Καιρός να καταλάβουμε ότι πρέπει να αλλάξουμε πολλά

Οπως και να το κάνουμε, είναι η αρχή μίας νέας «εποχής» για τη χώρα και για όλους μας αυτή η προσφυγή στο ΔΝΤ. Οσο και αν ήταν τελικά μονόδρομος η απόφαση, δεν σου ’ρχεται εύκολο να συνειδητοποιείς ότι από δω και πέρα, για τα επόμενα τρία χρόνια τουλάχιστον, ο μηχανισμός της τρόικας θα ασκεί έλεγχο στα πάντα και θα υπαγορεύει αποφάσεις. Μπορεί οι περισσότεροι να λέμε ότι «ο βρεγμένος δεν φοβάται τη βροχή», η αλήθεια όμως είναι ότι η μπόρα που έρχεται θα μας μουσκέψει όλους. Είτε επειδή θα βιώσουμε δύσκολες και επώδυνες αλλαγές σε όλους τους τομείς της οικονομίας, των εργασιακών σχέσεων και του ασφαλιστικού-συνταξιοδοτικού μας μέλλοντος, είτε επειδή –πολύ απλά– θα πρέπει πλέον να αλλάξουμε τρόπο ζωής.
Αν σκιαγραφήσουμε τις αλλαγές που αναγκαστικά έρχονται, πρέπει να αναφέρουμε κυρίως τα εξής:
Στο φορολογικό μπορεί για το 2010 να μην προλαβαίνουν πλέον να μπουν νέα μέτρα, όμως από το 2011 τα φορολογικά έσοδα θα πρέπει να αυξηθούν κατακόρυφα. Οι νέοι φόροι δεν αποφεύγονται.
Οι συντάξεις θα είναι η μεγάλη πίκρα. Όχι μόνο θα ανέβουν τα όρια ηλικίας, αλλά και όσοι βγουν στη σύνταξη θα πρέπει να αναμένουν επί μακρόν πότε θα πάρουν ευρώ στα χέρια τους. Οι συντάξεις αναγκαστικά θα μειωθούν, αφού το κράτος πλέον θα περικόψει κι άλλο την κρατική επιχορήγηση προς τα Ταμεία.
Για τους μισθούς στον ιδιωτικό τομέα μπορεί το ΔΝΤ να μη θέτει βέτο περικοπών, το θέτει όμως η Ευρώπη για λόγους τόνωσης της ανταγωνιστικότητας. Χαμηλότεροι μισθοί, αλλά και λιγότεροι στη διάρκεια του έτους, με εργασιακές σχέσεις που θα χαρακτηρίζονται από την ανασφάλεια και τη μείωση των ωρών απασχόλησης (αναλόγως και της αμοιβής), αλλά και από την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και των περιορισμών ασφαλείας στις απολύσεις. Η κατάργηση μόνιμων θέσεων απασχόλησης στο δημόσιο τομέα θα φέρει και τις απολύσεις στο Δημόσιο.
Από κει και πέρα πρέπει να μάθουμε στον περιορισμό της κατανάλωσης και φυσικά στην προσαρμογή των εξόδων μας αναλόγως των εσόδων μας. Η κατάχρηση του πλαστικού χρήματος με τις απλήρωτες πιστωτικές κάρτες και τα εύκολα καταναλωτικά δάνεια έτσι κι αλλιώς θα είναι σε λίγο αδύνατη, αφού οι τράπεζες αναγκαστικά σε λίγο θα κλείσουν την κάνουλα τέτοιων χορηγήσεων. Ας το πάρουμε χαμπάρι. Αν δεν αλλάξουμε συμπεριφορά, δεν τη βγάζουμε καθαρή.