίνεται να είχε συνέχεια.
Σε δέκα μέρες
Ολα τα παραπάνω συμβαίνουν σε μία περίοδο που οι τρεις πισίνες του ΕΑΚ Βόλου είναι κλειστές και εκατοντάδες παιδιά και αθλητές είναι ακόμη… μετέωρα. Οι υπεύθυνοι του ΕΑΚ τονίζουν ότι το αργότερο σε δέκα μέρες οι πισίνες θα λειτουργήσουν, καθώς θα πληρωθούν οι λογαριασμοί του φυσικού αερίου και οι προμηθευτές του χλωρίου με το οποίο χλωριώνονται οι πισίνες. Συνολικά το ΕΑΚ πληρώνει 200.000 ευρώ το χρόνο στην ΕΠΑ Θεσσαλίας για τη θέρμανσή του και 120.000 ευρώ το χρόνο για την προμήθεια του χλωρίου.
