ΑΝΑ ΔΕΥΤΕΡΗ ΜΕΡΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ
Οδικό κύκλωμα Πηλίου: ένα δίκτυο που χαρακτηρίζεται από τις πολλές και στις περισσότερες περιπτώσεις «κλειστές» στροφές του, από μεγάλες ανηφόρες και κατηφόρες, μικρό πλάτος οδοστρώματος… Ένα δίκτυο που απαιτεί γνώση και προσοχή για την αποφυγή τυχόν ατυχημάτων, αλλά και απρόοπτων.
Ρεπορτάζ: ΕΛΕΝΗ ΧΑΝΟΥ
Ανά δεύτερη ημέρα μέσα στον Ιούλιο και ένα αυτοκίνητο, έμενε από μηχανική ή άλλη βλάβη στη δύσκολη οδική διαδρομή που οδηγεί προς τα πανέμορφα παραθαλάσσια ή ορεινά χωριά του Βουνού των Κενταύρων. Ανά δεύτερη ημέρα φορτηγά οχήματα οδικής βοήθειας, βρίσκονταν στο Πήλιο για να φορτώσουν το αυτοκίνητο που «έμεινε» καταμεσής του οδικού δικτύου και να το μεταφέρουν σε συνεργείο. Η… κίνηση για τις εταιρείες οδικής βοήθειας συνεχίζεται και τον Αύγουστο και είναι ανάλογη της αύξησης της κίνησης στο οδικό δίκτυο του Πηλίου, από ντόπιους και επισκέπτες.
Το ένα μετά το άλλο, αυτοκίνητα «λυγίζουν» στη δυσκολία της διαδρομής και πολλές φορές η βόλτα καταλήγει σε περιπέτεια…
Κυρίως ξένοι
Η άγνοια του οδικού κυκλώματος του Πηλίου και του βαθμού δυσκολίας του, είναι ίσως η κυριότερη αιτία που οδηγοί ξεμένουν στη μέση του… πουθενά.
Σύμφωνα με επαγγελματίες οδικής βοήθειας, επισκέπτες από άλλες περιοχές της Ελλάδας -π.χ. Αθήνα και Θεσσαλονίκη- είναι κυρίως οι οδηγοί που «μένουν στα κρύα του λουτρού». «Βολιώτες αποτελούν σπάνια περίπτωση», ανέφερε ο κ. Αποστόλης Τσιμπανάκος, που δραστηριοποιείται στο χώρο της οδικής ασφάλειας εδώ και περίπου 30 χρόνια.
Οπως επισημαίνει ο ίδιος, «η άγνοια είναι ο σημαντικότερος παράγοντας που ίσως ένας οδηγός δεν καταφέρει να φθάσει στον προορισμό του».
Καταπονούνται τα ΙΧ
Οι επισκέπτες που δεν γνωρίζουν τη διαδρομή, έρχονται αντιμέτωποι με ανηφόρες, κατηφόρες, κλειστές στροφές σε μικρή απόσταση μεταξύ τους. «Όταν δεν έχεις εικόνα της διαδρομής, καταπονείς με την οδήγηση το αυτοκίνητο», αναφέρει ο κ. Τσιμπανάκος.
Τα συχνότερα περιστατικά είναι είτε να ανεβάσουν τα αυτοκίνητα θερμοκρασία, να πέσει η μπαταρία τους, αφορά κυρίως σε ανηφορικές διαδρομές ή στις κατηφόρες -όπου οι περισσότεροι πατούν συνεχώς φρένο και μάλιστα παρατεταμένα- να μείνουν από φρένα…
«Στην κατηφόρα ζεσταίνονται τα φρένα, στην ανηφόρα το όχημα ανεβάζει θερμοκρασία», λέει χαρακτηριστικά.
Χάνια – Κισσός η πιο δύσκολη διαδρομή
Το απρόοπτο μπορεί να συμβεί στον οποιοδήποτε. Είτε πρόκειται για νέο, είτε πρόκειται για οδηγό με μεγαλύτερη εμπειρία. Ούτε έχει… ραντεβού με το… χρόνο. Το τηλέφωνο για οδική βοήθεια μπορεί να χτυπήσει ανά πάσα στιγμή από τις 8 το πρωί έως και τις 10 το βράδυ, σπανιότερα και μεταμεσονύκτιες ώρες.
Τα μεγαλύτερα όμως προβλήματα εντοπίζονται στη διαδρομή Χάνια – Κισσός, έναντι της παραλιακής διαδρομής ή του οδικού δικτύου Βόλου –Ζαγοράς.
Στην πιο νέα από τις τρεις διαδρομές που οδηγεί προς Κισσό και έχει συντομεύσει το χρόνο μετάβασης προς Αϊ Γιάννη, η κλίση του οδοστρώματος είναι μεγάλη, είτε στην ανάβαση, είτε στην κατάβαση και εκεί σημειώνονται τα περισσότερα απρόοπτα. «Στο συγκεκριμένο τμήμα παρουσιάζεται η μεγαλύτερη συχνότητα περιστατικών, ακριβώς λόγω της κλίσης του οδοστρώματος», εξηγεί ο κ. Τσιμπανάκος.
Παρεμβάσεις
Στο οδικό δίκτυο του Πηλίου, τα τελευταία χρόνια δεν έχουν γίνει ουσιαστικές παρεμβάσεις. «Χρειάζονται διαπλατύνσεις και καλύτερος ασφαλτοτάπητας», αναφέρει ο κ. Τσιμπανάκος, όμως φέτος δεν έχει γίνει στο σύνολό της η απαιτούμενη αποκατάσταση και ασφαλτόστρωση του δικτύου, μετά τη χειμερινή περίοδο, οπότε και σημειώθηκαν κατολισθήσεις και μεγάλες φθορές στο οδόστρωμα.
Οι διαγραμμίσεις έχουν ξεθωριάσει, ο φωτισμός δεν είναι επαρκής και στις περισσότερες περιπτώσεις ανύπαρκτος.
