Την έβδομη χειρότερη κατάταξη σε επίπεδο οδικής ασφάλειας καταλαμβάνει πανευρωπαϊκά η χώρα. Στην Ελλάδα κάθε χρόνο «χάνονται» 1.000 άνθρωποι στο οδικό δίκτυο. Το κόστος φτάνει στο 1 δισ. ευρώ. Παρά το γεγονός ότι λόγω κρίσης τα τροχαία ατυχήματα έχουν μειωθεί αισθητά, καθώς χρησιμοποιείται λιγότερο το ιδιωτικό αυτοκίνητο, ωστόσο τα θανατηφόρα δυστυχήματα παρουσιάζουν αύξηση. Το 2017 βρίσκει τη χώρα με σημαντικό κενό στην εκπαίδευση και στην ευαισθητοποίηση για το θέμα. Η μόνη που δουλεύει ουσιαστικά για την πρόληψη είναι η τροχαία.
Σε ημερίδα χθες που διοργάνωσε για την οδική ασφάλεια στο ξενοδοχείο Valis, η Πανελλήνια Ομοσπονδία Σωματείων Εργαζομένων Υ.ΠΕ.ΧΩ.ΔΕ στο πλαίσιο του 35ου Τακτικού Συνεδρίου της, η βουλευτής Ηλείας, μέλος της Διαρκούς Μόνιμης Επιτροπής Οδικής Ασφάλειας της Βουλής, Ευσταθία Γεωργοπούλου-Σαλτάρη, τόνισε ότι σύμφωνα με υπολογισμούς περίπου 28.000 Ευρωπαίοι πολίτες χάνουν κάθε χρόνο τη ζωή τους σε τροχαία. Περισσότεροι από 1.300.000, επισήμανε, τραυματίζονται, ενώ πάνω από 100.000 καθίστανται ανάπηροι.
«Το κόστος πέρα από τον ανθρώπινο πόνο ανέρχεται περίπου σε 70 δισ. ευρώ ετησίως. Το υψηλότερο επίπεδο οδικής ασφάλειας παρατηρείται στο Ηνωμένο Βασίλειο και από εκεί σε Σουηδία Ολλανδία, αντίθετα το χαμηλότερο σύστημα οδικής ασφάλειας είναι σε κράτη όπως Πολωνία, Ρουμανία, Κροατία, Ελλάδα», ενημέρωσε.
Η ίδια είπε ότι το κόστος στη χώρα είναι 6 δισ. ευρώ ανά έτος, αν και η επένδυση στην πρόληψη μπορεί να το μειώσει από δέκα έως εκατό φορές. Οι συνέπειες, επισήμανε, αφορούν πολλούς φορείς, όπως το σύστημα υγείας, το δικαστικό σύστημα, το ασφαλιστικό, τον παραγωγικό ιστό, ενώ πάνω από το 70% των νεκρών και των σοβαρά τραυματιών ανήκουν στο παραγωγικό δυναμικό.
«Τα αποτελέσματα του Στρατηγικού Σχεδίου περιόδου 2001-2010 μπορεί να κατέγραψαν βελτίωση σε βασικούς δείκτες οδικής ασφάλειας, ωστόσο η χώρα παραμένει στην τελευταία δεκάδα κατάταξης μεταξύ των μελών κρατών της Ε.Ε.», πρόσθεσε.
Αναφερθείσα στις προτάσεις της Διαρκούς Μόνιμης Επιτροπής Οδικής Ασφάλειας, τόνισε ότι πρέπει να υπάρχει έλεγχος της οδικής συμπεριφοράς των οδηγών, ενημέρωση και διαμόρφωση παιδείας σε θέματα οδικής ασφάλειας, ανάδειξη των συνεπειών των τροχαίων ατυχημάτων σε κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο, εκσυγχρονισμός των μέσων μαζικής μεταφοράς σε αστικό και υπεραστικό επίπεδο, για τον περαιτέρω περιορισμό της χρήσης του ιδιωτικού αυτοκινήτου.
Πάνω απ’ όλα, είπε, η Επιτροπή κατέληξε ότι απαιτείται η ένταξη του μαθήματος της κυκλοφοριακής αγωγής στην υποχρεωτική ζώνη του εβδομαδιαίου προγράμματος σπουδών, τόσο στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση όσο και στη δευτεροβάθμια, αλλά και η δημιουργία βιωματικών εργαστηρίων.
«Έχουν γίνει αρκετές βελτιώσεις. Έχουν μειωθεί τα ατυχήματα. Τα τροχαία έχουν παρουσιάσει μείωση και λόγω κρίσης και λόγω βελτίωσης κάποιων οδικών αξόνων. Ωστόσο, η συνειδητότητα των οδηγών είναι τέτοια, ώστε δεν μπορούμε να μπορούμε να μιλάμε για πρόληψη», κατέληξε.
Υπάρχει σημαντική έλλειψη παιδείας σε θέματα οδικής ασφάλειας, επεσήμανε από την πλευρά του ο υποδιοικητής της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Βόλου, Βαγγέλης Λιακόπουλος, ο οποίος ενημέρωσε για τις παρεμβάσεις της πυροσβεστικής για τον απεγκλωβισμό ατόμων σε τροχαία. «Αυτή οδηγεί και στα τροχαία ατυχήματα» πρόσθεσε, και αναφέρθηκε στο σκοπό της παρέμβασης της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας για την ταχεία μεταφορά των ασθενών στο ΕΚΑΒ και τις προσπάθειες που καταβάλλονται μέσα από διαρκή εκπαίδευση.
Κάθε χρόνο περίπου 1.000 άνθρωποι «χάνονται» στο οδικό δίκτυο στη χώρα. Ο υπεύθυνος Γραφείου Εκπαίδευσης ΕΚΑΒ Θεσσαλίας Ξενοφών Λέτσας είπε ότι οι τριπλάσιοι μένουν ανάπηροι. «Αυτό το οποίο εμείς προτείνουμε είναι να γίνεται η καλύτερη εκπαίδευση στα σχολεία, ώστε τα παιδιά να αποκτούν καλύτερη κυκλοφοριακή και οδική παιδεία από μικρή ηλικία, ώστε να γνωρίζουν βασικούς οδικούς κανόνες συμπεριφοράς και κίνησης, αλλά και πρώτες βοήθειες. Επίσης, απαιτείται -σύμφωνα με τις απόψεις της Πολιτείας- να δημιουργηθούν κέντρα τραύματος στο εθνικό οδικό δίκτυο για αντιμετώπιση των περιστατικών σε πρώτο χρόνο», είπε και πρόσθεσε ότι από την πλευρά του το προσωπικό του ΕΚΑΒ στη Θεσσαλία έχει πολύ υψηλό ποσοστό εκπαίδευσης, ενώ υπάρχει μεγάλη θέληση αλλά και φιλότιμο.
Η αύξηση στα θανατηφόρα δυστυχήματα –σύμφωνα με τον καθηγητή, διευθυντή Εργαστηρίου Οδοποιίας και Οδικής Ασφάλειας, συντονιστή Παρατηρητηρίου Οδικής Ασφάλειας ΤΕΕ, Νικόλαο Ηλιού– εξηγείται. «Όταν έχεις λιγότερα αυτοκίνητα και όταν έχει την κοινωνική καταπίεση από την ανεργία την κρίση, δεν τα βγάζεις αυτά μόνο στο γήπεδο αλλά και στην οδήγηση. Έχουμε επιθετικότερες οδηγήσεις, λιγότερα αυτοκίνητα αλλά υψηλότερες ταχύτητες», εξήγησε.
Ο ίδιος εξέφρασε την απογοήτευσή του για τα βήματα που έχουν γίνει μέχρι σήμερα στην οδική ασφάλεια. «Δεν έχει αλλάξει τίποτα με την οδηγική συμπεριφορά και την εκπαίδευση. Μάθημα κυκλοφοριακής αγωγής δεν μπαίνει. Οι καμπάνιες ευαισθητοποίησης πρέπει να έχουν στοχευμένα μηνύματα, να αξιολογούνται», είπε.
Περαιτέρω αναφέρθηκε στις προδιαγραφές που πρέπει να υπάρχουν στο οδικό δίκτυο, και τόνισε ότι οι καινούργιοι αυτοκινητόδρομοι έχουν καλές και προσεγμένες κατασκευές. Ωστόσο, το υπόλοιπο οδικό δίκτυο, πρόσθεσε, είναι προβληματικότατο.
Ενδεικτικά αναφέρθηκε στον Περιφερειακό του Βόλου. «Τον έχουμε κάνει φύλλο και φτερό ως Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. Ίδρωσε κανενός το αυτί;» διερωτήθηκε. «Όλοι ασχολούμαστε με τη Ζάχου και την Καραμπατζάκη, αν έχουμε κίνηση από εκεί ή δεν έχουμε. Στον Περιφερειακό που έχουμε τόσα θανατηφόρα δεν κάνουμε τίποτα; Περνάμε τη σήραγγα και κατηφορίζουμε για Αγριά. Τα προστατευτικά στηθαία και η παράπλευρη οδική ασφάλεια καταστρατηγούν όλες τις προδιαγραφές. Το ΤΕΕ δεν τα ξέρει;» διερωτήθηκε και επισήμανε: «Γίνεται σεισμός και σκοτώνονται 40. 40 είναι οι σκοτωμένοι δύο Σαββατοκύριακων. Μιλάμε για διαρκή πόλεμο», πρόσθεσε.
Η οδική ασφάλεια, είπε ο πρόεδρος του Σωματείου ΥΠΕΧΩΔΕ Λουκάς Καρδαράς, είναι μεγάλο ζήτημα. «Παρά τη θεωρητική επεξεργασία ζητημάτων, ωστόσο σε επίπεδο κρατικής μέριμνας και σχεδιασμού δεν έχει δοθεί καμία βάση, δεν έχει επεξεργαστεί κανένα ολοκληρωμένο σχέδιο, παρά μόνο σε επίπεδο επιτροπών, αγωγής κοινωνικών φορέων, συμβουλών με τις επιστημονικές απόψεις των φορέων. Για ακόμη μία φορά έχουμε μείνει πίσω. Είναι ένα μεγάλο και τεράστιο ζήτημα για την Ελλάδα».
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΑΡΟΥΓΚΑ
